Anachronizmy

Jakimi wartościami kreowana jest dzisiaj nasza droga i dokąd owa prowadzi? 

Kto dzisiaj dokonuje animacji naszych poczynań i jakimi one są w konsultacji z naszą, polską tradycją, z tradycją, która od zarania naszej państwowości była połączona z Kościołem? 
Jaką czcionką zapisze się nasze pokolenie w historii naszego państwa, które dzisiaj ze swojej państwowości posiada już nic? 

Bóg, Honor i Ojczyzna były niegdyś znacznikami naszej tożsamości narodowej, a dzisiaj? 

Bóg? 

Zapytam o Niego. 
Kim jest dzisiaj Bóg dla zwolenników ludzi rządzących krajem i dla nich samych? 
Rzec można, że dzisiaj jesteśmy bogami dla samych siebie. 
Dzisiaj już nie potrzebujemy Boga w naszej egzystencji. 
Jego substytutem dla nas są media i wszystkie rzeczy przez nie promowane. 
Ilu ludzi dzisiaj idzie do kościoła po to, ażeby porozmawiać z Bogiem o swoich bieżących problemach, po to, ażeby Go zapytać co mamy robić, aby dzisiejszy dzień przeżyć godnie i żeby swoim czynem, bądź myślą nie wciskać z cała zajadłością cierniowej korony na głowę Chrystusa i co zrobić, ażeby gąbka nasączona octem zamieniła się w kojącą ulgę? 
No ilu? 

Sekularyzacja społeczeństw nie jest zjawiskiem, które powstało wczoraj. 
Mamona rządząca światem i "kapłani" jej kościoła to niezwykle silne lobby, skutecznie działające we wszystkich komórkach życia społecznego na całym świecie. 
My jako Polacy nie jesteśmy unikatowym społeczeństwem, które jako jedyne zostało poddane dechrystianizacji i dehumanizacji. 
Nasza wyjątkowość w tym zakresie polega jedynie na tym, że dzisiaj jesteśmy zupełnie niepomni tego, jak silny związek posiadało nasze państwo niegdyś z Kościołem, a to z kolei wynika z faktu, że poprzez okres zapoczątkowany w 1944r. i trwający po dziś dzień, świadomość narodowa w Polakach została skutecznie zabita. 
Na ile aktualne są słowa zawarte przez Juliusza Słowackiego w ostatniej zwrotce "Pieśni Konfederatów Barskich"? 

"Nie złamie nas głód i żaden frasunek, 
ani zhołdują żadne świata hołdy, 
bo na Chrystusa my poszli werbunek, 
na jego żołdy." 

Czy wiara wieszcza w swoich rodaków wystarczy? 
Zresztą ilu z nas pozostaje dzisiaj na żołdzie chrystusowym i na żołdzie własnego sumienia? 

Reżyser Dean Right jest twórcą epickiej opowieści filmowej opartej na prawdziwych wydarzeniach, które miały miejsce w latach dwudziestych ubiegłego stulecia w Meksyku. 
Film nosi tytuł "Cristiada" i opisuje losy pięciu ludzi, którzy postanowili jak to mówi Right, bronić swoich praw w obliczu zadania im gwałtu. 
Może aż tak bardzo nie zależy temu filmowemu twórcy, aby wskazać na to, że jednak główna ideą przyświecającą armii Cristeros był Chrystus? 
Może zbyt pomny jest faktu jakich to przyjemności dostąpił inny reżyser, który zekranizował ostatnie dni ludzkiego życia Jezusa i myślę tu oczywiście o Mel'u Gibbson'ie i jego "Pasji".

Wspominam o tym filmie po to, ażeby zadać kolejne pytanie, czy w obliczu tego, co dzisiaj dzieje się w Polsce, powstanie choć namiastka Cristeros w Polsce?
Kto dzisiaj wykrzyknie za nas "Viva Cristo Rey", co oznacza "Niech żyje Chrystus Król"? 
Czy stać jest nas samych na taki okrzyk? 

Oto trailer wspomnianego filmu:

Honor?

Kolejne słowo-anchronizm, które dla wielu jest jedynie nic nieznaczącym hasłem pochodzącym z polskiego sztandaru o którym można przeczytać w jakiejś książce, bądź zobaczyć na historycznym filmie.

Któż z nas kieruje się dzisiaj honorem, jeżeli już wiemy, że tak niewielu potrafi odczytać znaczenie tego słowa?

W czym świadomie uczestniczymy przyglądając się biernie temu, co dzieje się w naszej ojczyźnie?

Gdzie jest nasz honor w momencie kiedy przyglądamy się zaplanowanej i skutecznie realizowanej destrukcji swojej Ojczyzny?

Ile jest w nas honoru, kiedy przyglądamy się jak swołocz w postaci zwykłych hochsztaplerów i pospolitych złodziei niszczy coś, co dla wielu naszych rodaków było niegdyś świętością za którą złożyli oni w ofierze swoje własne życie?

Wystarczy wspomnieć o Powstaniu Warszawskim, które było heroicznym zrywem Warszawiaków, Polaków wierzących bezgranicznie w Polskę, a o których to wszelkiej maści idioci wypisują kalumnie nazywając tych, którzy przelali swoją krew na barykadach "politycznymi romantykami".

Zwróćmy uwagę w jakim świetle starają się przedstawiać dzisiaj antypolskie kanalie postać Marszałka Piłsudskiego dokumentując swoje duby smalone pomówieniami i łgarstwem, mające przedstawić człowieka, który odzyskał dla nas niepodległość jako bandytę, niemieckiego agenta i mordercę.

Do dzisiaj drzazgą w oku dla ruskich i ich pachołków zainstalowanych w Polsce jest pogrom bolszewickiej swołoczy jaki miał miejsce podczas Bitwy Warszawskiej, kiedy to polski żołnierz pod wodzą Marszałka rozgromił bolszewicką dzicz.

Przyglądamy się jak rzeźnika i bolszewickiego fanatyka, który wypowiedział wojnę swoim rodakom w 1981r., "prezydent" czyni swoim doradcą.

Pozwoliliśmy ażeby w Magdalence dokonano największego przekrętu w naszych dziejach, który z bandytów zrobił "polityków" i oligarchów.

Klaskaliśmy w rączki kiedy tzw. liberałowie wbijali w polskie mózgi zasadność hasła-"Pierwszy milion należy ukraść".

Gdyby ta banda poprzestała jedynie na tym pierwszym milionie...

Zezwoliliśmy na dokonanie zamachu na pierwszy po 1945r. demokratyczny rząd w Polsce pod przewodnictwem Jana Olszewskiego.

Kto owego zamachu dokonał?

Nie kto inny jak ci, którzy dzisiaj zawiadują naszym państwem.

To my zezwoliliśmy na zabójstwo dziewięćdziesięciu sześciu naszych rodaków z Prezydentem Lechem Kaczyńskim wraz z małżonką oraz z Dowództwem Sił Zbrojnych, a także wieloma kluczowymi politykami i urzędnikami państwowymi, którzy w naszym imieniu lecieli oddać hołd ofiarom aktu ludobójstwa dokonanego w Katyniu na polskich elitach.

Gdzie w tym wszystkim jest nasz honor?

Za przeproszeniem w dupie, bo na pewno nie we łbie, gdy jeden z drugim siedzi z rozziawioną gębą oglądając kolejny odcinek "Tańca z gwiazdami" lub innego zapendowskiego gówna.

Zapytam gdzie jest polski przemysł, gdzie jest rodzima bankowość, gdzie jest polska armia?

Otóż nigdzie, tak samo jak nigdzie nie znajdziemy naszego honoru, który poprzez medialną propagandę został  z Polaków zupełnie wyeliminowany.

Nie mamy jednak co się martwić, bo w ramach rekompensaty za taki stan rzeczy możemy sobie nabyć książkę napisana przez Chlebowskiego w której opisuje on "Hazard Gate".

Ojczyzna?

Także anachronizm niemający zastosowania w dzisiejszej, polskiej rzeczywistości.

Czym jest ta "ojczyzna", na czele rządu której zasiadają bandyci, żule i ćpuny?

Kondominium sprawujące władzę nad Polakami, posługując się przy tym tzw. "rządem", sprawiło, że Polska już dawno straciła status państwa.

Gdzie jest moja ojczyzna, kiedy widzę w TV jak jakiś idiota wtyka w psie gówno flagę narodową Polski?

Gdzie jest moja ojczyzna, kiedy w ramach jej promocji w eurokołchozie ukazuje się komiks sponsorowany przez polskie MSZ, w którym Szopen posługuje się grypserką mówiąc o "cwelohauście"?

Gdzie jest moja ojczyzna podczas gdy jej niby prezydent, dekoruje najwyższym odznaczeniem państwowym łajdaków i zaprzańców?

Nie ma ojczyzny.

Nie ma jej, bo taki jest zamiar tych, którym zależy na fakcie, ażeby Polak był zwykłym pucybutem Putina, Merkel, czy Sarkozego, a po to żeby być mieniony pucybutem, to Polak wcale nie musi wyjeżdżać do Londynu, Hamburga, czy Brukseli.

Może on z powodzeniem używać zestawu czyszczącego na terenie swojego kraju i musi on jedynie pamiętać, że za wykonaną usługę dostanie on nie tynfa, a solidnego kopa w dupę, bo tak nas cenią, ale pamiętajmy, że cenę ustaliliśmy my sami.

Na koniec zacytuję własny wiersz, który napisałem z okazji Świat Wielkanocnych, ale uważam, że jego aktualność jest uniwersalna, tym bardziej, że dzisiaj zapalamy drugą świece adwentową, mająca nas skłonić do refleksji, czy jesteśmy gotowi na paruzję i który to wiersz jest moim uczestnictwem w Drodze Krzyżowej, ale nie jako kogoś, kto pomaga dźwigać brzemię naszego grzechu, a raczej jako kogoś, kto sprawia, że krzyż jest jeszcze bardziej przytłaczający.

Jestem pewny, że dopóki nasze serca wspólnie nie wykrzykną "Viva Cristo Rey", to droga przed nami nadal będzie zawieszona w próżni i transparentna na tyle, iż nigdy nie będziemy wiedzieć, gdzie mamy postawić następny krok.