Wygibasy symetrystów

Podziwiam symetrystów, nie mówiąc już o podziwie dla ekstremistów z jednego obozu.

Może nie chodzi tu dokładnie o podziw dla nich samych, lecz o podziw dla siły mechanizmów warunkujących i fiksujących emocje, co daje ten zabawny efekt, że to ogon macha psem. Ofiary takich mechanizmów wydają się być impregnowane na fakty.

Każdy kto zna dobrze historię i liznął co nieco wiedzy o mechanizmach społecznych, wie, że nie ma nigdzie miejsca na symetrię i symetryzm. Nie ma żadnej symetrii między lewicą a prawicą, między konserwatystami a liberałami i nie ma symetrii między dupą a kijem. Nie ma też żadnej symetrii między procesami naturalnymi a projektami ideologicznymi.

Jakie są realia historyczne i społeczne, ludzie mądrzy wiedzą dokładnie i nie dają się wrobić ani w symetryzm ani w ekstremizm. Realia tzw. III RP i okresu peerelu nie stanowią żadnej tajemnicy , więc zadziwiający i budzący mój podziw jest ten stan zacietrzewienia i zaczadzenia, który można obserwować w s24 jak i na scenie politycznej. I nie ma też, o czym świadczą sondaże, żadnej symetrii jeśli chodzi o stopień fanatyzmu. Jeśli więc chodzi o fanatyzm. to przewaga jednego obozu jest miażdżąca i widać to w każdym sondażu. 

Polityka jest dziedziną do racjonalnej analizy jak każda inna dziedzina, a może nawet wymaga najwyższej możliwej racjonalności, bo to kwestia życia i śmierci, a jako że nie jest to gra komputerowa, to życie mamy tylko jedno, więc  nie można sobie folgować ani złudzeniom ani popędom.

Symetryści to stary wynalazek, to są asekuranci, którzy boją się narazić i którzy twierdzą, że prawda leży po środku, albo  że oni wszyscy tacy sami. Więć palą i Panu Bogu świeczkę i diabłu ogarek.