Żydzi na Madagaskar! Alternatywna wersja historii

Nie chcą nam dać Madagaskaru, to sobie go kupimy
Polskie zainteresowanie Madagaskarem – jak zauważał w pracy „Dyskurs kolonialny w Drugiej Rzeczypospolitej” M.A. Kowalski – sięgało już lat 20. minionego stulecia. Jednak cała sprawa nabrała rumieńców w drugiej połowie lat 30. Wzmożona fascynacja potencjalną kolonią wiązała się ściśle z próbami rozwiązania „kwestii żydowskiej”. Krótko mówiąc, Madagaskar miał się stać miejscem do którego mogliby emigrować polscy starozakonni. W 1937 r. na Madagaskar wyjechała nawet mieszana polsko-żydowska komisja pod kierownictwem majora Mieczysława Lepeckiego. Efekty jej pracy nie napawały optymizmem. Okazało się, że na wyspie panuje niesprzyjający klimat, a na domiar złego ziemia jest mało urodzajna, co skutecznie przekreślało szanse na masową emigrację rolniczą. Nie miało to jednak większego znaczenia, gdyż władze francuskie, które początkowo wykazywały pewne zainteresowanie tematem – pod naciskiem opinii publicznej – i tak szybko wycofały się z całego przedsięwzięcia. Później wybuchła wojna, która raz na zawsze zamknęła kwestię polskich aspiracji kolonialnych.