Abonament i media publiczne

Media publiczne typowo dla wszystkich firm publicznych mają nadzatrudnienie, przepłacają za kiepską pracę, są korytem z którego żreją kliki partyjne, układy, familie, agenci, służalcy. Tych patologi się nie da usunąć, bo one wynikają z założenia - najprostszy sposób aby patologie zlikwidować to likwidacja mediów publicznych. Najmniej zdegenerowanych publicznych jednostek medialnych być może nie trzeba będzie likwidować bo kupią je za cenę przewyższającą wartość ich majątku prywatni, ale większość załóg nie nadaje się do konkurowania na wolnym rynku mediów - działalność tych jednostek trzeba zlkwidować i sprzedać prywatnym sam majątek tych jednostek, aby koszty zwalniania załogi jakie musiał by ponosić nabywca nie zmniejszały dochodów z prywatyzacji.

Likwidacja mediów publicznych będzie związana z dużymi oporami społecznymi - większość ludzi widzi jakie patologie są w tych mediach, ale indoktrynacja od wielu dziesięcioleci spowodowała, że większość ludzi uznaje istnienie mediów publicznych za niezbędne, nie przemawia do nich że udział mediów publicznych w rynku z roku na rok się zmniejsza, same media publiczne komercjalizują się i nic strasznego się nie dzieje. Właśnie dlatego, że będą duże opory społeczne podsycane przez dziennikarzy mediów publicznych, którym oczywiście pasują łatwe pieniądze, popieram stopniową likwidację mediów publicznych - poprzez obcinanie im bezwarunkowego (czyli niezależnego od wyników) zasilania ze środków publicznych.

Sprawa abonamentu jest oczywista - ten specjalny podatek należy zlikwidować. Tytułów podatkowych powinno być jak najmniej i płacenie podatków powinno być jak najmniej uciążliwe dla podatnika. Nie ma powodu utrzymywać specjalnego podatku na media publiczne - nie ma specjalnego podatku na armię, nie ma specjalnego podatku na sądy, obejdzie się bez specjalnego podatku na programy misyjne.

Do czasu całkowitej likwidacji mediów publicznych fundusze na te media powinien zapewniać budżet, z tym że należy stopniowo zwiększać udział mediów prywatnych, które chcą emitować programy misyjne, w korzystaniu z tych funduszy na programy misyjne. Na początek media publiczne powinny dostawać bez konkursów 70% funduszy na programy misyjne, reszta powinna być rozdzielana właśnie w drodze konkursów, w których na równych warunkach będą startować media publiczne i prywatne. Co rok udział gwarantowany w funduszach (bez konkursu) mediów publicznych powinien być zmniejszany o 10% tak że za 8 lat całość funduszu na programy misyjne powinna być rozdzielana w uczciwych konkursach.

Bacz