Upomnienie

Upomniał się cierpliwy Pan

o umęczone niewinne ofiary

Ostrzem miecza z tronu prawości

rozniecił wojny pożary

Natężył swój słuch absolutny

na krzyki rąbanych siekierami

Wyrwał zabójcze chwasty

wybujałe na krwi czarnoziemu

Zmierzył obliczem chmurnym

studnie krwawych łez 

W łuny ognia piekielnego

strącił pradawnego Węża dary...

Pokój na tej ziemi

póty nie zagości

póki w świętej ziemi

nie pogrzebiesz

sponiewieranych kości!