Hej! Zmarł wyszkolony w stalinowskiej Moskwie członek nielegalnej tajnej grupy przestępczej Florian Siwicki

Urodzony w 1925 r. w Łucku (obecnie Ukraina) Siwicki został w 1940 r. aresztowany przez NKWD i deportowany w okolice Archangielska. W 1943 r. wstąpił do formowanej w ZSRR armii gen. Zygmunta Berlinga. W latach 50. XX wieku studiował w Akademii Sztabu Generalnego w Moskwie, był też attache wojskowym w komunistycznych Chinach.

Dowodził m.in. 1 Warszawską Dywizją Zmechanizowaną. W 1964 r. został szefem sztabu i zastępcą dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego, a w 1968 - jego dowódcą.
W 1968 roku na zlecenie Moskwy dowodził 2. Armią LWP podczas interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji w operacji pod kryptonimem „Dunaj”. Dokonały one inwazji w nocy 20 sierpnia na 21 sierpnia 1968 roku kończąc okres liberalizacji politycznej nazywanej Praską Wiosną.
Na początku lat 70. przeszedł do Sztabu Generalnego, zostając w 1973 r. jego szefem i jednocześnie wiceministrem obrony.

W stanie wojennym był członkiem Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego. W 1983 r. został szefem MON, i był nim przez siedem kolejnych lat, także przez prawie rok w rządzie Tadeusza Mazowieckiego.
Był działaczem PPR i PZPR, m.in. przez 4 lata członkiem Biura Politycznego KC PZPR i 13 lat posłem na Sejm PRL.

Był jednym z oskarżonych przez prokuratorów Instytutu Pamięci Narodowej w sprawie wprowadzenia stanu wojennego w grudniu 1981 r.
Gdy przeszedł w 2009 zawał i śmierć kliniczną jego sprawę wyłączono z procesu do odrębnego postępowania.

W styczniu 2012 r. Sąd Okręgowy w Warszawie uznał, że stan wojenny nielegalnie wprowadziła tajna grupa przestępcza pod wodzą gen. Wojciecha Jaruzelskiego w celu likwidacji Solidarności, zachowania ówczesnego ustroju oraz osobistych pozycji we władzach (sprawę Jaruzelskiego - tak samo jak Siwickiego - wyłączono z powodu złego stanu zdrowia generała).

W listopadzie 2012 r. Wojskowy Sąd Okręgowy w Warszawie uznał, że Siwicki jest zbyt chory, by mógł być sądzony za bezprawne powołanie w stanie wojennym działaczy NSZZ "Solidarność" na ćwiczenia wojskowe.

Sądowe sprawy Siwickiego będą teraz umorzone.

Został odznaczony najwyższymi odznaczeniami sowieckimi i państw obozu socjalistycznego m.in. Orderem Lenina (patrz ryc.), Orderem Przyjaźni Narodów, Medalem za umacnianie braterstwa broni, trzykrotnie Medalami Zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 41-45, Odznaką 25 lat Zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Narodowej 41-45 (ZSSR)

oraz Orderem Czerwonego Sztandaru (CSSR), Medalem „40-lecia Wyzwolenia Czechosłowacji przez Armię Radziecką” (CSSR),

orderem Scharnhorsta i Medalem „30-lecia Narodowej Armii Ludowej ” (NRD),

kubańskimi medalami: „30-lecia Rewolucyjnych Sił Zbrojnych” i „Braterstwa Broni Republiki Kuby”,

rumuńskim Orderem Tudora Vladimirescu I klasy i wietnamskimi: orderem Hồ Chí Minha i Medalem Przyjaźni.

Za swe zasługi PRL-owski czterogwiazdkowy generał F. Siwicki zapewne zostanie pochowany obok swych byłych przełożonych, agentów NKWD, Bolesława Bieruta i Zygmunta Berlinga, i innych perelowskich trepów, sowieckich pachołków, którzy leżą na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie.

"Hej!" na początku tytułu notatki zostało dopisane na szczególne życzenie niepoprawnych komentatorów. (patrz niżej)Tak szacownym osobom nie byłem w stanie odmówić!

Musiałem też uzupełnić za wpisem kryski:

"Był bardzo miłym starszym panem. Kresowiak z Pińska, a żona ze Lwowa. Jego ojciec był przedwojennym podoficerem. Chętnie opowiadał o sobie, nie tylko o myślistwie i wędkarstwie. Było o czym rozmawiać, ale najmniej o wojsku" - tak go wspomina w książce "Prawą stroną" Bronisław Komorowski