MOJE PRZEMYŚLENIA na 68 urodziny

Niektórzy próbują z takimi jednymi dyskutować, tłumaczyć, udowadniać, ale to wszystko o kant dooopy rozbić. Zdecydowana większość takich jednych jest niereformowalna i taka chce być. Też tak próbowałem, ale w końcu widząc całkowity bezsens swoich działań, wziąłem szablę i normalnie przeciąłem te przegniłe postronki, które niby utrzymywały moje czasami nawet bliskie relacje z takimi jednymi. I nie ma zmiłuj się, idź sobie taki jeden z drugim do takich samych jak ty, ale z nami już koniec i w końcu do niektórych dotarło, tylko że za późno.

Na wstępie - składam Ci życzenia urodzinowe. Zatem życzę Ci samej pomyślności, sukcesów na polu hobbystycznym i obyś codziennie rano nie wstawał z łóżka tak, jak kot z kaloryfera po przespaniu godziny po nocnych "rajzach" z kotkami w marcu, który czuł ból każdego mięśnia.

Ad rem 
Odniosę się teraz do fragmentu Twojej notki. Może najpierw go zacytuję: "(...) Skończyłem dzienne studia magisterskie w 1982 roku i widzę ogromny podział wśród nas jeżeli chodzi o opcje polityczne, nawet zacząłem dyskutować i proszę mi uwierzyć, że możesz tłumaczyć, że ... i tak  Ci nie uwierzy, gdyż on ogląda TVN, Polszmat i w necie widzi tylko onet lub wp. Wcześniej chciałem podyskutować, wytłumaczyć - o dupę rozbić. Przestałem, ponieważ stwierdziłem, że to jest bez sensu, a nie chcę stracić dobrych kolegów i to jest przerażające do czego doprowadziło PO".

Pierwsza uwaga:
- jak na magistra przystało, to chyba nie dopracowałeś metody przekonywania, tudzież naświetlania Twoim "dobrym kolegom", w jakiej rzeczywistości żyją. Brak Twoich trafnych argumentów (porównywań, nawet zaglądając w ich wirtualne portfele) świadczy, że nie posiadasz dostatecznej wiedzy i nie posiadasz wypracowanej metodologii stosowania argumentów, które mogłyby ich przekonać. Tym samym... - tak sądzę - uwłaczasz tytułowi magistra.

Ja, mając zajęcia ze studentami, w przerwach między wykładami - nie idę do swego pokoju na uczelni, a... zostaję przed aulą i prowokuję ich do dyskusji na tematy wcale nie związane z tematem wykładu. Rozmawiamy wówczas o sprawach społecznych, politycznych, narodowych, także religijnych. Tylko hart ducha, cierpliwość i umiejętność szybkiego przywołania z pamięci argumentów sprawia, że potrafię oponentów przekonać w 99 procentach. I nie ma tam mowy o "wazelinowaniu" studentów profesorowi, bo "a nóż, widelec" za wyrażenie innego zdania... profesor "uwali ich" na egzaminie. Oni mnie znają, że u mnie na egzaminie liczy się tylko i wyłącznie przedmiotowa wiedza, nie zaś... poglądy polityczne. 

Druga uwaga:
- ci Twoi  - jak określiłeś - "dobrzy koledzy" nie są... dobrymi kolegami, skoro działają na Twoją szkodę. Mam tu na myśli chociażby ich głosowanie w wyborach na tych, którzy rujnowali i chcą nadal rujnować Rzeczpospolitą. A przecież Rzeczpospolita to przede wszystkim Jej Obywatele, wśród których Ty również jesteś. Więc dlaczego Ci tak na nich zależy? Może dlatego, że postawią Ci piwo, albo drinka? Może pomogą w skoszeniu trawy na przydomowym trawniku? Ja na Twoim miejscu zrezygnowałbym z takich "dobrych kolegów", jeśli mimo Twoich dotychczasowych - co prawda nieudolnych wysiłków - pozostają nadal niereformowalni.

Pozdrawiam i życzę nabycia dużej wiedzy i stosowania argumentów (cytując je z pamięci) w dyskusji ze swoimi "dobrymi kolegami",

Satyr    

Dyskusją (skuteczną) na argumenty można przekonać ludzi młodych, jeszcze nie "zakonserwowanych".

Jeśli natomiast próbujemy dyskutować z "konserwą" - to ma ona tzw."argument ostateczny" - czyli "ja się polityką nie interesuję" (tzn. nie zmieniam poglądów i dalej postępuję - jak dotychczas). Mam w tym względzie "bogate" doświadczenie.

Po prostu gdy dochodzi do użycia poważnych argumentów - dyskutanci milkną i "uciekają od polityki".

Można takie znajomości, metodą Jeremiego, przeciąć. Albo jeszcze "wyczekać" - a nuż trafi się "okazja". NB mojej przyjaciółki nie przekonała nawet sytuacja, w której firmę jej syna "splajtowano" podatkiem, który musiał zapłacić od zleconej instalacji, za którą zleceniodawca nie zapłacił (ale była umowa z określoną wysokością zapłaty). Potem oczywiście - długotrwały proces, i co z tego, że "wygrany" - plajta to już przeszłość, firmy nie ma. A poparcie dla partii, która ten system wdrożyła - jest nadal, niezmienne. Tusk dobry, Kaczyński "brzydki i zły". Więc "nie lubimy brzydkiego i złego", "popieramy 'Polaka' dobrego, bo europejskiego".

Ręce opadają.

Po każdym, jednokrotnym "zapisz"

pojawia się dublet.

Rozpacz w kratkę ;)