Homofobia czy gejowstręt?

czyli moje refleksje o stosunku Polaków do niektórych rodzajów stosunków i nie tylko...
Rzecz dotyczy jednego z ciekawszych pomysłów, jakie pojawiły się w dyskusji pod świetnym artykułem "HOMOFOBIA! Zjawisko prawdziwe, czy wymysł?" autorstwa Recenzent JM.
Otóż bloger HdeS zaproponował, by zamiast terminu homofobia lansować określenie "gejowstręt".

http://niepoprawni.pl/blog/6068/homofobia-zjawisko-prawdziwe-czy-wymysl

Wg. mnie pomysł wart jest głębszej analizy i poparcia, a jako że pióro - czy raczej klawiaturę komórki mam lekką, podobnie jak ostatnio początkowa odpowiedź w temacie rozrosła się na tyle, że zdecydowałem się nadać jej formę samodzielnego, krótkiego artykułu.

Tak więc sądzę, że określenie gejowstręt zdecydowanie powinno być lansowane i upowszechniane zamiast słowa homofobia.
Zwłaszcza, że homofobia może kojarzyć się z czymś złym, co właściwie powinno być leczone lub nawet karalne!
Ale chyba nawet w tusko czy eurokracji, nie wspominając o demokracji, nikt nikomu nie zabroni żywić wstrętu na przykład do homoseksualistów, Żydów, albo Rosjan czy nawet Niemców (wypędzonych)...
Przecież wstręt, to nie nienawiść - nie powoduje, że ktoś działa na niekorzyść jakiejś grupy społecznej, etnicznej bądź narodowościowej.
Ktoś tylko - nie koniecznie z racjonalnej przyczyny może ich nie lubić, tak jak niektórzy nie lubią szczawiowej zupy czy śliwkowego placka (z mirabelek).
Co dalej?

Ja sam, jeśli jakiejś potrawy nie lubię, to jej nie jem.
Baa, sam jej widok może wywoływać u mnie mdłości - jak choćby kożuch na mleku.
Dlatego mleko do kubka nalewam przez sitko, a jak widzę, że ktoś ma zamiar spożyć mleczny kożuch, odwracam głowę, bo wszystko mi się podnosi.
Ale przecież to nie oznacza, że będę z premedytacją krzywdził amatora kożuchów, a kożuchy rozmyślnie niszczył.
Wystarczy, że kożuch odcedzę, by nie było go w moim mleku.
Tak samo wolno mi zadbać, by w moim najbliższym otoczeniu nie było przykładowo Rosjan, Niemców, Żydów czy aktywnych, ostentacyjnych homoseksualistów.
Nawet mogę wyłączyć komputer, albo zmienić stronę w internecie, gdy widzę relację z parad równości, wizyt przyjaźni...albo czasem z Sejmu.
Czy to znaczy że mam jakąś fobię, że kogoś nienawidzę, chcę go skrzywdzić?
Ależ nie!
Ale taki organizm, że jak niektóre rzeczy widzę - jak ów kożuch na mleku - to zwyczajnie CHCE MI SIĘ RZYGAĆ...

Na koniec dodam jeszcze, że wymienione w tym tekście grupy społeczne, etniczne bądź narodowościowe podaję jedynie dla przykładu
A więc nie identyfikuję się z żadną z wymienionych grup, jak również nie żywię względem nich nienawiści, nie próbuję nienawiści szerzyć.
Wobec żadnej z wymienionych w tekście dla przykładu grup nie mam też wrogich zamiarów czy planów i nikogo do wrogich działań względem żadnej z wymienionych grup nie nakłaniam.

A moje odruchy wymiotne i to co je wywołuje są moim problemem i moją (na szczęście jeszcze) całkowicie prywatną sprawą.
Zwłaszcza, że nie powodują żadnych negatywnych skutków.
Nawet nie powodują zanieczyszczenia otoczenia - gdyż nie zwykłem rzygać na ulicy.
W moim mieście jeszcze nie było parady.
Tą optymistyczną informacją kończę i pozdrawiam!

Pasiu