Sursum Corda

Plecy gęstniejącego tłumu żałobników

przy słońcu zatrzymanym

Żałobny wybuch rozpaczy

roztrzaskanego o bruk fortepianu

Chrystus co z krzyżem i cierniową koroną

dziś idzie naprzeciw

Żałobny ołtarz na bruku

płonący zniczami milionów

Drewniany polski krzyż

z kotwicą walecznych zmartwychwstańców

Konny gladiator polski

z opuszczonym mieczem

Dywan z kwiatów pęczniejący

w żałobnym hortus conclusus

Twarze co od poranka nie widzą się od łez

Flagi targane wiatrem z kirową zasłoną...

I ryk silników i wstrząsy wybuchów...

I krzyk pomordowanych w leśnych dołach...

I krzyk zdradzonych o świcie

tuż przed pasmem czasu...

I naraz cisza...

I znowu krzyk... milionów

co echem wiecznym woła o pomstę do nieba...