wrześniowe ble-ble-ble

Obawiam się o przyszłość "Niepoprawnych" w związku z inwazją dużej populacji samorodnych talentów poetyckich, w tym roku wyjątkowo żarłocznych i jadowitych, przy tym rozjuszonych.
Prędzej czy później rzucą się sobie do gardeł - czy co tam mają najwrażliwszego - i powstanie taki harmider i rwetes, że do spraw ważnych nikt już nie będzie miał głowy, nawet jeśli wspomniane wyżej gardło ocali przed przegryzieniem.
Bo stracić głowę można wszak w rozmaitych okolicznościach, jak powiedziałby, gdyby mógł, pewien krótkowzroczny skoczek na bungee.

Umiejętności rymotwórcze, jak też poczucie rytmu, należą do darów rozdzielanych nierówno i niesprawiedliwie, więc talent fraszkopisarski zdarzyć się może nawet głowie państwa. Niestety zresztą.
Nie musi też to być od razu talent tak ogromny, z jakim mamy szczęście obcować w przypadku pana ministra Jana V. Rostowskiego, którego nierymowane fraszki (biały wiersz, podobnie jak białe plamy, to charakterystyczna właściwość prawdziwej nowoczesności) stanowią sam cymes same w sobie oraz same przez się, podobnie zresztą jak pan minister.

Konkurencja jest jednak, że tak powiem wyśrubowana, bo taki na przykład poseł Halicki, występując na mniejszej scenie teatrzyku przy Wiejskiej, wykręcił taką ewolucję (tutaj : numer cyrkowy, przyp. A.T.) że dech zaparło nawet najbardziej doświadczonym woltyżerkom i woltyżerom.
Ewolucją (którą cała Polska powinna zapamiętać pod nazwą "Cuda na Kiju") było oskarżenie niejakiego p. Jarosława K. o spowodowanie schizmy w Kościele. No, kto da więcej ?

Nową odmianę fraszki bez rymów, bez rytmu i bez sensu, wyhodowaną na Nowym Świecie, zaprezentowała w TVP jakaś pulchna megiera w końcowej fazie umysłowego klimakterium (mimo podobieństwa niektórych cech nie była to Madzia Ś.).
Babsztyl ów darł gębę na wystraszoną ministrę Radziszewską
nachalnie domagając się wolności, równości i siostrzeństwa
dla aktywnych lesbijek wszystkich krajów, łączących się w rozmaitych postępowych organizacjach płciowych.

Wygląda na to, że słynna nowa partia Phallikota uprawiać będzie próbowała zmysłową grę koalicyjną z Partią Kobiet.
Mogą wspólnie walczyć o prawo do refundacji przez NFZ kosztów zakupu nowego wibratora dla każdej kobiety bez względu na jej płeć, ale za to z uwzględnieniem parytetu - co otworzy szanse na koalicję z lewicowym posłem Bartoszem Arłukowiczem, oraz z poszanowaniem praw mniejszości - co może skłonić do zmiany barw partyjnych niektórych członków P.O. brzydzących się Palikotem, lecz skorych do pieszczot, nie mówiąc już o chłopach z Marszałkowskiej, co to żywią i bronią, tedy pistolet i lateksowa pyta dziś im bardziej na symbol pasują niż onegdajszy sierp z młotem.

Wśród zasłużonych humorystów PO na czoło wysunął się jakoś tak chyba w piątek poseł Andrzej Czuma, prezes partyjnego kółka satyryków im. posła Sebastiana Karpiniuka, noszący pseudonim "Kuszelas".
Podczas nietransmitowanej przez tv części obrad sejmowej komisji specjalnej d/s maltretowania Zbigniewa Ziobry pan poseł Dżuma zaproponował posłance, domagającej się odeń przeprosin za obrazę słowną, aby w tej sprawie złożyła wniosek pisemny wraz z uzasadnieniem i wniosek ów obiecał rozpatrzyć.
To jest to co akurat najwyżej cenię u "ludzi Platformy" (młodych, wykształconych, z dużych miast) i co nazywam "wdziękiem gestapowca".
Wpisuję zatem Andrzeja Czumę do Księgi Chamów Polskich - rozdział "Chamy wykwintne", chociaż osobiście wolę owego leciwego gentlemana z Chicago od młodego chama z Oxfordu.

A skoro już zebrało mnie na wyznania - oświadczam, że
wolałbym wśród osobistości bardziej czy mniej publicznych
nie oglądać cynicznych skurwysynów rozmaitej płci oraz orientacji, z klasą czy bez.
Strasznie mnie to już męczy.
Może uda się w nadchodzących wyborach posłać do samorządów
i na fotele chociaż paru normalnych, przyzwoitych ludzi ?
Może jeszcze tacy - są ?!