UE płaci.

Przychodzi turysta do greckiego hotelu, kładzie 100 Euro kaucji i prosi o klucze do kilku pokoi, żeby mógł ocenić, czy któryś z tych pokoi mu odpowiada.

Właściciel hotelu daje mu wszystkie klucze, ponieważ i tak nie ma żadnego gościa. Kiedy turysta idzie oglądać pokoje, hotelarz zabiera te 100 Euro i biegnie do rzeźnika, daje mu te 100Euro mówiąc, że te pieniądze to za zaległości, które jest mu winien.

Rzeźnik biegnie do rolnika, z tymi 100 Euro i też spłaca swój dług za świnię, którą w zeszłym tygodniu kupił. Rolnik zapieprza do jedynej panienki we wsi i daje jej te 100 Euro, bo ma jeszcze ostatnie dwie wizyty do zapłacenia.

Prostytutka biegnie do hotelu również z tymi 100 Euro bo wisi hotelarzowi czynsz za wynajęcie pokoju, w którym była z ostatnim klientem.
W tym momencie turysta schodzi po schodach i mówi, że żaden z pokoi mu nie odpowiada. Oddaje hotelarzowi klucze, bierze swoje 100 Euro i opuszcza hotel.

Wszystkie długi są spłacone, a i tak nikt nie ma pieniędzy...
Tak właśnie funkcjonuje pakiet ratunkowy EU (czyt. Niemiec) dla Grecji.