Frombork – wzajemne mizianie. Aż obrzydliwość bierze!

Tekst ten powstał niejako na życzenie mojej znajomej, z którą zamieniłem dzisiaj kilka słów. Zachęcała mnie, żeby Koteusz więcej pisał o Fromborku. Więc piszę ten krótki tekst; będzie z nazwiskami.

 

*****

 

Niektórzy widać tak lubią, ale we Fromborku takie wzajemne „mizianie” przybiera monstrualne wręcz rozmiary.

Powstało tu kółko wzajemnej adoracji w składzie: Krystyna Lewańska – burmistrz Fromborka, Bożena Szczepanik – dyrektor fromborskiego Zespołu Szkół oraz ks. prałat Tadeusz Graniczka, proboszcz miejscowej parafii.

Wymienieni przy każdej nadarzającej się okazji, a często także i bez niej, wychwalają jedno drugie pod niebiosa niemalże.

Wzajemne kadzenie odbywa się oczywiście publicznie i w końcu po którymś tam razie owych wyznań miłości wzajemnej, muszę o tym napisać, bo aż bierze mnie obrzydliwość i słysząc kolejny raz te same słowa kadzących sobie wzajemnie przestaje mnie to bawić, tak jak na to było początku.

Ja rozumiem, że można w ramach wzajemnej grzeczności wspomnieć coś o innych osobach funkcyjnych środowiska, w którym się żyje i pracuje, ale owa trójca raczy zauważać tylko i wyłącznie siebie, jakby pozostali członkowie lokalnej społeczności, także pracujący na jej rzecz, w ogóle nie istnieli.