Polska anno domini

Wszystkim polecam statystykę dot. biedy w Polsce. Dzieli sie ją na 3 kategorie liczone na 4osobowa rodzinę -- 2 dorosłych, dwoje dzieci, czyli model teoretycznie wzorcowy. Dane za 2011 r.
bieda skrajna -- to 1336 zl, urzędowa, upoważniająca do pomocy 1404 i "relatywna" czyli właściwie nie całkiem bieda, ale w porownaniu z bogaczami...(nie ja to wymyśliłam) połowa średnie krajowej czyli 1863 zl. Sam podział budzi zachwyt, te 6, 4 czy 3 zł na końcu, jeszcze tylko brak 3 zł i 10 gr. Zachwycająca jest też różnica: między sytuacją poniżej minimum egzystencji (1336) a względnie dobrą sytuacją (1863) jest 527 zł różnicy przypominam, że chodzi o 4 osoby i dochód miesięczny. Rzeczywiście osoby o te trochę nad stówę na osobę bogatsze nie są już "poniżej egzystencji", astały się relatywnie bogate ...No więc w 2011 r. tych relatywnych mamy 16,7%, ustawowych -- 6,7 a poniżej egzystencji biologicznej 6,5. Media rządowe zwracają uwagę na spadek drugiej, urzędowej kategorii. Po prostu nie daje się z 1404 zł przy wzroście cen wyżyć (z najwyzszej zresztą też) i nastąpił niewielki przepływ do najwyższej. Po opłaceniu mediów ile zostaje z 1863 zł na 4 osoby i co można za to kupić? Nasze drogie media, wszystkich opcji temat pomijają, a statystyki GUS nie są analizowane lub bezczelnie załgiwane. Najgorzej jest na wsi i w rodzinach wielodzietnych, przy czym nie chodzi o 10 dzieci, ale dwoje, troje, czy czworo, więc na dobra sprawę jako to wielodzietność? Wszystkie organizacje miedzynarodowe Polskę stawiają na końcu i to nie poezja, a dosłownie na końcu krajów Europy jeśli chodzi o nakłady na dzieci. W rodzinach plasujących się w biedzie ustawowej żyje 10% dzieci, poniżej minimum 9%, a 31% jest zagrożonych biedą. Brak należytej opieki zdrowotnej i w ogóle wszystkiego. Nasz drogi premier łzy roni nad demografią, ale jakoś obojętny mu jest los istniejących dzieci i danie im szans na zdrowe życie, naukę, zabawę.