Popularne treści blogera

Po dłuższym okresie fascynacji literaturą cudzoziemską, w tym ulubionymi utworami, na przykład „Człowiekiem śmiechu” Wiktora Hugo, zająłem się lekturami ojczystymi. Wciągnął mnie wspomnieniowy artykuł Boya, niestrudzonego cicerone po francuskiej literaturze. Pisał w nim o zgonie Władysława Reymonta, naszego Noblisty.

Tu przyszła mi do głowy przekorna definicja klasyka. Napisana przez autora...

Z rodzinnych narad i przesadnych kalkulacji wynika, że Honoriusz jest najbardziej obiecującym kandydatem do odbioru Literackich Wawrzynów Złotego Cielca, jedzie więc do Paryża po aplauzy. Jednak wkrótce okazuje się że zamiast uznania, sławy i worka z pieniędzmi, czeka go żmudna i niewdzięcznej robota.

Na początek wciela w życie historyczne wypracowanie: mozolnie dziergany dramat wierszem pod...

Nie wiem jak pozostali malkontenci i frustraci z tekstów Daniela Passenta i Leszka Żulińskiego, ale ja nie czuję się niegodziwcem i samolubem plującym na operetkowy system: na państwo skazujące mnie na bycie niedojdą. Prędzej odwrotnie: to państwo traktuje mnie jak wroga, odpluwa mnie i ciągle mi wmawia, że to, co mam na twarzy, nazywa się DESZCZ.

Zamiast w państwie, istnieję jako zbyteczny...

Ostatnimi czasy przestałem przejmować się prezentowanymi racjami. Choćby były nie wiem, jak słuszne, wygłaszane są językiem niekulturalnym, kostropatym, odległym od ogłady i być może dlatego - śmiesznym. Mam wybitnie dość polityki. A polityków zwłaszcza. Daleki jestem od uczestnictwa w malowaniu świata w ciemnych barwach; nie dokucza mi daltonizm. Przeraża mnie jednak obecny sposób mówienia,...