Po mojemu Hartman przegrał

Jan Hartman, ten filozof, opublikował tekst Mój dziwny kraj i jego dziwna religia. Wcześniej tekst ten powiesił na liberte.pl. Tekst zaczyna się tak:

Spróbuję spojrzeć na Polskę i jej religię oczami kogoś zupełnie bezstronnego – nie będącego Polakiem, nie będącego katolikiem, ale nie uprzedzonego, choć i nie szczególnie życzliwego – ani Polsce, ani katolicyzmowi. Jeśli sprzeniewierzę się temu, czyli napiszę tu coś stronniczego – przegrałem.

No i dalej Hartman pisze:

Katolicyzm nie jest lubiany. Prawdę mówiąc, poza buddystami, którzy na ogół o wszystkich mówią dobrze, nie spotkałem nikogo, kto darzyłby katolików sympatią.

Otóż wydaje mi się, że rzeczywiście przez wielu ludzi katolicyzm nie jest lubiany. Ale to nie jest teraz ważne. Teraz idzie o to, czy rzeczywiście Hartman nie spotkał nikogo poza buddystami, kto nie darzy katolików sympatią. W związku z tym, że Hartman nie zaznaczył, iż chodzi mu jedynie o niekatolików, trudno uwierzyć, że Hartman pisze prawdę. Mnie się wydaje, że na świecie pełno jest ludzi, którzy darzą sympatią katolików i mniejsza o to, czy źródłem tej sympatii jest katolicyzm jako taki, czy też ludzie ci darzą sympatią katolików bez związku z ich, darzonych sympatią katolików, katolicyzmem. Wydaje się, że papież Benedykt XVI darzy sympatią katolików, przynajmniej niektórych. Wydaje się również, że sympatią darzy katolików, przynajmniej niektórych, Lech Wałęsa. Poza tym mnóstwo ludzi wyszło za mąż za katolików lub ożeniło się z katoliczkami. Dzieci wielu z tych ludzi to katolicy i chyba można założyć, że ludzie ci darzą sympatią swoje katolickie dzieci. Albo zatem Hartman i ja żyjemy na osobnych planetach, albo Hartman napisał coś stronniczego, w konsekwencji czego przegrał.

Oczywiście Hartman może pójść w zaparte i stanowczo twierdzić, że poza buddystami nie spotkał nikogo, kto darzyłby katolików sympatią, ale chcąc utrzymać swoje stanowisko musiałby udowodnić jedną rzecz. Oto Hartman pisze, że ks. Tischner po winku coś tam mawiał. OK. Pod tekstem opublikowanym na liberte.pl Mantheia napisał w komentarzu:

Jedyne powołanie się na czyjąś wypowiedź - bez podania źródła - niesie treści, które można uznać za pomówienie "Jak mawiał (po winku) ks. Tischner, „oni (Kościół) zawsze umieli się z nimi (komunistami) dogadać, bo i jedni, i drudzy lubili wypić”."

Na co Hartman odpisał:

Cytat z Tischnera jest pomówieniem? Zarzuca mi Pan kłamstwo? Na jakiej podstawie? Bardzo lubiliśmy się z ks. Tischnerem i owo wspomniane winko sam z nim pijałem.