CUD - ŚLEPI WIDZĄ, GŁUSI SŁYSZĄ

pierwszą!
Wytłumaczyć się przed opinią publiczną dlaczego po esbecku załatwił swego wiceministra!?
Potem dojdzie wytłumaczyć się z ze wspólno marszałkowo-tobiaszkowych intryg przeciw dziennikarzom.
a jeszcze sprawa tego jego tajemniczego pożyczko-funduszu.
Trochę się uzbiera!
Czy odrzwia od stodoły to uniosą?
Czy też i marszałka diabli POniosą?
Nosił Bronek po prokuratorach i sądach Szeremietiewa lat kilka!
POniosą i Bronka!
pzdr

kopia odp. RS na blogu http://szeremietiew.blox.pl/2010/03/CUD-SLEPI-WIDZA-GLUSI-SLYSZA.html
[quote]Farmus z racji wykonywanych obowiązków - kontakty z NATO - zapoznał się z czterema dokumentami, które miały klauzulę tajności. Było to w okresie wrzesień-grudzień 2000, gdy wygasł mu posiadany certyfikat w związku z wprowadzeniem nowej ustawy o ochronie informacji niejawnych. Ten proces dotyczył wszystkich w MON. W tym czasie Farmus był pracownikiem gabinetu politycznego ministra ON (Komorowskiego) oddelegowanym do pracy w moim pionie. Za dopuszczenie do tajemnicy Farmusa odpowiadał więc jego służbowy przełożony, czyli szef gabinetu Komorowskiego, a stosowne dokumenty powinien był składać przełożony pracowników cywilnych MON dyrektor generalny ministerstwa. Ja do tego nie miałem prawa. W MON funkcjonowały dwie służby kontrolujące ochronę tajemnicy - kontrwywiad WSI i pion pełnomocnika ministra ON do ochrony informacji. Obie te służby podlegają ministrowi i tylko jemu składają raporty w następstwie czego minister wydaje polecenia, np. mnie, aby usunąć występujące nieprawidłowości. Nie zostałem poinformowany o tym, że Farmusowi skończył się certyfikat. Kierowałem na niego dokumenty zgodnie z przeznaczeniem - NATO. Co więcej pion pełnomocnika co kwartał przeprowadzał kontrolę obiegu dokumentów i nie stwierdził żadnych nieprawidłowości. W grudniu 2000 oficer z mojego sekretariatu zameldował mi, że wg niego Farmusowi i kilku innym pracownikom skończyły się certyfikaty. Wydałem polecenie, aby pism tajnych na te osoby nie kierować do czasu odnowienia dopuszczeń. W lutym 2001 Komorowski decyzją własną przeniósł Farmusa ze swojego gabinetu do mojego sekretariatu. Stałem się służbowym przełożonym Farmusa i wydałem mu polecenie złożenia ankiety bezpieczeństwa do WSI. Komorowski poinformował media (był taki wywiad), że wiedział iż Famus nie ma ważnego certyfikatu i wydał polecenie, aby obieg dokumentów był tak zorganizowany, aby nie doszło do zagrożeń dla bezpieczeństwa państwa. Kuriozalność całej sprawy polega nie tylko na tym, że prokuratura ścigała, a sąd uznał za winnego mnie, nie odpowiadającego za to uchybienie. Śmieszne jest, że w czasie gdy Farmus nie miał ważnego certyfikatu dostawał od WSI czasowe, kilkudniowe, zgody na korzystanie z informacji ściśle tajnych w związku z naradami w NATO (bez takiego dokumentu nie wpuszczono by go na naradę). Wygląda więc, że w tych dniach Farmus korzystał legalnie z informacji tajnych, a po powrocie do MON nie miał do tego prawa? - miał zapomnieć o tym co w Brukseli usłyszał.
To wszystko jest absurdalne. I jeszcze jedno - bez tych dokumentów Farmus by nie wykonał nałożonych na niego obowiązków, czyli bezp. państwa byłoby zagrożone, gdyby ich nie znał. Oczywiście nie było żadnego wycieku tajemnicy wobec osób nieuprawnionych, chyba że za taką osobę uznać pracownika MON wykonującego swoje obowiązki, sprawdzonego w momencie przyjęcia do pracy w kwietniu 1978 przez kontrwywiad i posiadającą cały czas dopuszczenie na poziomie "ściśle tajne" z wyjątkiem okresu o którym pisałem wyżej. [/quote]