O niebezpieczeństwie mówienia "z niczego"

O niebezpieczeństwie mówienia „z niczego”.
Zdarza się, że polityk musi coś nagle skomentować, zechce błysnąć dowcipem, a palnie jakieś głupstwo. Mówimy wówczas, że popełnił gafę. Mistrzostwo w popełnianiu gaf ostatnio zdobył kandydat Platformy Obywatelskiej na urząd prezydenta RP. Nie ma dnia by marszałek sejmu („druga osoba w państwie”) czegoś nie popełnił. W czasach Polski Ludowej władza nie popełniała gaf. Każde słowo zanim trafiło do ludzi było badane, czy można je wygłosić. Polityk w państwie demokratycznym nie ma tak komfortowej sytuacji. Musi wypowiadać się spontanicznie, bywa zaskakiwany dociekliwymi pytaniami dziennikarzy lub politycznych konkurentów. Trzeba wysilać intelekt i posiadany zasób wiedzy. Mamy żartobliwe powiedzenie, że ktoś mówi „z głowy”, czyli „z niczego”. Zdarza się, że to nie tylko żart.
Starałem się ignorować gafowanie marszałka Komorowskiego. Tak było do trzynastego - nomen omen - czerwca. W tym dniu kandydat PO poruszony zamachem na polskich żołnierzy w Afganistanie wystąpił na konferencji prasowej w Kielcach i walnął z grubej rury – W porozumieniu z premierem jest już przygotowywana strategia naszego wyjścia z NATO!

Z kontekstu wypowiedzi można było domyśleć się, że kandydat miał na myśli wycofanie polskich żołnierzy z Afganistanu. To wiemy jednak z przyjaznych interpretacji wypowiedzi marszałka bowiem on sam nie zauważył, co powiedział. Jakie to jednak światło rzuca na zdolność kandydata do pełnienia godności prezydenta, najwyższego zwierzchnika sil zbrojnych RP?

Polska będąc członkiem NATO oczekuje gwarancji bezpieczeństwa ze strony sojuszników. I ma taki sam obowiązek wobec państw sojuszniczych. Sojusz północnoatlantycki uznał za jedno z największych zagrożeń dla bezpieczeństwa międzynarodowego tzw. państwa zbójeckie i międzynarodowy terroryzm. Było to m.in. następstwo terrorystycznego ataku na USA, we wrześniu 2001 r. Operacje zbrojne podejmowane po tej dacie są konsekwencja decyzji podejmowanych przez NATO i rządy państw należących do sojuszu. To są także decyzje polskich władz.

Polska nie musi uczestniczyć w misji na terenie Afganistanu. Wskazywałem, że polskie władze wzięły zbyt wielki ciężar, a potrzeby modernizacyjne polskiego wojska zaczynają przegrywać z wydatkami na wojnę z talibami. O znaczeniu misji w Afganistanie dla bezpieczeństwa narodowego kraju, dla stanu polskiej obronności i pozycji Polski w NATO powinni oczywiście rozmawiać marszałek sejmu z premierem rządu. Są to osoby uprawnione, aby podejmować odpowiednie decyzje. Istotny jest jednak sposób w jaki takie decyzje są podejmowane i ogłaszane. Należało przeprowadzić wyczerpującą dyskusję w gremiach decydujących o polityce zagranicznej i obronie państwa. Należało przeprowadzić stosowne rozmowy z sojusznikami wyjaśniając im dlaczego zamierzamy taką decyzje podjąć. Trzeba było ustalić, wynegocjować, warunki wycofania wojska z misji. To wszystko należało robić zachowując maksymalną dyskrecję.

Marszałek z racji pełnienia obowiązków prezydenta zwołuje posiedzenia Rady Bezpieczeństwa Narodowego. Zajmowano się na nich powodzią i stenogramami rozmów pilotów feralnego lotu do Smoleńska. Nie zajmowano się zakończeniem misji afgańskiej. Nic nie wskazuje, aby marszałek lub premier uzgodnili zamiar wycofania wojska z sojusznikami. Zapewne też nic o tym nie wiedział minister spraw zagranicznych Radosław Sikorski.

Śmierć żołnierza to zdarzenie bolesne dla kogoś, kto jak Komorowski był ministrem obrony. Jednak z tego powodu nie powinien on tracić zdolności do trzeźwej oceny sytuacji. Przeciwnik może uznać, że zapowiedź o wycofaniu wojska to skutek zabicia polskiego żołnierza. Wniosek po zapowiedzi Komorowskiego: należy zabić więcej żołnierzy i będzie ona zrealizowana.

Oświadczenie z 13 czerwca nie jest tylko kolejną gafą kandydata Platformy Obywatelskiej na prezydenta. To nie jest też błąd, ale raczej „wielbłąd” – jak napisał jeden z dziennikarzy. Mówiąc „z niczego” trzeba wiedzieć, co się mówi. Jakie byłyby reperkusje, gdyby takie oświadczenie złożył wybrany prezydent, a nie "pełniący obowiązki" i zabiegający o głosy wyborców kandydat?