Antypolonizm i recepta Jana Pietrzaka

Najlepsze są najprostsze recepty na zjawiska negatywne. I taką receptę na antypolonizm w sposób klarowny i zrozumiały funduje nam ]]>Mistrz Jan Pietrzak]]>. Wielu pamięta jego nadzwyczajną popularność w czasach PRL-u.

Ja sam żebrałem pośród znajomych o jakieś nagrania jego monologów kabaretowych, rozprawiających się zjadliwie z komuną pod wszystkimi postaciami. Słuchałem jego głosu z rozpalonymi policzkami i czułem, że napełnia mnie nadzieja. Za tę nadzieję jestem Janowi Pietrzakowi najbardziej wdzięczny i teraz jako starszy już facet uważam, że działalność Mistrza przyczyniła się do przeżycia trudnych czasów bez jakichś katastrofalnych ubytków w duszy i mózgu.

Teraz Jan Pietrzak znalazł się w sytuacji osoby wyklętej przez "salon warszawsko-krakowski", gdyż mówi i przekazuje słuchaczom za wiele niewygodnej prawdy i propaguje wartości nie do przyjęcia przez gigantów postępu. I jeszcze do tego mówi to w sposób prosty i klarowny, a więc - o zgrozo - jego przekaz może trafić do odbiorców. Po prostu, niebezpieczny gość.

O antypolonizmie w przytoczonym tu klipie mówi właściwie tak treściwie, że nie pozostaje właściwie nic mądrego do dodania. Dlatego od siebie dodaję komendę: "wykonać". Posłuchać i zastosować w praktyce.

A oto fragment recenzji Zbigniewa Herberta z 1981 roku:

Moja naiwność rodzi powagę. Więc zupełnie poważnie: nie udało mi się dotychczas spotkać kabaretu, w którym jak tutaj, stare słowa - a bez nich każda opowieść jest emferyczna i skazana na zatracenie - stare, poniżane tyle lat słowa - ojczyzna, godność ludzka, sprawiedliwość brzmią prosto, czysto, niedwuznacznie. Mężny i wzruszający, komiczny i prawdziwy - Jan Pietrzak. (całość recenzji - ]]>pod tym adresem]]> na stronie Jana Pietrzaka)

I tak jest w dalszym ciągu - co talent, to talent.

PS. Na stronie "]]>Piotr Wójcicki - Długa Rozmowa]]>" dwa solidne pakiety zip na temat Kabaretu Jana Pietrzaka (zdjęcia i pliki PDF)