Treści z tagiem: wiersze wiktor smol poezja poetyka proza literacka

Długo wędkuję w bezkresnych wodach Wszechoceanów Internetu, niekiedy myślę, że nazbyt długo. Czasem coś się zahaczy, coś złowię, co oko i ucho ucieszy, co ciepłem swym niczym ogień w zaciszu domowego miru duszę mą rozgrzeje. To jednak rzadkość wielka tak prawie, jak ten bezmiar wód szybkiego Internetu.

Bo jakże(sz) może mnie ucieszyć...

ta cisza wyrwana pamięci
obrazy dymem płynące domy
jeden za drugim pogrzeby
pośród okaleczonych ludzi
drzewa w pokłonie wstydu

ile jeszcze trzeba pokoleń
aby zacząć żyć obok siebie
jak człowiek z człowiekiem
w nurcie spokojnych rozmów
bez wrogiego błysku w oku 

ta cisza wyrwana...

Z cyklu: „Zebrane w drodze"

Wtulam kark w podniesiony kołnierz

ramiona lekko ku górze unoszę

stanąłem nieopodal brzegu

patrzę na zgromadzone stadka łabędzi i kaczek

większość siedzi na śniegu

kilka szuka czegoś w zgęstnielinie wody

Podbiegł do mnie czyjś pies obwąchał

dobrze że...

a - jak imię twoje, jak początek i jak koniec...

Alinie

tu w tej dolinie wszystko jest inne

i powietrze i ludzie i cisza

nawet niebo jest inne – bardziej odległe

łagodnie błękitne

tu w tej dolinie wszystko jest inne

wiosną śpiew ptaków

latem zapach łąk i lasów –...

Niczym ten stary dąb zza okna patrzę milcząco na świat

Ostatnimi czasy rzadko, mógłbym rzec – sporadycznie korzystałem z klawiszy klawiatury. W pewnym momencie pomyślałem nawet, że będę musiał nauczyć się na nowo pisać na komputerze. Ale, to jak jazda na rowerze – siadasz i już.

Dawno mnie nie było w sieci i choć tyle się...

Przemyślenia własne w tak zwanym międzyczasie

Staram się w wolnym czasie co nieco przeczytać – nie da się inaczej poznać tego co inni myślą na tematy podobne lub zupełnie inne, jak patrzą i jaki mają do spraw i rzeczy, dystans, lub go nie mają wcale. Gdybym był człowiekiem upartym na tyle, że wszystko chciałbym poznać tylko...

Fragment „Z brulionu romansopisarki"

 Alinie

Zdecydowanie więcej jest we mnie nostalgii aniżeli rewolucyjnego ducha. Zapewne dlatego, że umiłowałem piękno, jakie potrafi oddać poezja i sztuka.

Madame, przyznać muszę, że mnie pani zaskakuje swoją ogólnością postrzegania rzeczy...

Sztuka (u)dawania

dobra matka porządna kobieta

dla sąsiadów miła uśmiechnięta

zawsze

dba o dom i o to aby jej tajemnic

nikt nie odgadł

nie poznał się na sztuce latania

między czasem na gary i prasowanie

potrafiła

urwać się na godzinę na płatny seans

i szybko...

Szanowni czytelnicy, drodzy radiosłuchacze i telewidzowie. Rodacy.

Niniejszy komunikat ma celu uspokojenie wszystkich tych, którym, wrogie państwu polskiemu siły, zasiały mętlik w głowie. Siły te dążą do rozsiewanie niepokojów służących do ośmieszania jedynej legalnej władzy ustanowionej przy okrągłym meblu i pod-stolikach....

Kim jesteś ty plujący jadem na poetów, którzy odeszli?

Wieść o jej śmierci zastała nas w łóżku – kochaliśmy się, jak zawsze wieczorem lub o wczesnej porze idąc ze słońcem w dzień. Wiadomość nie zelektryzowała nas tak bardzo jak widok siedemnastu kresek poniżej zera niejakiego szanownego pana Celsjusza.

Nie wiem jakie to może mieć znaczenie dla zachowania naszego gatunku – w górach ginie mniej ludzi niż na bezpiecznych pasach dla pieszych.
Wiem natomiast, że żadna liczba zabitych w wypadkach i katastrofach, w samobójczych zamachach i wojnach nie przekłada się na cenę chleba.

 (.)  

Z mojego snu pamiętam...

Z poezją jest tak jak z pogodą i jak z przyrodą,

czasem obficie skąpi by potem suto obrodzić.

Tu suchar a tam ciastko z kremem i paralele, a tam

oksymoron z przerzutnią pod mankiet wychodzą

na parkiet. Na tym parkiecie wszystko się znajdzie:

rym biały, prosty i częstochowski, ozdobnik słowny,

...

Nie ma takiego męża stanu, nie ma polityka i nie ma generała, który byłby w stanie zatrzymać reakcję łańcuchową i nie ma kapłana, który dałby radę przebłagać Boga, aby ten zechciał się zlitować. /Wiktor Smol/

Zmiany w przyrodzie potwierdzają, że coś jest nie tak z tym naszym domem. Dowodzą, że...

 Nie ma się co wymądrzać, ani wysilać intelektualnie. Czas wyjąć siekierę z futerału na skrzypce i rąbać

Obudziłem się rano, słońce już poszło w okolice południa. Wstałem, otworzyłem okno na oścież (dramatycznie tlen zaczął się kończyć) i wziąłem głęboki oddech. Pięknie, kurka, pięknie.

Po drugiej stronie ulicy w...

Przeciętny zjadacz chleba – nie namiętny pożeracz emisji chłamu w telewizorze – wie, że nadchodzi nowe. Nie wie jak owe wyglądać będzie i czy(m) da się zjeść, bo że da wie doskonale. My, Polacy mamy zapisaną w kodzie genetycznym konieczność przetrwania, i choć dajemy się rolować przez wszystkich wkoło, przez rozmaitych spekulantów...

Nowy tytuł książki reklamują tu i tam, o czymś niby ważnym (one ponoć wszystkie są ważne)... mądrość w nich jest zakamuflowana (lub podana dla czytelnika inteligentnego inaczej), niby ukryta, a tak między bogiem a prawdą nie ma jej tam wcale: nie wiem po co te zabiegi erystyczne, czy mają przykuć uwagę?
No i proszę, ktoś chce mi...

W moim świecie, który przedstawiam w opowiadaniu, wszyscy są uczciwi i prawi. Przedstawione sytuacje nie mają nic wspólnego z rzeczywistością. Rzeczywistość jest zupełnie inna – już dawno przerosła fikcję literacką.

Proszę mi wskazać, kto przy zdrowych zmysłach w tych czasach pcha się do polityki? Moim zdaniem, to...

spakował się wyruszył do metropolii

w wielkim tłumie szukał schronienia

gdzie nikt nikogo nie zna nie obchodzi

nie pyta o nic gdzie łatwo się zgubić i

                                                           przepaść

między światami

zachłysnąć barwą reklam ukoić muzyką

przytulnych...

Kiedy przyglądam się ludziom odczuwam pewien niepokój; ogólnie jestem pozytywnie nastawiony, ale czasem przebija się z podświadomości ta pusta część szklanki.

Staram się uważnie patrzeć na otaczający świat, niezmiernie ciekawi mnie i fascynuje przyroda, jej zmienność zakontraktowana w cykliczności – przeogromne...