zbudź Chryste! Ducha Polskiego Narodu

bo bez Twojej woli nasz Naród nie wstanie

Twój Duch jak wicher niech przez serca leci

bo tylko z Tobą Polski zmartwychwstanie !

bo gdy nam serce wyszarpali z piersi

i Duch Narodu w trumnach zatrzaśnięty

Ty tylko Panie! możesz podnieść kamień

co nas wyzwoli z tych więzów przeklętych

gdy znieważone Ciała Naszych Braci

leżą złożone w dole poniżenia

...

Siostry ! i Bracia! znów nadciąga burza

I chcą nas zrobić krwawym poligonem

Wrogowie znowu grają polską kartą

I coraz groźniej ponad naszym domem

Codzienność pokazuje gorzką prawdę

Obojętności obłudy i miary

Detronizacji prawdy i miłości

I zdrady bożych przykazań i wiary

I w nas historia gorzkiej świadomości

Trwogi i piekła nienawiści wrogów

Złamanych krzyży zdeptanych przykazań

I wiara żeśmy...

Oni już grzebią w ciepłym popiele Warszawy

Nie ma krwi… wyparowała jak polskie dusze

I czy taka będzie nasza  A p o k a l i p s a..?!

Boże ! czy Twe miłosierdzie jeszcze poruszę…

A może i te słowa staną się obłokiem

Przepędzonym przez wiejące wiatry zagłady

Roznoszone potem na cztery strony świata

Tumanami kurzu z warszawskiej barykady

Bezsenna wyobraźnia szarpie moje nerwy

Więc czy to tylko...

Jakie ma być to niby wspólne Międzymorze

Z wrastającym rakiem banderowskiej choroby

Od Czerwonego Bałtyckiego i Czarnego

Wdeptujące na kresach nasze polskie groby?!

Dla kogo ma być to niby wspólne międzyprawie

Do Ziemi Obiecanej i kolejnej zdrady?

Krwawą kartą rzuconą pomiędzy psy wojny

Zburzeniem naszej chrześcijańskiej barykady?!

Obcy but wepchnięty w polskie uchylone drzwi

I trupi...