Do przyjaciół gówniarzy

Palikotyzacja naszego życia osiągnęła swoje apogeum.
Komunistyczne media na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat uczyniły z mózgów Polaków gównianą papkę, z niecierpliwością oczekującą kolejnego odcinka "M jak miłość", bądź "Tańca z gwiazdami".
Upodlono polską mowę wkręcając w tryby propagandowej machiny idiotów zbierających datki na kurewski spęd w Kostrzynie pod hasłem "Róbta co chceta" z grypserskim pozdrowieniem "siema".

Jakikolwiek przejaw patriotyzmu z czyjejś strony, postrzegany jest jako oznaka faszyzmu, a słowo "ojczyzna" sprowadzono do niezrozumiałego anachronizmu dla wielu osób zamieszkujących pomiędzy Bugiem, a Odrą.
W kraju w którym ponad 90% obywateli deklaruje katolicyzm, każdy jego przejaw jest zwalczany z zaciekłością nie spotykaną na żadnej innej płaszczyźnie, przy czym obrońców wiary można policzyć na palcach jednej ręki i nazywa się ich "krzyżowcami", gdyż nie spodobał im się krzyż z puszek po piwie zmontowany przez bojówki największego kretyna w Polsce.
Na tego kretyna oddaje swój głos 10% biorących w wyborach osób, wliczając w tą statystykę tzw. "kiboli", którzy za swoje zwycięstwo postrzegają w "wojnie" z Tuskiem zagłosowanie na imbecyla.

Ileż to powstało różnych formacji rojących w swoich tępych łbach, że są prawicą, albo, że są politykami.
Z jaką zajadłością wbijają oni siekierę w coś, co posiada (posiadało) realną szansę na zniwelowanie szaleńczego pędu bolszewików dążących do wynarodowienia Polaków, mieniąc się przy tym "prawicowcami", czy też jeszcze bardziej komicznie-"narodowcami", dla których najważniejszym jest, czy Kaczyński odwiedzi 13 grudnia pomnik poganina Dmowskiego, który dopiero na łożu śmierci przypomniał sobie o Bogu w myśl powiedzenia, że "na łożu śmierci nie ma ateistów", zapominając przy tym, że ten właśnie Kaczyński brał w tym dniu udział w manifestacji poświęconej ofiarom Stanu Wojennego i komunistycznego terroru.

Wszyscy udają wielkie oburzenie, że następują podwyżki, że państwo przestaje dotować leki, czy że rząd dysponuje sobie pieniędzmi z funduszu emerytalnego wg własnego uznania.
Przecież to ci sami ludzie wybrali tych, którzy dzisiaj demolują ich życie, a najgorsze, że nie tylko ich, gdyż jednak nie wszyscy głosowali na szaleńców, na trzodę pędzącą ku zatraceniu swojemu i całej reszty społeczeństwa.

Czas najwyższy uświadomić sobie, że Polska już nie istnieje.
Śmieszy mnie fakt, że wielu "znafców" dywagując nad słusznością ratyfikacji TL, nie widzi tego, że niezależnie od faktu, czy UE przetrwa tzw. "kryzys", czy też nie, to Polska i tak tkwi w rosyjskiej strefie wpływów i nie ma żadnych realnych szans w najbliższych dekadach, ażeby cokolwiek mogło się zmienić w tej materii.
Gdy kwestia przynależności do federacji rosyjskiej stanie się oficjalną, to może i powstanie z tego tytułu lament, ale to nic nie zmieni, bowiem jak wspomniałem, już teraz jest za późno na cokolwiek.
Czy nikt nie widzi, że takie kreatury jak "filipińczyk", czy ten od gruszek na wierzbie nagle stały się wielkimi euroentuzjastami?
Oni jako nieliczni zdają sobie sprawę z tego, co tak naprawdę się dzieje w Europie, która już dawno została zawładnięta przez rusko-niemieckie kondominium.
Czekać tylko na ogłoszenie przez Brukselę o powstaniu europejskiego państwa federacyjnego, w którym Polak, Czech, czy Słowak, będą mieli do gadania tyle, co żyd za okupacji hitlerowskiej w Polsce.
Ciekawy wówczas jestem min "kiboli", którzy poparli Palikota, który to Palikot oficjalnie domaga się niemieckich rządów w naszym kraju.

Zostaliśmy wydymani przez kolejnego idiotę, którego nie lateksowy penis, a magiczny śrubokręt jest atrybutem.
Taki zwykły gbur i analfabeta wydymał wraz ze swoimi sojusznikami wszystkich Polaków.
Smutne jest to, że się daliśmy.

Była szansa podczas ostatnich wyborów parlamentarnych na to, ażeby spróbować odbudować Polskę, ale tą zaprzepaściliśmy bezpowrotnie.
Teraz pozostaje nam uczyć się języków na wzór pana premiera, tylko, że nie angielskiego jak to ma miejsce w jego przypadku, gdyż po otrzymaniu eksponowanego stanowiska w Brukseli po tym jak baran rozmontował Polskę, będzie jak znalazł, nie, my się musimy uczyć rosyjskiego, ale nie martwmy się, nadal będziemy Europejczykami, gdyż język rosyjski UE już uznała za oficjalny język Europy.
Będziemy Europejczyki pełną gębą!

Na koniec pozwolę sobie ulżyć swoim emocjom i zacytuję wiersz Witkacego z dedykacją dla wszystkich "kanapowców", "prawicowców" i "narodowców".
Że też ten artysta już w międzywojniu potrafił określić i was i przyszłą Polskę.

Поздравляю!!!

DO PRZYJACIÓŁ GÓWNIARZY

Kto się za ten wiersz obraża
Ten się sam za gówniarza uważa!

Przeglądam w myśli wszystkich mych przyjaciół twarze
I myślę sobie, och, psiakrew! czyż wszyscy są gówniarze?
Ach, nie! Jest kilku wiernych, z tymi pojechałbym nawet do Kielc.
A reszta? Ach, reszta, to jest gówno, proszę pani, wprost na szmelc.
Pytacie mnie, czemu do Kielc, a nie do Afryki lub na Borneo?
O, tam łatwiej przyjacielem być wśród tropikalnych puszcz,
Niż gdy za ścianą woła ktoś: puszcz mnie pan, ach, puszcz.
A pluskwy, ach, nietropikalne, mnożą się jak w aparacie tym "Roneo".
O, tak w ohydnej wszawości małego miastka,
Gdy metafizyk głąb wypiera dowolna wprost namiastka,
A miłość dają tylko, ach, nieszczęsne prostetuty
(Bo krzywych zbrakło już),
A syf i tryper biegną w krok tuż, tuż,
Gdzie zwykła dorożkarska buda zastąpi wszelkie narkotyki świata,
I gdzie jedyne piękno jest: na zgniłych domkach jakaś, proszę pani,
wieczorna, ta tak zwana, ach, poświata,
I to wszystko na tle zupełnej nędzy
W smrodzie u jakiejś gospodyni potwornej wprost jędzy,
W ciągłej niepogodzie, co lepsza jest od słońca,
Bo wtedy wszystko zda się bliskim już, ach, końca -
Tak sobie wyobrażam Kielce, symbol, jako szczyt ohydy,
Jako jakiś Paramount najgorszej małomiasteczkowej brzydy.
A może piękne to jest, ach, miasteczko, ach, i nawet miłe
I niełatwo jest w nim złapać nawet kiłę...
W każdym razie tam przyjacielem być i w tych warunkach
Trudniej jest niż w afrykańskich najpiekielniejszych choćby
wprost stosunkach.
Gdy człowiek gębą sra,
A tyłkiem podpatruje obroty gwiazd i mgławic dalekich spirale,
Gdy muzyczka skądiś gra,
A on gdzieś przy powale wydusza miliony pluskwich gniazd,
Gdy beznadziejność dusi jak ohyda i śmierdząca zmora,
Gdy człowiek sobie siebie widzi jako cuchnącego własnym
sosem, ach, potwora -
Może to wszystko przejdzie, ach, a może nie,
W każdym razie to jest wszystko bardzo fe.
A do tego napisanie nie krwią, a gównem, bardzo źle.
Ja nie chę tego, nie, nie, nie!

I nie chcę, podąd mam już ich,
Przyjaciół mych, gówniarzy tych.
Wolę bydło wprost, koty, nie mówiąc o psach,
Robaki, pluskwy, jakieś automaty,
Nawet takie, jak na stacjach, choć bez twarzy,
Co nie mają ni mamy ni taty,
Bo wiem, że kot nie skłamie miaucząc,
A pies swym szczekaniem,
Że krowa mi nie siknie witriolejem w pysk, tylko mlekiem,
Że pluskwa... ale szkoda gadać, proszę pani,
Że świat się roi od drani.
Że gdy, na przykład, w automat włożę groszy pięć,
To wyjdzie mi na pewno czekoladka,
A nie kłamliwa mowa, brechnia obłudna i już zybt wprost nader hadka
W swym śliskim kłamstwie,
W zaczajonej za nim złośliwości, chęci krzywdy
I zlekceważenia, ach, i zwykłym chamstwie.
Automat nie będzie obśliniać mnie i dusić aż do bólu rąk mych z
czułości,
A potem za plecami, albo i przed, to wolę nawet już, robić małych
obrzydliwości,
W imię jakiś urojonych zalet i cnót
Czekając na swego wniebowzięcia już za życia cud -
Bo on jest taki dobry, ach, i doskonały,
Że nie wiadomo już, czy nawet on oddaje kały...
Może on nie sra i nie robi pipi,
Taki, ścierwo, doskonały jest,
Że w samo piękno zamienia się jego najpospolitszy gest:
Jakieś dłubnięcie w nosie,
Czy umazanie ręki w jakimś własnym sosie,
Co lepszy jest od majonezu,
Gdy organ, co go wydaje, piękniejszy od świątyni Diany jest
z Efezu...

I tak nie znoszę w ogóle obłudnych gówniarzy,
Ale gdy mymi przyjaciółmi jeszcze śmieli być
I potem się zdemaskowali
- Tym gorzej, jeśli się w gówniarstwie swym tak długo dekowali -
To taki mnie porywa wstyd, że mi jest z tym wprost nie do twarzy!
Precz ode mnie, gatunku wraży!
Niech mi się nie śmie żaden z was nawet śnić,
Bo będę pluć jak Arab i bić!
Niech mi się o nim nigdy więcej najlżej nawet nie zamarzy,
Bo wszystkich razem w kupie
Zwalę czym popadło - dla ekonomii - po olbrzymiej wspólnej dupie.

Witkacy

(Grafika DOBOSZ)