12 lat siedział niewinny człowiek z Gdańska. Szczyt durnoty prokuratorsko sądowej

Po 12 latach więzienia z dożywocia na wolność. Prawdziwa histroria bagna polskiej prokuratury i sądów

Nazywam się Czesław K. Wreszcie jestem wolny. W tymczasowym areszcie spędziłem ostatnie 12 lat 3 miesiące i 9 dni - po czym znaleźli się prawdziwi sprawcy. Przez te lata oskarżano mnie o dokonanie morderstwa na zlecenie i udział w tak zwanym „klubie płatnych morderców”. Była to bzdura wydrukowana przez policję i prokuraturę za którą nieprawomocnie sędzia alkoholik skazał mnie na dożywotnie pozbawienie wolności. Cały ten okres sankcji – pozbawienia wolności – odbyłem tylko na podstawie podejrzenia/pomówienia jednej osoby która w trakcie śledztwa przyznała że była nakłaniana przez policję do złożenia właśnie takich zeznań. W czasie procesu odwołała swoje zeznania, płacząc przepraszała mnie za pomyłkę ale nawet to nie wystarczyło aby sędzia który procedował pod wpływem alkoholu (1.5‰ stwierdzone przez policję drogową) miał wątpliwości co do mojego sprawstwa i nie zawahał się skazać mnie na powolną śmierć w więzieniu.

Co ciekawe zleceniodawca tego morderstwa już na początku śledztwa (12 lat temu) załamał się i chcąc skorzystać z dobrodziejstwa artykułu 60 KK poszedł na współpracę z policją opisał wszystkie mu znane przestępstwa w tym również przyznał się do zlecenia tego morderstwa zarzekając się jednak iż to nie ja jestem sprawcą. Imiennie podał osoby które w przestępstwie brały udział. Całe to postępowanie było jednostronne. Zgodnie ze z góry przyjętą tezą zbierano tylko te dowody które mnie obciążały pomijając te które mogły tę wątpliwą konstrukcję myślową obalić. Nie realizowano żadnych moich wniosków, nie słuchano żadnych moich świadków, starania moje i moich bliskich o dostarczenie materiałów były blokowane. Jest tego zbyt dużo by pisać więc ograniczę się do jednego faktu. W dzień zatrzymania podałem nazwisko i adres osoby która w czasie morderstwa przebywała ze mną w innym miejscu – stanowiła moje niepodważalne alibi. Był to mój „kierowca” który codziennie woził mnie moim autem (nie posiadałem wtedy prawa jazdy). Nie przesłuchano go przez 10 lat a na moje liczne wnioski do prokuratury i sądu odpowiedź była jedna – „To nie jest istotne dla sprawy”.

Parę lat temu Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu orzekł że areszt stosowany w stosunku do mojej osoby jest zbyt długo i nakazał jego uchylenie. Nic to nie zmieniło w sprawie, polskie sądy wbrew międzynarodowym umowom, konstytucji RP i zdrowemu rozsądkowi zignorowały zalecenia ETPC twierdząc nawet, że nie było żadnego wyroku. Gotów jestem poprzeć moje powyższe twierdzenia opierając się na faktach zgromadzonych przez te wszystkie lata w aktach sprawy. Jeśli są państwo zainteresowani tematem i w jakiś sposób mógłbym pomóc naprawić system który doprowadza do tymczasowego – dożywotniego więzienia człowieka na podstawie pomówień - bez prawomocnego wyroku - jestem do dyspozycji: