historia

      Tak wielu Małopolan wybitnych,

Pozostaje w historii zapomnianych,

Tak wielu historii ludzi ciekawych,

Już nigdy nie poznamy…



A czy nie byłoby dobrym pomysłem,

Zapomnianych, wybitnych Małopolan upamiętnienie publiczne,

Zwrócenie wielkiej polskiej historii,

Ludzi w pomroce dziejów zaginionych,



Lecz mało na tym polu pomoże,

Ochrzczenie ich imieniem nowych placów i ulic,

Niestety...

      Czarna dziejów pomroka,

Czarna niczym najczarniejsza noc,

Większą cześć historii świata zasnuła,

Dla umysłu historyka nieznaną czyniąc ją,



Historia świata całego skrywa zawiłe tajemnice,

O których pojęcia nie mają najstarsi nawet zakonnicy,

Nie słyszeli o nich najstarsi nawet mnisi,

Lecz poznać je nadzieję mają pasjonaci historii cisi,



Zew wielkich tajemnic zakrytych pomroką...

      Ku wielkim tajemnicom historii,

Zanurzyłem się w tysiącleci głębiny,

W poszukiwaniu pewnej wyjątkowej damy,

Wertowałem latami najstarsze znane światu księgi,



Upijała mnie starożytnych wieszczów poezją,

Nęciła powstaniem gatunku ludzkiego tajemnicą nieodkrytą,

Tajemnicę początków ludzkości na nić czasu nawleczoną,

Ukryła za ludzkiej niepamięci czarną zasłoną…



Zdradź mi Historio...

         Wielką niesprawiedliwością byłoby względem historii ziem polskich, gdybyśmy pisząc historyczne opracowania naukowe oraz powieści osadzone w realiach historycznych, skupiali się wyłącznie na okresie po przyjęciu Chrztu przez księcia  Mieszka I, pomijając zarazem jakże długą, jakże bogatą i przeogromnie ciekawą zarazem historię osadnictwa na ziemiach polskich. Wcale nie byłoby przesadnym...

Zawsze gdy letnim wieczorem,

W odgłosy pobliskich łąk się wsłuchiwałem,

Nieraz dał się słyszeć z odległych wieków,

Głos starożytnych Celtów,



Na tej naszej małopolskiej ziemi,

W miejscach Ich dawnych siedzib,

Ciągle słychać głos starożytnych Celtów,

Z głębi dziejowych mroków,



Zapewne przed wiekami celtyccy druidzi,

Tajemnym sposobem tę ziemię zaklęli,

By dawała świadectwo pokoleniom...

      Kiedy młoda księżniczka Wanda,

Młodzieńczymi instynktami wiedziona,

Nad rzekę Wisłę się udawała,

W rozmyślaniach swoich się zatapiała,



Bowiem każda młoda dziewczyna,

Sama jest niczym wielka rzeka,

W naturze swej nieodgadniona,

Młodzieńczymi ogniami od wewnątrz palona,



Bacznie wsłuchując się w szum Wisły,

Młode dziewczę rozpuściło swe długie włosy,

Włosy niczym sama Wisła...

I.

      Gdy letnią nocą chłodnego wiatru powiew,

Przywoła moc zaklętych w prastarych lasach wspomnień,

Opowiadanych nocami rwących potoków szumem,

Strzeżonych przez wieki srebrzystego księżyca blaskiem,



Nakłoń ucha ku prastarej Słowiańszczyzny tajemnicom,

Zasnutej niepamięcią niczym starą zakurzoną pajęczyną,

Rozwiewaną niczym wiatrem jasnowłosych dziatek ciekawością,

Marzących by...

Jakże wspaniale byłoby zebrać książki wszystkie,

Zarówno te naukowe, jak i publicystyczne,

Poruszające tematykę polskich,

Wczesnośredniowiecznych plemion słowiańskich,



Zarówno Polan jak i Wiślan,

Lędzian, jak i Dziadoszan,

Plemion Lechickich, choć wszelakich,

Zawsze jednako dumnych i walecznych,



Cudownie byłoby je wszystkie czytając,

Zanurzyć się w historię zapomnianą,

Tych...

Kiedyś w lekturze Starej Baśni,

Zaczytałem się bez pamięci,

W świat tamten jakby się zanurzyłem,

Wszystkie troski daleko za sobą zostawiłem,



Porywającym było oczami niemieckiego kupca Henga,

Oglądać dawny kraj Polan,

Oczyma duszy zaznać prastarej słowiańskiej gościnności,

Przewracając kolejne kartki książki,



By przynajmniej oczyma duszy,

Z niemieckim kupcem Hengo w kraj Polan...

I.
Mysia Wieża króla Popiela,
W mrokach naszych pradziejów dawno zaginęła,
Lecz pomimo upływu wieków w pamięci przetrwała,
W historii Polski jako karta wstydliwa,

Kamień na kamieniu z wieży nie został,
Choć kiedyś starego króla dumą napełniała,
Wiatr dziejów wszelki ślad zatarł,
Jako legenda na karty historii trafiła,

Kamienna wieża króla Popiela zapłonęła,
Ogniem roznieconym w prostych Polan pogańskich...

De­mo­kra­cja płyn­na to de­mo­kra­cja bez­po­śred­nia z moż­li­wo­ścią de­le­go­wa­nia gło­su. To de­le­go­wa­nie mo­że do­ty­czyć osób i za­gad­nień, i moż­na to w do­wol­nym mo­men­cie zmie­niać. Gło­so­wa­nie to pro­ces – z kon­sul­ta­cja­mi, pro­jek­ta­mi, wstęp­nym za­twier­dza­niem. De­mo­kra­cja płyn­na po­zwa­la na to, by pro­ces le­gi­sla­cyj­ny od­by­wał się per­ma­nent­nie, bez żad­ny...

      Kiedy jeszcze nastolatkiem byłem,
W ryciny przodków Księcia Mieszka przedstawiające,
Nieraz i przez godzinę się wpatrywałem,
Tak tajemniczo były dla mnie urzekające,

Co było w nich tak tajemniczo urzekającego?
Do końca sam tego nie wiem…
Może nawet było w nich coś mistycznego?
Jeszcze kiedyś zagadkę tę zgłębię...

Wsłuchałem się w szept historii,
Co szepce o pradziejach naszej polskiej ziemi:
„...

      Spoglądali na orły Piastowie,
Na wysokim niebie dumnie się wznoszące,
Książę Mieszko ze swym bratem Czciborem…
Spoglądając na orły skrycie marzyli,
By w życiu swym wielkich rzeczy dokonali,
By roztropnie władali Gnieźnieńskim Księstwem…

By swe książęce drużyny,
Zawsze tylko do zwycięstwa wiedli,
Na chwałę Księstwa Gnieźnieńskiego,
By pola wrogowi nigdy nie ustępowali,
By ludowi swemu zawsze...

      Kiedyś gdy przeglądałem ryciny Władców Polski,
Autorstwa arcywybitnego Jana Matejki,
Nagle uwagę moją przykuła,
Rycina na tle innych naprawdę wyjątkowa,

Na owej rycinie naprawdę tajemniczej,
Młodej księżniczki blade oblicze,
A na ryciny tle czarnym,
Blada księżniczka patrzy wzrokiem przenikliwym,

Jakie to wielkie tajemnice,
Skrywa owe księżniczki Dobrawy oblicze,
Z czarno-białej ryciny spoglądające...

I.
Tak jak wielkie morskie fale,
Zatapiają nadbrzeżne piasku ziarenka,
Tak pojedynczy zwykli ludzie,
Piszą swymi życiorysami historię całego świata,

Lecz czy tak jak morska fala,
Powtórzyć się może cała epoka,
Która choć dawno już przeminęła,
Na kartach historii zapisaną pozostała…

Czy te epoki historyczne tak zachwycające,
Przepadły w dziejach świata już na zawsze,
Czy niczym te morskie fale,
Czekają w...

Znajomość cyrylicy w Polsce po 1989 roku coraz bardziej zanika, zatem tłumaczę – słowo użyte w tytule (procwietanije fonetycznie) po polsku znaczy DOBROBYT!

Darujmy sobie oczywistą oczywistość, że społeczeństwo rosyjskie wie doskonale, co to takiego, albowiem doznaje go na co dzień dzięki swoim przedstawicielom.

To tzw. dobrobyt przedstawicielski, wyższa forma demokracji. ;)

Z punktu widzenia...

      Ostre śmigło przecięło powietrze,
Huk silnika zabił ciszę,
Spaliny szybko z rury wypadły,
Lotki delikatnie w górę się uniosły,

Przepiękny płócienny dwupłatowiec,
Piękniejszy niczym najwspanialszy szybowiec,
Na pasie startowym czeka,
Na pilota, który jego oblotu dokona…

Groźny PWS-35 Ogar do startu gotowy,
Oczekuje na swoje podniebne łowy,
Zatankowany kołując na pasie startowym,
Za chwilę w niebo...

      Wpadały niemieckie nurkujące bombowce,
W sieć polskiej artylerii przeciwlotniczej,
Niczym w rozciągniętą pomiędzy murami pajęczynę,
Czarne muchy dokuczliwe,

Bombowiec w locie trafiony niespodziewanie,
Przedziurawiony na wylot szybkostrzelnym działkiem,
Lotem koszącym uderzał w ziemię,
Natychmiast zapalał się jasnym płomieniem,

Na sunące po niebie niemieckie bombowce,
Spadały z góry polskie...

      Spadli partyzanci bladym świtem na senną wieś,
Zbrojnym tym czynem pokoleniom swych przodków zapragnęli oddać Cześć,
Zbrojnym tym czynem zapragnęli udowodnić,
Iż wielkich tradycji polskiego oręża oni sami są godni,

Setki kropel porannej rosy,
Pod dudnieniem dziesiątek partyzanckich oficerek się zatrzęsły,
Mokre źdźbła trawy legły pod twardymi butów podeszwami,
Niczym pod kulami partyzanckiego...

      Gdy pewnego dnia słonecznego,
Stary PZPR-owiec na przystanku siedział,
Wychyliwszy butelkę wina najtańszego,
Rozweselony począł stare komunistyczne androny bredzić,

Wyszczerzywszy swe złote zęby,
Pijackim uśmiechem się zanosząc,
Zaczepił grupkę stojącej nieopodal młodzieży,
Nieudolnie dyskusję wszczynając:

„Wy młokosy z racji wieku młodego.
Nie znacie prawideł ustroju komunistycznego,
Postęp dla...

Świat, który znamy stoi na rozdrożu. Pragnący odbudować rosyjskie imperium Putin mimo uzależnienia Europy od swojego gazu i ropy popełnił błędy, które stwarzają nam Polakom szanse. Putin poszedł na całość i chciał zbyt wiele i zbyt szybko. Amerykanie upatrując pierwszeństwo w zatrzymaniu wzrostu potęgi Chin, nie mogli jednak nie zauważyć niemiecko-rosyjskiej (i też tradycyjnie francuskiej)...

Gdy pewnego wieczoru ciemnego,
Nastrojem swym wyobraźnię rozbudzającego,
Przed portretem Generała Józefa Bema siedziałem,
W rozmyślaniach swoich niespodziewanie się zatopiłem,

Rozmyślaniom o węgierskich śladach w Tarnowie,
Naraz poświęciłem całą moją głowę,
O naszej wspólnej polsko-węgierskiej historii,
Niespodziewanie nagle poddałem się refleksji…

Przepiękna Bramo Seklerska,
Cała drewniana, acz...

I.
Gdy z utęsknieniem wspominam wakacje,
Jedno wspomnienie wybija się przed inne,
Jest nim serdeczny uśmiech węgierskiego kucharza,
Zaklęty w idealnie przyprawionych potrawach,

Ten niezmienny podziw i zachwyt,
Tradycyjnie odmalowujący się na twarzach wszystkich,
Po raz pierwszy nieśmiało kosztujących,
Potraw przez Mistrzów węgierskiej kuchni przyrządzonych,

I serdeczny uśmiech spoglądającego ukradkiem...

     Stary profesor historii,

Gdy powiał lekki wietrzyk wieczorny,

Szklanicę węgierskiego wina przechylił,

Nad książką siedząc nagle się rozmarzył…

Ażeby wszystkie egipskie piramidy,

Wyjawiły światu wszelkie swoje sekrety,

Ażeby Sfinks, który ich strzeże,

Wielkie ich tajemnice historykom powierzył,

Ażeby z zaświatów starożytni Celtowie,

Wyjawili światu wszelkie swoje tajemnice,

Ażeby pieśń...

     Na jednej z ulic Kairu,

Oblanego wodami prastarego Nilu,

Mieścił się pewien antykwariat niezwykły,

Wszystkich wchodzących swymi skarbami oczarowujący,

Właścicielem jego był stary Egipcjanin,

Z długą siwą brodą na pomarszczonej twarzy,

Który przez całe swoje życie,

Zgromadził najprawdziwsze skarby rozmaite,

Brodaty Egipcjanin stary,

Do ludzi zawsze szeroko uśmiechnięty,

Ochoczo wszystkim...

      Gdy wiatr dziejów hula nad Polską,
Stary historyk nie może zasnąć,
Naocznie obserwując dziejowe zmiany,
Sam nie może pozostać obojętny,

Pomimo wielkiego w środku nocy zmęczenia,
Nie potrafi oderwać ręki od pisania,
Nie potrafi także zasnąć snem kamiennym,
Gdy troska o historię serce jego trapi,

Chęć stworzenia wiekopomnego dzieła,
Owładnęła duszą poczciwego historyka,
Umysł cały jego zaprzątnęła,
Do...

      Kiedy umiera historyk stary,
To spiżowe posągi wielkich królów,
Pod wpływem natchnienia doniosłej chwili,
Zalewają się najprawdziwszymi łzami z wielkiego bólu,

Otoczony przez swe księgi,
Z pasją zbierane przez całe życie,
Na ścianach zaś liczne obrazy,
Pieczołowicie odmalowujące dzieje ojczyste,

Rozumie iż nadeszła jego godzina,
Wybiwszy na złocistej tarczy księżyca,
Odbitego w lustrze wody...

     Gdy wieczorami wsłuchuję się w siebie,

W skrytości serca zaglądam w swą duszę,

Samemu sobie pytanie zadaję,

Co od dzieciństwa mnie kształtuje…

Gdy tak ciemnymi wieczorami,

Zaglądam w najskrytsze głębiny swej duszy,

Odpowiada mi szeptem głos mój wewnętrzny,

Bym poszukał odpowiedzi w ojczystej historii,

Do historii ojczystych dziejów zaglądam,

W historycznych książkach wieczorami się...

Przez lata narzekano, że młode pokolenia nie znają najnowszej historii Polski, bo nie ma czasu, aby jej w szkole uczyć. 10 lat temu organizowano nawet głodówki, aby zwrócić uwagę na tę kwestię. Ostatecznie postanowiono wprowadzić do szkół ponadpodstawowych przedmiot Historia i teraźniejszość z nadzieją, że ta luka zostanie wypełniona a młodzi w końcu się zorientują skąd się wziął taki świat, w...

Otóż to!, sens, ,bezsens. Wrzucać, dać spokój?
Już od 15 lat ponad, nasze dzieci, przyjaciele, koledzy, znajomi, których pocztę "obdarowuję", jeszcze innych zapewne...zadręczam moimi tekstami z s 24, potem z NP, sugerują mi, doradzają i powtarzają, abym raczej napisał wspomnienia niż tracił czas na blogowanie.

Istotnie, pod siwym globusem jeszcze mi klapuje, pamięć mam niezłą, miałbym chyba o...