Ostatni list do Premiera Jarosława Kaczyńskiego

Natusiewicz: Problem w tym, że Pan Marek naharował się na samym początku, a potem był sukcesywnie "wyślizgiwany"... (...). Jarosław Kaczyński ma swój autorytet. I nic mu nie jest w stanie zaszkodzić. Najbliższy temu jest jednak zaściankowy aktyw partyjny PiS, paralizujący i "kanalizujący" wszelkie działania obywatelskie. Warto wiedzieć, że gdyby nie "Gazeta Polska" to nie byłoby "miesięcznic" każdego 10. pod Pałacem... Ale kto o tym wie?[/quote]

Natusiewicz! Opowiadanie bzdur to jak widać Twoja nowa specjalność. Kilka refleksji nad kolejnymi "odkryciami":

Natusiewicz: "Marek naharował się na samym początku" De profundis: jak się naharował? w którym momencie? Podaj jakiś drobny szczegół? No choćby szczególik. Nie jestem pazerny. Podaj szczególiczek wyimaginowanej "harówki Delimata".

Natusiewicz: "zaściankowy aktyw partyjny PiS" De profundis: No taaak. Zwróćmy uwagę na skład "zaściankowych" Rzeczników Wrocławskiego Społecznego komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego powołanych w związku z bezczelnym podszywaniem się Delimata pod Wrocławski Społeczny komitet Poparcia Jarosława Kaczyńskiego:

RZECZNICY Wrocławskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego (Ci co tak "poniewierają" Delimata, i są w odróżnieniu od "światowego" Natusiewicza "zaściankowi"): (http://www.popieramjk.pl/main.php?page=about):

Marek Dyżewski: Jest absolwentem wrocławskiej Akademii Muzycznej. Studiował również historię sztuki na uniwersytetach we Wrocławiu, w Wiedniu i Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Odbył też staż naukowo-badawczy na uniwersytecie w Brukseli. Jako eseista wypowiada się słowem pisanym, a także w radio i w telewizji. Współpracując z Polskim Radiem tworzył dzieła sztuki radiowej, które za ich nowatorski kształt i wybitne walory artystyczne otrzymały szereg nagród i dwukrotnie reprezentowały polską radiofonię na światowym forum sztuki radiowej Prix Italia. Zarówno na antenie telewizyjnej jak i radiowej komentował największe odbywające się w Polsce międzynarodowe imprezy muzyczne: Międzynarodowy Festiwal Oratoryjno-Kantatowy „Wratislavia Cantans”, Międzynarodowy Konkurs Dyrygencki im. Grzegorza Fitelberga, Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego i Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina. Obsługę komentatorską Konkursu Chopinowskiego Rada Programowa Polskiego Radia uznała za „wydarzenie antenowe roku”. Jest autorem poetyzowanych przekładów (z łaciny, francuskiego, niemieckiego, hiszpańskiego i włoskiego). Średniowieczny dramat liturgiczny „Ludus Danielis” w jego literac-kiej adaptacji (w oparciu o łaciński tekst z katedry z Beauvais) grany był przez Teatr Wielki w Warszawie – na scenie tego teatru i na wielu scenach europejskich. Był twórcą i (przez szesnaście lat) szefem artystycznym Dni Muzyki Starych Mistrzów – międzynarodowego festiwalu muzyki dawnej odbywającego się we Wrocławiu. W festiwalu tym, kształtowanym jako impreza monograficzna, demonstrował wybrane problemy z dziejów kultury muzycznej dawnych epok. Prowadził wykłady we wszystkich polskich uczelniach muzycznych, na kilku uniwersytetach oraz na towarzyszących ważnym wydarzeniom muzycznym seminariach, konferencjach i warsztatach. Gościnnie wykładał też w Bonn, Norymberdze, Hamburgu, Berlinie, Gandawie, Brukseli, Sankt Petersburgu, Nicei, Paryżu, Wiedniu i Waszyngtonie. W swych wystąpieniach ukazuje zjawiska muzyczne widziane w szerokim kontekście kultury, a więc: w powiązaniu z innymi dziedzinami sztuki, a także z filozofią, estetyką i antropologią. Dziełem jego własnych przemyśleń jest też teoria obejmująca całokształt zagadnień związanych ze sztuką ćwiczenia, a także własna, niezwykle oryginalna filozofia kształcenia artystycznego, która prezentowana w piętnastu audycjach na antenie Programu II Polskiego Radia spotkała się z żywym oddźwiękiem w środowisku muzycznym i pedagogicznym. Kierownik Katedry Filozofii Wychowania Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w liście skierowanym do dyrekcji Programu II PR informował, że wszystkie te audycje nagrywa i omawia ze studentami na jego seminarium. gdyż „są one skarbem dla uczonych i uczących się”. W latach 1990-1994 Marek Dyżewski był rektorem wrocławskiej Akademii Muzycznej. Uczelnia ta zawdzięcza mu wybudowanie nowej, okazałej siedziby, wzmocnienie kadry profesorskiej, powołanie do życia nowych specjalności, wzbogacenie instrumentarium oraz rozwinięcie kontaktów międzynarodowych. Za wybitne dokonania w dziedzinie kultury otrzymał Nagrodę im. Św. Brata Alberta. Bezpartyjny.

Krzysztof Grzelczyk:, Jest absolwentem Instytutu Nauk Politycznych na Uniwersytecie Wrocławskim. W okresie PRL działał w opozycji demokratycznej. Od 1978 był rzecznikiem Studenckiego Komitetu Solidarności, dwa lata później zakładał NZS w swoim Instytucie. Pełnił też funkcję sekretarza redakcji Radia Solidarność. W stanie wojennym został internowany. W latach 1985–1992 przebywał na emigracji w Kanadzie. Po powrocie do Polski pracował w administracji samorządowej, zajmując kierownicze stanowiska w urzędzie marszałkowskim i urzędzie miasta Wrocławia. W latach 2005–2007 z ramienia Prawa i Sprawiedliwości był wojewodą dolnośląskim. W 2007 odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Bezpartyjny.

Małgorzata Jaszczuk-Surma: Jest magistrem filologii polskiej (Uniwersytet Wrocławski), dr nauk humanistycznych w zakresie historii (Uniwersytet Wrocławski), przez wiele lat związana z Akademią Medyczną we Wrocławiu.

Autorka artykułów naukowych, popularno-naukowych i publicystycznych. Autorka trzech rozdziałów monografii „Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Pólnocnej” pod red. J. Heidekinda (Wrocław 2008) oraz dwóch rozdziałów „Historii Włoch” Ch. Duggana (Wrocław 2009); redaktor książek i czasopism. Ostatnio redaktor naczelny dwumiesięcznika „Na marginesie”, bezpartyjna.

Krzysztof Kobielski: Urodził się 22 lutego 1961 r. we Wrocławiu. W 1980 r. ukończył V Liceum Ogólnokształcące i zdał maturę, w 1986 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera architekta na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej i do dnia dzisiejszego pracuje jako architekt.

Do końca 1994 roku pracował w Miejskim Biurze Projektów we Wrocławiu (aż do likwidacji biura). Od września 1980 do grudnia 1986 członek Niezależnego Zrzeszenia Studentów.

Od 1988 roku członek NSZZ „Solidarność” MBP, od 1989 roku członek komisji zakładowej, a przez dwie ostatnie kadencje sekretarz komisji zakładowej „Solidarności”. Członek, a później sekretarz Rady Pracowniczej MBP. Od początku 1995 roku do chwili obecnej prowadzi założoną przez siebie Pracownię Projektową Krzysztof Kobielski. Członek Dolnośląskiej Okręgowej Izby Architektów, w której od marca 2010 roku pełni funkcję Sędziego Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego. Od 18 maja 2010 roku sygnatariusz Wrocławskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego. Bezpartyjny.

Marek Muszyński: ur. 23 I 1947 w Lublinie. W 1971 absolwent fizyki Uniwersytetu Wrocławskiego. W III 1968 aresztowany, w VII 1968 za druk ulotek skazany na 2 lata więzienia w zawieszeniu. 1971-1982 pracownik naukowy Instytutu Fizyki Politechniki Wrocławskiej. W „S” od 1980, wiceprzewodniczący KZ na PWr. Po 13 XII 1981 współorganizator strajku okupacyjnego na PWr, po jego pacyfikacji przez ZOMO działacz struktur podziemnych „S”. Od 1982 szef komórki informacji RKS Dolny Śląsk. 1983-1987 przewodniczący RKS i członek TKK, 1987-1990 rzecznik RKS. 1986-1988 zatrudniony w Spółdzielni Usług Wysokościowych Taternik we Wrocławiu. Od X 1986 kilkakrotnie zatrzymywany przez SB, trzykrotnie karany grzywnami przez Kolegium ds. Wykroczeń. W 1989 przeciwnik rozmów Okrągłego Stołu. 2 III 1990 na forum II WZD Regionu Dolny Śląsk ogłosił zakończenie działalności RKS bez ujawniania jego składu osobowego; w ostatnim numerze pisma podziemnego „Z dnia na dzień” złożył w imieniu RKS szczegółowe, unikatowe w skali kraju sprawozdanie finansowe z jego działalności w okresie od 1 VI 1983 do 3 IV 1990. 1991-1993 poseł do Sejmu z listy „S”, 2001-2005 poseł PiS, wiceprzewodniczący sejmowej Komisji Obrony Narodowej.

Od 19 I 1982 rozpracowywany przez Wydz. III-1 WUSW we Wrocławiu w ramach SOR krypt. Klamra; od 14 IX 1983 przez Insp. II we Wrocławiu w ramach SOR krypt. Supeł. Bezpartyjny.

Jerzy Pietraszko: W 1978 ukończył matematykę teoretyczną na UWr. 79-81 – niewielkie działania opozycyjne (trochę kontaktów z SKS, nieregularny kolportaż „Biuletynu Dolnośląskiego). Wystarczające jednak dla odmowy paszportu i pieczątki uprawniającej do lokalnego przekraczania granic. W tych latach zatrudniony w Instytucie Cybernetyki Technicznej PWr.

Po 13.12.81 zakaz wstępu na uczelnię. Działalność w podziemiu, od czerwca 82 w Solidarności Walczącej. 83-85 – pracownik firmy alpinistycznej.

89 – wyciszył działalność polityczną, ożenił się. 90-91 – nauczyciel w VIII LO we Wrocławiu. 91 – otrzymał pierwszy paszport (ostatnia odmowa na przełomie 89/90).

Od 93 wykładowca matematyki na PWr.

Nigdy nie należał do żadnej partii. W „Solidarności” był tylko wtedy, gdy nie była ona legalna. Jeśli jest prawdą, że tylko krowa nie zmienia poglądów – to jest krową.

Żonaty, troje dzieci. Hobby: góry, szachy, piłka nożna i ręczna (już całkiem biernie). Współprowadzi Komisję Historyczną Stowarzyszenia SW. Autor podręcznika z matematyki dla studentów studiów zaocznych (97) oraz książki o Solidarności Walczącej ( „Terroryści i oszołomy”, 2007). Od 3 lat trochę współpracuje z historykami, m.in. przy powstawaniu Encyklopedii Solidarności.

Radosław Rozpędowski: Lat 57. Jest wrocławianinem z wyboru i urodzenia.
Szczęśliwy mąż i ojciec dwóch synów, studentów Uniwersytetu Wrocławskiego. Zawodowo zajmuje się zarządzaniem, pracował na stanowiskach samodzielnych i kierowniczych w lokalnych firmach i instytucjach, w tym prawie dziesięć lat w Urzędzie Wojewódzkim. Jego pasją jest działalność społeczna, którą uprawia od ponad trzydziestu lat. Był współzałożycielem i aktywnym członkiem kilku stowarzyszeń m.in. wrocławskiego oddziału Archiwum Wschodniego. Aktualnie jest animatorem działań Klubu Myśli Państwowej. Bliski współpracownik śp. Aleksandry Natalii-Świat. Pełni funkcję przewodniczącego Zarządu Miejskiego Prawa i Sprawiedliwości oraz przewodniczącego Komitetu PiS Wrocław Fabryczna 1.

Natusiewicz: "Warto wiedzieć, że gdyby nie "Gazeta Polska" to nie byłoby "miesięcznic" każdego 10. pod Pałacem... Ale kto o tym wie?"

De profundis: Byłeś choć raz pod pałacem? Widziałeś cokolwiek? Wiedzę swoją czerpiesz z TVN-u? Dodaj jeszcze, że Jarosław Kaczyński przychodzący pod pałac to sobowtór.

[quote=Natusiewicz]1. Na jednym ze spotkań, na którym jeszcze mogłem być jako obserwator, z ust działacza społecznego Komitetu usłyszałem, że Komitet powinien przekształcić się komitet wyborczy PiS. Stanowisko to nie spotkało się z pełną aprobatą zgromadzonych uczestników, więc już kolejne odbyło się w składzie "po uważaniu". I właśnie tam dokonano wyboru Rzeczników potępiając równocześnie pana Marka D. 2. Prawdą jest, że startowałem z konkurencyjnej listy. Donoszący na mnie zapomniał jedynie dodać, że mój Komitet uprzednio próbował "ułozyć się" z wrocławskim PiS. A negocjacje prowadził kolega, szczery symaptyk PiS. 3. Z mojego "wrażego" komitetu startowali również prof. Tadeusz Marczak i Grzegorz Braun. Ale jak wiadomo Braun... to przecież ... (tu wpisac dowolny epitet). 4. Dziwnym trafem ów "dywersyjny komitet", z którego startował pan Marek D. to komitet Kornela Morawieckiego o nazwie "Polski Kierunek", z którym wrocławski PiS w ogóle nie podjąła żadnych rozmów... Kosztowało to utratę jednego mandatu do Sejmiku, gdyż zabrakło... 80 głosów, 5. O żadnym rozbijaniu PiS raczej nie ma mowy, gdyż to środowisko we Wrocławiu zazdrośnie strzeże swojego "terytorium". Tajemnicą poliszynela jest permanentne "dołowanie" deklaracji - wiem to od tych, których deklaracje "zaginęły". 6. A pana Jarosław proszę do tego nie mieszać. Proszę dokładnie odsłuchać co na temat "układu wrocławskiego" bajdurzył - zdaniem niektórych mądrali - pan Grzegorz Braun. Zapewniam, jako wrocławianin - niewiele się myli, chociaż głosi jedynie hipotezy badawcze. Ale jakoś innych wnikliwszych badaczy chwilowo brak... Jak widać, to nie ilość słó (De Profundis) ale gęstość przekazu ma istotne znaczenie dla rozeznania w sprawie... p.s. Ja przezornie nie zapisałem się do tego Komitetu, ale na JK głosowałem. I to jest właśnie istota sporu - można popierać nie będąc w "środku".[/quote]

Nie powinienem polemizować z Natusiewiczem, gdyż ilość półprawd, niedopowiedzeń, przeinaczeń i być może nieuświadomionych kłamstw jest w jego tekście tak wielka, że możnaby taką polemikę porównać do dyskusji z nieprzytomnym od przepicia ochlaptusem. Warto jednak, aby niepoprawni mieli możliwość poznania faktów, więc poświęcam Wam swój czas i komentuję.

Natusiewicz: 1. Na jednym ze spotkań, na którym jeszcze mogłem być jako obserwator, z ust działacza społecznego Komitetu usłyszałem, że Komitet powinien przekształcić się komitet wyborczy PiS. Stanowisko to nie spotkało się z pełną aprobatą zgromadzonych uczestników, więc już kolejne odbyło się w składzie "po uważaniu". I właśnie tam dokonano wyboru Rzeczników potępiając równocześnie pana Marka D.

De profundis: Być może pojawiła się taka opinia, ale Komitet liczy ponad 1100 sygnatariuszy i rozmaite odcienie poglądów występują. Komitet jest jednak demokratyczny i wszystkie decyzje, firmowane przez Komitet są podejmowane kolegialnie i większością głosów. Co zresztą zauważa sam Natusiewicz. Prawie wszystkie spotkania były do tej pory otwarte. Tylko dwa (jak do tej pory) były otwarte wyłącznie dla sygnatariuszy. Ale mam nadzieję, że ma prawo spotkać się wyłącznie w gronie swoich sygnatariuszy? Dla niezorientowanych niepoprawnych dodam, że Delimat rozpoczął werbowanie fałszywych sygnatariuszy Komitetu. Czyli poza procedurą, która obowiązywała wszystkich dotychczasowych. Natusiewicz kłamie więc pisząc, że wpuszczano na salę „po uważaniu”. Wpuszczano według powszechnie dostępnej listy sygnatariuszy: http://www.popieramjk.pl/main.php?page=members Przykro mi, że o sprawach kluczowych dla Komitetu mogli decydować tylko sygnatariusze, a Natusiewicza nie wpuszczono.

Natusiewicz: 3. Z mojego "wrażego" komitetu startowali również prof. Tadeusz Marczak i Grzegorz Braun. Ale jak wiadomo Braun... to przecież ... (tu wpisac dowolny epitet).

De profundis: Natusiewicz, nie zasłaniaj się Grzegorzem Braunem i Profesorem Marczakiem. Faktem jest, że startowałeś z konkurencyjnego komitetu politycznego.  A jeżeli ktoś przy okazji dowie się, że Braun startował z konkurencyjnego do PiS komitetu politycznego to w sumie interesujące uzupełnienie.

Natusiewicz: 4. Dziwnym trafem ów "dywersyjny komitet", z którego startował pan Marek D. to komitet Kornela Morawieckiego o nazwie "Polski Kierunek", z którym wrocławski PiS w ogóle nie podjąła żadnych rozmów... Kosztowało to utratę jednego mandatu do Sejmiku, gdyż zabrakło... 80 głosów,

De profundis: Rozmawiano z Kornelem. Wielokrotnie. Dodać, a raczej przypomnieć należy, że Kornel Morawiecki startował w wyborach prezydenckich w kontrze do Lecha Kaczyńskiego (patrz: http://prezydent2010.pkw.gov.pl/PZT1/PL/WYN/W/index.htm). Oczywiście Biblia każe nadstawiać drugi policzek... ale to przede wszystkim Kornel chce jeszcze odegrać jakąś samodzielną rolę. Przez szacunek dla tak zasłużonego dla Polski człowieka dalsze komentarze na Jego temat pominę. Przypomnę tylko, że Kornel Morawiecki startował w wyborach parlamentarnych w 2007 r. do senatu z listy PiS (http://wybory2007.pkw.gov.pl/SNT/PL/WYN/W/3.htm). A w 2010 r. podjął decyzję, aby wystartować przeciwko Lechowi Kaczyńskiemu. Przypominacie sobie co powiedział Kornel po pierwszej turze zapytany na kogo zagłosuje w drugiej turze? Gdy kandydował w 2007 r. z listy PiS do senatu otrzymał blisko 140 tys. głosów. Liczył zapewne, że te głosy otrzyma też startując pod własnym nazwiskiem. Boleśnie się przeliczył...

Natusiewicz: 5. O żadnym rozbijaniu PiS raczej nie ma mowy, gdyż to środowisko we Wrocławiu zazdrośnie strzeże swojego "terytorium". Tajemnicą poliszynela jest permanentne "dołowanie" deklaracji - wiem to od tych, których deklaracje "zaginęły".

De profundis: o rozbijaniu PiS rzeczywiście nie ma mowy, gdyż jesteście na to za słabi. Gdybyście tylko mogli, to pewnie byście się nie cofnęli. Natomiast „dołowanie” czegokolwiek jest wierutnym kłamstwem. Wiesz tak samo jak opowiadasz jak to pod pałacem bywa. Podaj nazwisko choćby jednej osoby nieprzyjętej do wrocławskiego PiS-u (bądźmy w tym wypadku minimalistami: choćby imię i inicjał nazwiska). Niepoprawnych informuję, że przynajmniej jedna osoba (sygnatariusz WSKPJK) rzeczywiście została nieprzyjęta do PiS-u. Ola boga, Ola boga. Ups. Przyznałem się. Wyjaśniam więc, że wypadek ten związany był z zawirowaniami z K.M. Ujazdowskim w 2007 r. XY złożył stosowną deklarację do PiS w biurze Ujazdowskiego, który deklaracji PiS-owi nie przekazał. Być może był jeszcze ktoś w podobnej sytuacji, ale takie są kulisy owego „dołowania”, o których „informuje” Natusiewicz. Bo Natusiewicz sam nie był, sam nie widział, ale siada w kąciku i nasłuchuje. Zawsze jakieś strzępy rozmów do niego dotrą, o czym triumfalnie donosi.

Natusiewicz: 6. (...) Proszę dokładnie odsłuchać co na temat "układu wrocławskiego" bajdurzył - zdaniem niektórych mądrali - pan Grzegorz Braun. Zapewniam, jako wrocławianin - niewiele się myli, chociaż głosi jedynie hipotezy badawcze. Ale jakoś innych wnikliwszych badaczy chwilowo brak...

De profundis: Natusiewicz mówi, że Braun przedstawił „hipotezy badawcze”. Natusiewicz! Do roboty. W końcu Braun „niewiele się myli”. Dodaj, popraw, uzupełnij i obnaż „wrocławski układ”. Zostałeś już przez Delimata dostrzeżony. A po swoich już sprawdzonych rewelacjach zostaniesz bohaterem narodowym! Wejdziesz do panteonu sławy Marka Delimata.

Natusiewicz: p.s. Ja przezornie nie zapisałem się do tego Komitetu, ale na JK głosowałem. I to jest właśnie istota sporu - można popierać nie będąc w "środku".

De profundis: Jaki ten Natusiewicz przezorny. Palcem nie kiwnąć. D.py nie ruszyć. Tylko bajdurzyć. Tyle potrafi Natusiewicz.