A mnie jest szkoda lata...

Piękne, słoneczne lato 1939 r. W połowie sierpnia transatlantyk „Batory” wypływa z Gdyni w swój kolejny rejs do Ameryki.

Nikt jeszcze nie wie, że jest to jego ostatni normalny rejs przed wybuchem II wojny światowej.
Statek żegna polski brzeg piosenkami radiowej audycji "Podwieczorek przy mikrofonie", z uwielbieniem słuchanej wtedy przez Polaków. Właśnie brzmi nowa piosenka – przebój, który zawładnie Polską w ostatnich dniach tamtego sierpnia.
Ta piosenka to "A mnie jest szkoda lata". Jej słowa, do muzyki Adama Lewandowskiego, napisał Emanuel Schlechter, autor "Piosenki o moim Lwowie".
W audycji wykonywana jest przez Andrzeja Boguckiego.

http://www.youtube.com/watch?v=s_M2zd9S8wg

Wrzesień 1939r. Wieczór w Mieście Zawsze Wiernym oblężonym przez Niemców i zbliżających się Sowietów. Trwa ostrzał miasta. Piwnica pełna przerażonych ludzi, drżące od wybuchów mury, cegły i tynk osypujące się na głowy. Nagle z podłogi wstaje jeden z nich. To ranny Andrzej Bogucki, w mundurze i w pokrywających rany bandażach. Wstaje i... zaczyna śpiewać "A mnie jest szkoda lata". Ludzie wstają i wyprostowani śpiewają wraz z nim. Płaczą...

Wyrażone w piosence pożegnanie polskiego lata staje się pożegnaniem z niepodległą Polską.