los narodu

bo przyzwyczailiśmy się do grzechu kłamstwa

do teoretycznego państwa i obłudy

ochłapu rzucanego przez publikatory

łańcucha włóczonego wokół ruskiej budy

przyzwyczailiśmy się by żyć na kolanach

z uszkodzonym groźnie kręgosłupem polskości

jakbyśmy już nie potrafili więcej marzyć

o wolnej Polsce i dumie z  naszej wolności

a nam  potrzebna prawda mocna jak policzek

wymierzona mocno ciężką ręką...

Naród, ,który się oburza, ma prawo do nadziei,

ale biada temu, który gnije w milczeniu

                                       C.K.Norwid

gnijemy w milczeniu… niewielu się oburza

a prawo do nadziei to martwa litera

lokajstwo ta choroba ogarnęła wszystkich

i nam godność...i dumę...i honor odbiera....

gorzki to chleb jest polskość w podłej Europie

gdy oto śmierć Narodu jest z zaparcia Ducha

...

...a cierpienia moje, nędznego

ofiaruję Tobie, o Panie,

za moją nieszczęśliwą Ojczyznę...

                                    Tadeusz Rejtan

                                      (1742 – 1780)

                  Poseł Ziemi Nowogródzkiej

a dom Twój dziś zagrzebany w popiele i krwi

Polska okaleczona zmaga się z chorobą

i tylko brzozy tutaj nieustannie płaczą

i Ci co tu przychodzą poskarżyć się...

a świat już zaczął płonąć niczym stos Kaina

i dym kłamstwa się snuje nisko ponad nami

wiemy Panie że patrzysz na nas pełen bólu

lecz twarzy nie odwracaj…nie pogardzaj łzami

bo ci co poranieni ogniem i żelazem

już wiedzą jak wygląda królestwo szatana

oni już doświadczyli przez ból i cierpienie

jak bolesna jest wojny i nieszczęścia rana

na taką gorzką wolność dziś zasłużyliśmy

więc nam ją...

dzisiaj nas uczy kłamca czym jest przebaczenie

oraz zawłaszcza Polskę grupa podłych drani

my nie będziemy klęczeć pod czerwoną gwiazdą

zbyt wiele polskich krzyży naszą pamięć rani

przez plac czerwony idzie parada zwycięstwa

jak krew czerwone wieją złowieszczo sztandary

nad  grobami Smoleńska Katynia wysoko

na niebie świecą jasno krzyże naszej wiary

i to one nas prowadzą do nieba Ojczyzny

...

Panie! podnieś wysoko berło swojej woli                      

okaż nam miłosierdzie i łaskę miłości                          

i wyrwij nas ze szponów masona i wroga                     

i poprowadź nasz Naród drogami wolności                          

przywróć wzrok naszym braciom zagubionym w mroku                          

zranionym przez szatana cierniem zakażenia...

nie oddamy Cię Polsko ! zdrajcom i złodziejom!

Twoje imię wyrośnie z wiary i przeszłości

i będziesz Polsko taka o jakiej marzyli

Ci którzy szli za Tobą do nieba wolności

nie oddamy Cię Polsko ! wrogom i masonom!

pójdziemy za Twym Krzyżem i prawami Boga

dzisiaj już rozumiemy kłamstwo demokracji

wiemy że do Ojczyzny wiedzie inna droga

nie oddamy Cię Polsko ! tchórzom i zaprzańcom!

nikt nas...

wciągamy trojańskiego konia Europy

silni naiwnością tolerancją i głupotą

pod hasłem solidarności (skąd my to znamy)

ufamy zdrajcom  łajdakom i szkopom

barykada z opon nienawiści nas straszy

a z Sejmu słowa jak koktajle Mołotowa

jak krwawy majdan  co płonie na wschodzie

ta nasza rzecz pospolita - wojna domowa

u granic ludzkie tsunami jak wzburzone morze

niesie z sobą groźną  śmiertelną zarazę

...

panie ambasadorze! Bóg zapłać! za  troskę

siedemnastego września to pamiętna data

szczególnie dokładnie pamiętamy ten dzień

bo ból w plecach do dzisiaj niczym topór kata

budzi nas gdy ta pamięć o wrześniu powraca

i czarną kartę historii w pamięci boleśnie odsłania

o tych w zapomnianych grobach z ołowianą łzą

czekających  na nas z chorągwią zmartwychwstania

panie ambasadorze! byliśmy...

udławicie się tym kłamstwem

jak śmiertelną ością

nie będziecie nas niewolić

już więcej podłością

podpalony stos Ojczyzny

jak majdan zapłonie

zaciskają okłamani

roztrzęsione dłonie

cienie będą się kołysać

tych co nas zdradzili

to nienawiść jest tą pętlą

którą założyli

bo najwyższą cenę trzeba

zapłacić za zdradę

wolność stawia bezlitośnie

krwawą barykadę

znów przed nami trudne czasy

krwawy...

kogo jak nie Ciebie! Matko naszej wiary

możemy prosić o Ojczyznę naszą

Królowo Polski! Królowo Nadziei!

gdy dziś nas świata niepokoje straszą

gdy świat zapomniał o miłości Boga

gdy czarne groźnie łopoczą sztandary

my do Twych kolan Matko przychodzimy

ufni w potęgę miłości i wiary

na wschodzie łuny wojennych pożarów

zbudzony szatan banderowskich trwogi

nad światem groźba islamskiego piekła

i...

do dzisiaj stoją  fabryki śmierci

i w krematoriach drabiny do Boga

wciąż nie złamane ramię szubienicy

stoi w Gross-Rosen jak groźna przestroga

młyny historii nieustannie mruczą

groźne Requiem dla tych co zostali

a gdy się wrzesień krwawi w jarzębinach

serce w nas szlocha byśmy pamiętali

bo tak jak wtedy wierzyliśmy w Boga

w prawo w przyjaciół w wiarę i sumienie

w pakty układy siłę dyplomacji

...

czarne flagi już łopoczą

ponad Europą

wypisane krwawe prawo

barbarzyńską stopą

nie wołają po kościołach

dzwony dziś na trwogę

tolerancja i głupota

zbratała się z wrogiem

krzyże drżą przed nienawiścią

miejsce gwoździ krwawi

czy nas jeszcze miłosierdzie

przed zagładą zbawi

znów jesteśmy Polską kartą

wśród światowych graczy

Bóg i Honor i Ojczyzna

dla nich nic nie znaczy

znów narzucą nam...

panie Gross pan jest kłamcą a nie historykiem

i po raz kolejny pan Polaków obraża

w historii jest aż nadto prawdziwych dowodów

i nas pana nienawiść do Polski przeraża

gdy przypominamy sobie dzieje Narodu

oraz role żydów zapisane polską krwią

judaszową dyplomacją pocałunku śmierci

pana kłamstwa z tej historii i tragedii drwią

Polska nie jest i nie będzie żydowską karczmą

gdzie brzęk mamony...

ja ten nóż jeszcze w plecach wciąż czuję

gdy odwracam się z lękiem do Wschodu

zimną klingą przeszywa mi serce

tamta zdrada naszego  Narodu

tamten wrzesień wciąż krwawi pamięcią

podeptaną godnością i trwogą

siedemnasty września powraca

naszą polską męczeńską drogą

i te krzyże niesione do Boga

przez mogiły łagry i chłód

gdy oprawca nas szczuł nienawiścią

poprzez Polską Golgotę na wschód

...

NIEME PSY

„Oni wszyscy to nieme psy,

niezdolne do szczekania;

marzą sennie, wylegują się,

lubią drzemać”.

                      Iz56

Pasterze pobłądzili zginęły owieczki

w owcze skóry przebrani szydercy i dranie

wielu z nas porzuciło Ojczyznę i wiarę

kiedy się odnajdziemy litościwy Panie!

pokolenie oślepłych głuchych i nieczułych

odurzonych narkotykiem podstępnej wolności

nie umiemy już...

Gdy będę w więzieniu, a powiedzą Wam,

że Prymas zdradził sprawy Boże - nie wierzcie.

 Gdyby mówili, że Prymas ma nieczyste ręce – nie wierzcie.

Gdyby mówili, że Prymas stchórzył – nie wierzcie.

 Gdy będą mówili, że Prymas działa przeciwko Narodowi

i własnej Ojczyźnie – nie wierzcie.

 Kocham Ojczyznę więcej niż własne serce

 i wszystko ,co czynię dla Kościoła, czynię dla Niej.

zrobią nam Palestynę…zrobią strefę Gazy

bo mur nam już stawiają w świadomości świata

pozostawią nam w spadku obozy zagłady

i kłamstwo że Polacy byli w roli kata

że nie nas mordowano bez cienia litości

że nie nas wypędzono z piastowskiego gniazda

że to nie nas straszyły połamane krzyże

i nie nam  groziła śmiercią dawidowa gwiazda

bo zjednoczą się  kaci i dawne ofiary

już po bankach szemrają...

czerwoni manipulanci od demokracji

zabójcy prawdy i mistrzowie obłudy

poniesiecie tę hańbę i wstyd przez historię

jak kość pogardy rzuconą w stronę ruskiej budy

bezlitośni handlarze polską racją stanu

polską nadzieją i losem zdradzonego narodu

beneficjenci obcych mafijnych układów

wiszących u klamki to wschodu to zachodu

i potomkowie ukradzionej tożsamości

podli fałszerze polskiej drogi do...

             Rodzicom i Dzieciom walczącym

                      na Litwie o ojczystą mowę

sprzedaliśmy swą dumę za gesty i słowa

spieramy się o ochłap rzucony przez wroga

więc Matko Ostrobramska natchnij nas odwagą

gdy będziesz w imię tchórzy prosiła u Boga

Ty! której nie możemy popatrzeć dziś w czy

bo mieszkasz na rubieży od swoich daleko

Matko Repatriantów! Arko Zagubionych!

Gwiazdo Bólu...

choć to tylko jarzębina krwawi się jesiennie

blada brzoza jak co roku klęka zamyślona

nowy wrzesień w nas kołysze zbudzony niepokój

kiedy czyta na tablicach bolesne imiona

wiatr przegania bure dymy przez Wzgórza Pamięci

brama nieba otworzona w głębi nieboskłonu

po drabinie srebrnej torów mój naród odjeżdżał

gdy różaniec Bóg przeliczał z bydlęcych wagonów

 i choć tylko jarzębina krwawi się...

do dzisiaj w bolszewicko-germańskiej obroży

szarpiemy się boleśnie rozpaczliwie i krwawo

duch przyjaznego porozumienia Ribbentrop-Mołotow

leży śmiertelnym cieniem na Tobie Warszawo!

ta gra śmiertelna wrogów jeszcze nie skończona

nóż wbity nam w plecy wciąż boleśnie uwiera

Katyń nie rozliczony przed sądem Narodu

ciągle dowody zbrodni pośród mogił zbiera

do dziś obowiązuje ten haniebny układ

...

drwię z waszej wolności pod niebieskim niebem

gdzie złotych gwiazdek oczęta kaprawe

gdzie zasłuchani w muzykę pieniądza

hossa i bessa są najwyższym prawem

drwię z tej wolności w kagańcu pokory

na krótkiej smyczy unijnego prawa

gdzie niczym dziwka kłania się Brukseli

bez cienia wstydu skundlona Warszawa

jak ladacznica w sztucznej biżuterii

będziesz się Polsko sprzedawać Europie

aż kiedyś ona...

każde jak święta rana żyje dziś w pamięci

którą odgrzebujemy czule z popiołu i krwi

listopadowym…płaczem…gęstym lasem krzyży

Styczniowe…w katordze drogi syberyjskich dni

Wielkopolskie i Śląskie… gorycz i nadzieja

że już nigdy nie rzucimy ziemi skąd nasz ród

że guzika nie oddamy od polskiego płaszcza

że nam sprzyja wiatr historii czasy oraz Bóg

i Warszawskie…Święta Góra popiołu i krwi

i ta...

                 Naród, który się oburza, ma prawo do nadziei,

                           ale biada temu, który gnije w milczeniu

                                                  Cyprian Kamil Norwid

nie! nie będziemy gnili w milczeniu

będziemy cierniem w polskim sumieniu

co zagrzebane w krwi i popiele

bieleje kością w Ojczyzny ciele

a oślepione po wyjściu z mroku

wzrok przyzwyczaja do...

bądź pozdrowiona naszej Ojczyzny Królowo!

Matko! naszego trudu i pielgrzymich ścieżek

znów jesteśmy u Ciebie pośród Sióstr i Braci

by znów  Matko powtórzyć nasze polskie Wierzę…

Matko! naszej nadziei w trudny czas pogardy

do tych co zawierzyli różańcowej mocy

patrzymy przez historię w nasze dzienne sprawy

bo jak zawsze potrzeba nam Twojej pomocy

piętnasty sierpnia znowu powraca pamięcią

...

znowu żebrałem u Twego ołtarza

o polską mądrość i o kromkę chleba

zadeptywany pielgrzymkowym gwarem

szukałem drogi… do Ciebie…do nieba

sierpień się szorstko na  ścierniskach stroszy

i wiatr już chłodem o jesieni wróży

a ja do Ciebie Matko ! znów z nadzieją

dźwigając w sercu czuły sens podróży

Polska zmęczona  szara i strapiona

szuka nadziei w modlitwie i śpiewie

nad Jasną Górą niebem szare...

znów kolejny morderca w pomnikowej chwale

kat Wołynia i Warszawy unurzany w krwi

zza żelaznych hitlerowskich krzyży i buty

z narodowej pamięci i z Polaków drwi

legion dzikich morderców zapisany krwawo

w historii Warszawy gdy Czerniaków umierał

hitlerowski najemca niczym  czarny anioł

im drzwi płomieniem śmierci do nieba otwierał

dobijani  paleni okrutnym rozkazem

krzyżowani nieludzko w...

Ten który bożą chwałę głosił ponad wszystko

i troszczył się o ubogich oraz ludzkie sprawy

niech prosi w imię nasze tam przed Bożym tronem

by Bóg łaskawie czuwał nad losem Warszawy

bo dzisiaj znów potrzebne są płomienne słowa

które nas zbudzą wreszcie z letargu sumienia

gdy tyle krwi spłynęło w popioły historii

dźwignij nas wreszcie Chryste z dołu poniżenia

bo coraz trudniej nam jest dźwigać...

Matko ! to ja niepokorny  polski poeta

przychodzę do Ciebie na kolanach pacierza

pod Jasną Górę nadziei z garścią polskich słów

by potwierdzić śluby świętego przymierza

zadeptywany niecierpliwością  pielgrzymów

którzy jak morze otaczają szumem twe mury

znów szczuty krzykliwie przez służby porządkowe

z ciasnym kneblem niesprawiedliwej cenzury

to ja Matko! polski poeta z kamieniem milczenia

z...