Wolna Gruzja! Firanka

W poniedziałek bomby leciały jeszcze na Gruzję nie jako znak rozejmu, a jedynie jako kontynuacja pacyfistycznych dążeń Rosji.

Zebraliśmy się pod ambasadą Federacji Rosyjskiej, aby powiedzieć co myślimy o tej akcji pokojowej. Było nas trzysta, może czterysta osób. Dziwna ta manifestacja. Spotkałem tam osoby, które – będąc jeszcze dzieckiem – widywałem na nielegalnych obchodach 3 maja w latach 80., na mszy za księdza Jerzego, na pogrzebie Grzesia Przemyka. Na wielkiej demonstracji solidarnościowej 1 maja 1982.

Ci ludzie, których twarze rozmyły się przez ćwierć wieku w zalewie gładko ogolonych i wysmaganych promieniami solariów buź ludzi nowych czasów, są – okazuje się - jeszcze. Żyją, czują, myślą. Chcą manifestować. Wystarczy hasło!

- Wolna-Gruzja, wolna-Gruzja! - krzyczeliśmy, a w jednym z okien rosyjskiej placówki poruszała się firanka.

- Nie-dla-Putina–pijmy-Gruzińskie-wina! – firanka znowu drgnęła.

- Raz-sierpem-raz-młotem-czerwoną-hołotę! – firanka zatrzęsła się spazmatycznie.

Na zaimprowizowaną trybunę wdrapał się starszy pan z gruzińskiej diaspory w Polsce. – Dziękuję wam, że jesteście tu dzisiaj. Musimy być razem!

- Tbilisi-Warszawa-wspólna-sprawa! – wrzasnęliśmy a firanka złowrogo znieruchomiała.

A potem przemawiała Jolanta Szczypińska i Paweł Kowal („to pokojowa manifestacja, walczymy biało-czerwonymi wstążeczkami wpiętymi w klapy marynarek, ale jeśli tych wstążeczek jest dostatecznie dużo – możemy wiele”).

Parę słów powiedział ktoś z Platformy. Zrobiło się tak solidarnie, tak blisko, jakby nie było tych wszystkich lat, w trakcie których dzieliliśmy się i dzieliliśmy, aby – zdawało się dotąd – nie ocalić nic wspólnego.

Na trybunę wszedł młody Ormianin. – Gdy narody Kaukazu tworzyły cywilizację, nikt nie słyszał o Rosjanach! Teraz Rosja chce nas zniszczyć!

- Wolny-Kaukaz, wolny-Kaukaz! – obok kilkunastu flag gruzińskich pojawiła się też flaga czeczeńska.

Firanka darowała sobie i tylko lekko drgnęła, jak przy powiewie delikatnego, letniego wiatru.

I wtedy na trybunę wszedł jakiś facet i wrzasnął: - Niech-żyje-Rosja!

Zanim zdążyliśmy rozerwać go na kawałki (sam się do tej roboty garnąłem!) wyniosło go czterech policjantów. Piąty policjant zatrzymał ruch na Belwederskiej, żeby szybciej ewakuować rusofila.

Traf chciał, że pierwszym zatrzymanym samochodem była taksówka wioząca Znaną Panią z TVN wyspecjalizowaną w realizacji programów o gwiazdach estrady. Znana Pani, oczami wielkimi jak młyńskie koła, z najwyższym przerażeniem patrzyła na nasze zachowanie. Złapała się za głowę. Kręciła nią w prawo i w lewo, zdumiona, że śliczność świata psuje się takimi ekscesami.

Policjant przywrócił ruch. Taksówka powiozła dalej Znaną Panią.

Ktoś kijem zamknął okno w gmachu rosyjskiej ambasady.

I firanka już więcej nie tańczyła na wietrze.