USTAWA ANTYRODZINNA - MOŻNA ZŁOŻYĆ PODPIS PRZEZ INTERNET

Wielkie dzięki!
Pozdrawiam

Sigma

moich również, ale ciarki mnie przechodzą na myśl o upragnionych wnukach. O ile w Polsce nie zwyciężymy w przedmiocie zniewolenia ustawą antyrodzinną, w Strasburgu jesteśmy bez szans. Zakładając czarny scenariusz, trzeba przepisów wykonawczych, rygorystycznie ograniczających możliwości ingerencji przyszłych urzędników ( spodziewam się
plagi niekompetentnych, zabiegających w istocie o utrzymanie swojego etatu - niezła synekurka- funkcjonariuszy).
Najgorzej będzie na wsi - rozdzielą szczęśliwych, zdrowych brudasków z bezbronnymi rodzicami, z "gadziną" - dzieci są przywiązane do domowych i gospodarskich zwierząt.
Póki co, niech wszyscy, również nie zainteresowani bezpośrednio, podpiszą protest.
Na marginesie dodam, że dotychczasowe prawo dysponuje wystarczającymi narzędziami dla ochrony dzieci. A co do praktyki, to już zupełnie inna kwestia.

musimy ją oprotestować. Ja to zrobiłam. Natomiast wiem, że nie wolno bić dzieci. Klaps klapsowi nierówny. Mnie w dzieciństwie karano tzw. laniem. Bolało, ale nie byłam upokorzona. W szkole klęczałam w kącie i linijką też oberwałam, zawsze wiedziałam, że mi sie należało. Wtedy. Teraz wiem, że to były bardzo surowe kary, niewspółmierne do moich, z reguły przypadkowych przewinień. Najgorsze są niezasłużone kary od poirytowanych rodziców, tak jak najbardziej bolą niesłuszne podejrzenia. Dlatego jestem przeciwko biciu dzieci, klapsom również. Co do owej córeczki pedagogów..., ciekawe kim jest teraz i czy daje klapsy swoim dzieciom. Ja swoich dzieci nigdy nie uderzyłam, nigdy nie miały żadnych kar - nie było z ich strony żadnych przewinień, nie naruszały rodzicielskich zakazów, bo nie miały ograniczanej wolności ( np. dziecko nie może zasnąć, ale musi być samotne i nieszczęśliwe w ciemnym pokoju, bo pora spać?. Czy to kara ? za co? moje dzieci tak nie miały, było światło i czytałam im, np. Wyprawę pod psem Makuszyńskiego, czy Na jagody Konopnickiej.W efekcie takie zło im wyrządziłam, że zasypiają z książką). Ubierały sie po swojemu, nie włoży czapki, niech będzie kapturek. Nie smakuje, więc sam ugotuj. W efekcie znakomicie kucharzą. Nie wolno upokarzać dzieci w żadnych okolicznościach, starszym zabraniać młodzieżowych imprez, zmuszac o powrotów o wyznaczonej porze ( teraz jest luksus telefonów). Rodzice tak postępują nie z troski o dzieci, ale z egoizmu i wygodnictwa - żeby sie nie musieli martwić. W efekcie moje dzieci żartują, zgłaszając do mnie żal, że pozbawiłam ich posmakowania owoców zakazanych ( i to na pewno nie była szkoła luzu dr. Spocka ( nie pamietam, czy tak sie pisze). Bez klapsów, zakazów, przymusu dzieci wydoroślały. Są prawymi patriotami (wzorce rodzinne), studiują wg wyboru i ambicji ( studia dzienne),bardzo sie kochamy.Teraz one sie o mnie martwią ( troszczą). Jestem z nich dumna.