Szczęść im Boże! bo żywią i bronią

szczęść! gdy niebo wokoło się mroczy

i gdy burza nad głową już trwoży

a historii wiatr wieje nam w oczy

gdy zmuszeni są rzucać swą ziemię

gdy próbuje pogrzebać wróg mowę

szczęść im Boże! w zagonach w zagrodach

naszej wiary serdecznym słowem

nich ich Panie! Twa miłość prowadzi

pośród złotych zagonów i chleba

niech się ciężko ziarna kołyszą

niech wolności w...

Matko moja wracaj do domu

spod czerwonej latarni nierządu

niech nie łudzi Cię wolna miłość

bez pogardy...kary...i sądu...

niech nie mami Cię kłamstwo Brukseli

złote gwiazdki mamony i sławy

wracaj Matko bo tu nad Wisłą

płacze w Tobie serce Warszawy

Matko moja wracaj do domu

nie dla Ciebie swoboda Paryża

przecież Ty! nas uczyłaś kiedyś

że wolności nie ma bez Krzyża

a Nasz Krzyż jest dziś...

a kiedy jeszcze nie było na mapie

mojej Ojczyzny bo ją pogrzebali

to przecież Oni którzy ją kochali

nieśli płomień nadziei i za Nią płakali

i choć tę miłość nieśli tylko w słowie

związaną ciasno sznurem zniewolenia

to ją przenieśli w sztafecie pokoleń

w szeleście mowy serca i sumienia

przez mur pogardy i przez obce prawo

w  prośbie pacierzy o Ojczystą mowę

aż się przebiła przez knebel...

a ja Cię kocham Polsko! wbrew kłamcom i tchórzom

wbrew szydercom i zdrajcom łajdakom i wrogom

Tyś dla mnie Polsko Matką dumą i ostoją

nadzieją oraz wiarą... przyszłością i drogą...

a ja Cię kocham Polsko! Tobie każde słowo

każda myśl gdy w pacierzu zwracam się do Boga

Tyś Matko wśród kapliczek katedr oraz krzyży

ucieczką i marzeniem gdy nas rani trwoga

a ja Cię kocham Polsko! i dziękuję...