Gdy pamięć śpi...

Gdy pamięć śpi...

budzą się chmarami potwory

w złowróżbnym sąsiedztwie

spiżowe masy w ciężkich szynelach

z żelaznymi kopułami hełmów

nad zagrabionym niebem

w rozbitych sołdackich buciorach

od krzyków orłów w koronie

skrzydła rozpięte na niebie

co czerwienieją ofiarnymi płomieniami

na tle bieli wiecznego światła