Podszepty podziału nie zasypiają

Bajka o dzielnych wojakach.

- Ruszamy z odsieczą zagrożonemu miastu. Przyłączysz się?
- Oczywiście, że tak! Ofiarowuję swoje usługi, całego siebie. Będę dzielnie znosił przeciwności i zabłysnę walecznością! To ważna i wspaniałą misja! Przekonam swoich znajomych. Wykorzystam swoje kontakty! Dołożę swoje pieniądze!
- Wspaniale, misja się z pewnością powiedzie, dzięki takim jak Ty! Ile dołożysz?
- Też się cieszę! Jestem pełen optymizmu i zapału! Dokąd idziemy?
- Na północ.
- Aha, dobrze idźmy, chociaż w sumie ja wolę na południe chadzać, ale dobrze! A ilu nas będzie?
- Idą tylko ochotnicy. Nie ma co ukrywać, jesteśmy pionierami. Nielicznymi.
- Aha, no ja wolę pracować w większych oddziałach. Praca w zbyt małych oddziałach nie przynosi efektów. A właściwie to lubi Pan dowodzić?
- Nie przepadam, ale nie mogłem zostać obojętny. Musiałem zwołać gotowych i odważnych. I ruszyć.
- Czyli nie ma Pan właściwego przygotowania do dowodzenia. Tytuły naukowe jakieś?
- No nie mam. Nikt lepszy się nie ruszył. Pomyślałem, że ja muszę. Poczytałem ile zdążyłem, zaciągnąłem rady i jesteśmy.
- No niech będzie. A jakiego Pan jesteś wyznania?
- Wyznania? Tam ludzie na nas czekają… No chrześcijaninem jestem, ale teraz o pomoc chodzi przecież..
- O fajnie. Ja też jestem chrześcijaninem. A prawosławnym może?
- Nie.
- Świetnie, ja też nie. Może jest Pan z jakiegoś protestanckiego kościoła?
- Nie. Jestem rzymskim katolikiem. Ale co to teraz ..
- Proszę jak miło. Ja tak samo. Ile wspólnych cech. A jaki Pan bardziej lubi zakon Franciszkanów czy Jezuitów?
- JEZUITÓW!!!
- Ale to przecież Franciszkanie byli pierwsi!!! Z Pana jeszcze będzie heretyk coś czuję! Zrywam naszą współpracę. Od początku wiedziałem, że to nie wyjdzie.
- Od początku? A niby po czym? Dobrze się Pan zastanowiłeś?
- Nie pouczaj mnie Pan! Dowódca się znalazł psia mać.. Nigdzie nie zajdziecie! Poznałem od razu po Pana minie, że coś z Panem nie gra. W dodatku masz Pan śmieszne nazwisko i głupią fryzurę!
- Ale ja nie mam fryzury..