GW - Artyści gromią Orbána

Dzisiaj w tramwaju przeczytałem „przez ramię” pewnej studentki tytuł artykułu Gazety Wyborczej: „Artyści gromią Orbána”. Sam od lat nie kupuję tego szmatławca, ale jednak trafiłem na ów tekst w sieci:
http://wyborcza.pl/1,75248,9033510,Artysci_gromia_Orb%C3%A1na.html

GW atakuje Orbana z podobną zaciekłością jak braci Kaczyńskich. Viktor Orban został wybrany w wyniku wyborów demokratycznych. Demokracja jest przecież prawie religią dla środowiska gazetowyborczego. Zatem o co chodzi? Może o socjalistyczną demokrację, w której wyborca ma wolny wybór, lecz pod warunkiem, że wybierze kandydata akceptowanego przez mędrców gazetkowego środowiska (czyli jakichś komunistów, lub w najgorszym wypadku socjalistów). Społeczeństwo węgierskie miało dość zapaści gospodarczej, wybrało kogoś spoza układu. Widocznie ruina gospodarcza, to cecha bardzo ceniona w GW. Rozpisywano się na jej łamach o tzw. polskiej „zielonej wyspie”. Możliwe, że komentatorzy widzieli jakąś zieloną wyspę poprzez monstrualną dziurę budżetową… a może pomylili to z zieloną trawką.
Akcja artystów przeciwko Orbanowi przypomina różne działania w naszym kraju. Niech mnie ktoś przekona do „mądrości politycznej” pana Olbrychskiego. Czy fakt, że grał w wielu filmach i jest uznanym aktorem, każe mi automatycznie uznawać jego retorykę za słuszną? Jest aktorem, nie ekonomistą, strategiem, mędrcem, politykiem. Ale się na takich kreuje – co dziwne nie jest – aktor przecież…
Słysząc o różnych „słusznych” akcjach środowisk artystycznych przypomina mi się utwór Kazika Staszewskiego p.t. „Artyści”. Dlaczego Kazik – najlepszy tekściarz polskiego rocka napisał taki utwór?
Nie każdy to słyszał, więc pozwolę sobie przytoczyć:

(…)Wszyscy artyści to prostytutki
W oparach lepszych fajek, w oparach wódki
Trzecia Rzeczpospolita, Polska Ludowa
To samo od nowa, to samo od nowa
Przepraszam, czy mogę sobie zrobić zdjęcie z Panem
Ja i koleżanka, niedźwiedź, Zakopane
Swoją pracą na scenie chcę osiągnąć swój cel
Order Orła Białego, budowniczy PRL

Czy Ty to widzisz?
Czy się nie wstydzisz?
Czy Ty to widzisz?
Czy się nie wstydzisz?

A słyszę, że mówią, że robią to co chcą
A słyszę, że mówią, że robią to co chcą
A słyszę, że mówią, że robią już to co chcą
A słyszę, że mówią, że robią już to co chcą
(…)

Cały tekst:
http://www.staszewski.art.pl/teksty/index.php?id=artysci