Czy dostaniemy emerytury?

Przyjmuję założenie, że zabezpieczenie emerytalne jest dobrem publicznym przysługującym każdemu, kto osiągnął określony wiek. Oznacza to, że na państwie ciąży obowiązek zorganizowania systemu zabezpieczenia emerytalnego. Celowo podkreślam słowa „zorganizowania systemu”, a nie jego finansowania. Państwo bowiem niczego nie finansuje.

Emeryci finansują sami sobie emerytury, a źródłem wypłaty świadczenia jest ich praca w okresie aktywności zawodowej. Państwo odgrywa rolę „kasjera” i musi dbać o to, aby „kasa” miała powszechny charakter, była bezpieczna oraz wypłacalna w takiej proporcji, w jakiej emeryt partycypował w przeszłości w jej zasilaniu.Aspekt bezpieczeństwa i wypłacalności – to powinność państwa niezależnie od przyjętego modelu systemu zabezpieczenia emerytalnego.

Trzy modele

Możliwe są trzy modele systemów emerytalnych i w ślad za tym różne ich kombinacje. Pierwszy model oparty jest na indywidualnej zapobiegliwości. Zasilanie w płynność tego modelu zależy od indywidualnej skłonności do oszczędzania każdego obywatela. Państwo może tę skłonność wzmacniać, np. zwalniając z opodatkowania oszczędności przeznaczone na przyszłe emerytury w momencie ich tworzenia, jak również nie opodatkowywać zwalniania tych oszczędności w postaci wypłaty emerytur po wielu latach. Ten model to trzeci filar w polskim systemie, tyle tylko, że minister Jacek Rostowski nie rezygnuje z opodatkowania emerytur. Model ten ma niewielkie znaczenie w polskim systemie zabezpieczenia emerytalnego. Przyczyną jest duża skala ubóstwa w Polsce oraz fiskalna erozja dochodów milionów ciężko pracujących rodzin. Skąd więc ludzie mają brać środki na dodatkowe oszczędności? Tym modelem w dalszym ciągu nie będę się bliżej zajmował.

O drugim i trzecim modelu oraz więcej na ten temat przeczytacie tutaj: 
http://www.naszdziennik.pl/mysl/30363,czy-dostaniemy-emerytury.html 

Satyr