Budyń78 - blog

Plusem tak fatalnych, jak dzisiejsze, głosowań, jest to, że możemy sobie dokładnie zobaczyć, jak silna jest ta domniemana frakcja konserwatywna Platformy i kto ją aktualnie zasila.

Ciekawie i całkiem świeżo pisze o Donaldzie Tusku w nowym „W Sieci” Maciej Pawlicki. W skrócie – Tusk nie jest pierwszym politykiem, który dokonuje demontażu państwa polskiego, ale jako pierwszemu udało mu się przekonać do swojej wizji tak dużą część społeczeństwa. Innych zaś skutecznie usypiając.

Przesadnie entuzjastyczne recenzje z reguły budzą we mnie niepokój. Jednak niedawne zachwyty Macieja Pawlickiego nad „Śladami krwi” Jana Polkowskiego zaostrzyły mój apetyt na lekturę, którą i tak miałem od pewnego czasu w planach. Tym razem nie zawiodłem się.

Wczoraj, pod patronatem Kongresy\u Mediów Niezależnych pokazaliśmy w Warszawie film „Być Koptem” Macieja Grabysy i Michała Króla. Gdy patrzymy na rewolucje w krajach islamskich, a z wieści przekazywanych przez tamtejszych chrześcijan wyłania się zupełnie inny obraz, niż z mediów, warto „Być Koptem” zobaczyć.

Wpolityce.pl mocno przeżyło ukazanie się książki pod nośnym w dzisiejszych czasach tytułem „Zabijajcie polityków”, podpisanej przez autora, który – tak się złożyło – nazywa się Jarosław Kaczyński. Artykuł trochę histeryczny, promocja książki – etycznie dwuznaczna, ale sprawa ma jeszcze jeden ciekawy aspekt.

Wydanie przez Frondę zbioru tekstów Chestertona, w wersji polskiej zatytułowanego „Dla sprawy”, to strzał w dziesiątkę. Gdy pojawia się temat wyniesienia wielkiego dosłownie i przenośni Anglika na ołtarze, ta książeczka powinna rozwiać wszelkie wątpliwości.

"Do Rzeczy" dwa dni temu ogłosiło, że Kaczyński na pewno strasznie straci przez swój wywiad o przedsiębiorcach (którego zresztą autor komentarza, red. Gabryel ewidentnie nie przeczytał, opierając się na egzegezie "Gazety Wyborczej").

To oczywiście czysty przypadek, że Jarosław Gowin ogłasza powstanie nowej partii w ostatniej chwili, w której pan premier może jeszcze rozpisać nowe wybory i liczyć na jakiś przyzwoity wynik – w swoich kalkulacjach przynajmniej.

Wyniki wyborów na Podkarpaciu poznamy ponoć za trzy godziny, ale już możemy podsumować to, co dała nam kampania wyborcza.

Ledwo policja aresztowała trzech kibiców i pobiła zgodnie ze standardami lat 80.tych kilku innych, od razu można było ogłosić, że kryzys się skończył. Walka trwa jednak na odcinku lokalnym, gdzie pewien młody człowiek z SLD aktywnie włączył się w kampanie pani Hanny Gronkiewicz-Waltz.

Najpierw Jacek Kurski ogłosił, że PiS zamierza wycofać się ze wspólnego z Solidarnością protestu wrześniowego. Ledwo co trzeźwiejsi obserwatorzy na forach uznali to za prowokację, przyszło potwierdzenie.

Ponoć pan premier zapowiada, że nawet jeśli w Warszawie uda się odwołać panią Hannę Gronkiewicz-Waltz, on i tak zrobi z niej komisarza. Pan premier jest dla nas niczym matka, która włoży nam na głowę ciepłą czapkę, nawet, gdy na złość postanowiliśmy odmrozić sobie uszy.

Nie tak dawno pisałem o odwołanym rzeszowskim festiwalu HCP, a dziś okazuje się, że podobna historia ma miejsce w Warszawie. Tym razem zamiast organizatora-ściemniacza ważną rolę odgrywają nasze ulubione władze miasta.

Ja wiem, że do niczego chyba nie jest się tak łatwo przywiązać, jak do własnych tez. Pamiętam też, co sam pisałem o Gowinie w wielu wpisach, w których nie był on bohaterem pozytywnym. Niemniej dziś apeluję – pozwólcie Gowinowi pogowinować.

Gdybym książki oceniał w swoich recenzjach tak, jak płyty, za „Antykaczyzm” prof. Legutko dostałby pięć gwiazdek (w skali 1-5).

Książka „Mrówki w płonącym ognisku” Teresy Oleś-Owczarkowej „mimo że z realizmem ukazuje dawne życie na wsi, jest metaforą symbolicznego obrazu życia na Ziemi.” – pisze wydawca. Skuszony raczej pierwszym, niż drugim biorę się za lekturę. Sprawdzają się i nadzieje, i obawy.

Cuda, cuda w Warszawie! Dziś ogłoszono, że referendum odbędzie się 13 października. I, zupełnie przypadkiem, również dziś okazało się, że wraca metro na pełnej trasie.

Jeszcze nie specjalnie wiemy, co tam się wydarzyło na plaży w Gdyni, ale, na wszelki wypadek, niektórzy zdążyli już przeprosić.

Kolejna książka, którą wziąłem na wakacje, aby o niej później napisać nie została wydana przez Frondę, choć Fronda wzięła ją w dystrybucję. „Moja Trójka” Bartosza Janiszewskiego to rzecz faktycznie wakacyjna, lekka i przyjemna. Ze wszystkimi tego konsekwencjami.

Przykro mi to napisać, ale książka Marcina Niewaldy „Metody manipulacji XXI wieku” to najsłabsza jak dotąd pozycja Frondy, poświęcona tej tematyce. Co więcej, może poza rozdziałem o manipulacji fotografią, nie wnosi wiele nowego po książkach braci Wareckich.

Na nazwę Forteca natrafiam od ładnych kilku lat. Nie wiedzieć czemu nie załapali się dotąd na żadną z fal zainteresowania muzyką z patriotycznym przekazem, jednak uparcie próbują. Właśnie dotarła do mnie płyta „Kto dziś upomni się o pamięć?”

Podpoznański Swarzędz kojarzony był zawsze przede wszystkim z miejscową fabryką mebli. I pośrednio za sprawą historii tego zakładu znów przez chwilę zaistniał ostatnio w mediach. Nie ma się co oszukiwać, że tym razem na bardzo małą skalę. Bo kogo właściwie obchodzi fakt ocenzurowania lokalnego rocznika przez władze gminy?

(inf. własna) Obywatel niemiecki, pan Mohhamed Hitler zapowiada ubieganie się na drodze sądowej o zwrot wszystkich terenów dawnego Generalnego Gubernatorstwa.

Jak twierdzi, należały one przed 1945 roku do jego prapradziadka. Jako dowody przedstawia liczne dokumenty oraz zdjęcia i pamiątki rodzinne. Anonimowo sędziowie przyznają, że pan Mohhhamed ma sporą szansę na wygraną.

Jak już wszyscy chyba wiedzą, „Sieci” odzyskały zaaresztowaną wcześniej przez sąd literę „W”. Dostałem, jak zapewne wszyscy, którzy w swoim czasie przyczepili sobie „W” do Facebookowego zdjęcia stosowne podziękowanie za wsparcie i tak sobie myślę, ile dobrego zrobił dla polskich mediów Hajdarowicz.

Wczoraj Artur Zawisza ujawnił, że proponował PiS formułę obchodów 11 listopada, która określić można jako „razem, ale osobno” i która została odrzucona. Wczoraj też zelektryzowała nas wiadomość o szczycie ekologicznym w tym samym dniu.

Poniżej pozostałe zdjęcia z dziś - z uroczystości przy pomniku k. Morskiego Oka, wieńce w Parku Dreszera sfotografowane w okolicach godziny 17, wreszcie film, pokazujący marsz mieszkańców Mokotowa, harcerzy, służb mundurowych i przedstawicieli władz z jednego do drugiego punktu mokotowskich porannych uroczystości.

Morskie Oko


















Park Dreszera









Przemarsz Mokotowa
Wyście z...

Ponad 100 zdjęć i kilka zdań na temat mokotowskich porannych obchodów 69 rocznicy Powstania.

Zamiast buczenia oklaski z pierwszych rzędów i lodowata cisza z uliczek i ławek parku przywitała panią prezydent, pierwszy raz (lub pierwszy raz od bardzo dawna) widzianą w Parku Dreszera. Aby nie prowokować wybuchów gniewu lub entuzjazmu przy składaniu wieńców nie wyczytywano nazwisk i instytucji,...

Bodaj w zeszłym tygodniu spece od wizerunku warszawskich władz wpadli na pomysł, że trzeba odzyskać internet. Więc odzyskują, co widzę, przeglądając facebookowy profil „Warszawa”, związany z portalem miejskim Wawalove.

Tekst, który poniżej, napisałem na początku tego roku na zaproszenie "Nowych Peryferii". Ponieważ nic nie wiadomo mi o jego publikacji, a czas mija, zdecydowałem się na umieszczenie go na blogu, niezależnie od spraw i tematyki bieżącej.

Możemy oczywiście, jak co roku, pogadać sobie o powstaniu i wiadomo – nikt sobie tej przyjemności nie odmówi. Dwa lata temu nastroje podgrzał Sikorski, w tym pan Zychowicz. I nikt nie skanduje „Zychowicz frajerze, chwały powstańcom nie odbierzesz”…