Treści z tagiem: BÓG i WIARA

Przychodzi sąsiad do sąsiada... Zaraz, zaraz, to dowcip w stylu „przychodzi baba do lekarza”? Nie, to poważna sprawa. Przychodzi sąsiad do sąsiada... i siada... Po chwili mówi... mówi mi tak: coś się musi stać. – Ale co? – pytam. – Nie wiem, co... ale coś musi. – O co konkretnie chodzi, sąsiedzie? – Musi się coś stać, żebyśmy mogli...

Bohater to ktoś. Bohater to gość. To figura. Ale nie retoryczna. Można mu postawić pomnik. Można o nim pamiętać. Może być dla kogoś wzorem. O, to ważne. Może stać się przykładem, wzorcem do naśladowania. Może być natchnieniem... do walki, wytrwałości, męstwa... Jak Leonidas... albo Konrad Wallenrod... albo Piłsudski... Nie,...

Nie, nie mam na myśli premiera, ani tego Demenckiego (więcej tutaj>>>), ale świętego Mateusza – apostoła. Nie był lekarzem, tylko poborcą podatkowym, może nawet przełożonym poborców podatkowych w mieście Kafarnaum. Niewątpliwie musiał umieć biegle liczyć. Ale nie liczył tylko na siebie. Ufał Bogu. Napisał Ewangelię, czyli dobrą...

„Wolność kocham i rozumiem, wolności oddać nie umiem” – śpiewał kiedyś lider zespołu „Chłopcy z Placu Broni”. I wielu osobom ta piosenka bardzo się podobała. Kocham wolność. Tak. Oczywiście. Jak najbardziej. Naturalnie. Bez wątpienia. Ale... alle... alee... czy rozumiem? Bo jeśli nie rozumiem, to... co właściwie kocham? Właśnie... co tak...

Wsłuchani w doniesienia o podpaleniu lub oszpeceniu kolejnego kościelnego budynku w kraju, echa wariacji wariatek zwanych „atrapami kobit” lub „rewelacje” ogniste ru...maka Biedronia Roberta z mównicy z Brukseli, nie bardzo słyszymy głosy z innych stron. A może nawet słyszymy, ale wątpimy, czy na pewno wróg naszego wroga jest naszym...

Zbliżają się święta. Zawsze się zbliżają. Jak nie te, to inne. Mimo trwającej od lat wojny postu z karnawałem, zbliżające się święta są najważniejszymi w kalendarzu każdego chrześcijanina. Dwa dni temu minęła kolejna rocznica polskiej premiery (5 marca 2004) filmu „Pasja” Mela Gibsona. Dla odtwórcy roli głównej był to przełomowy moment...

Nie będzie to recenzja sympatycznego serialu z Ireną Kwiatkowską, Aliną Janowską, i Kazimierzem Rudzkim. Niestety nie. Zresztą, kto jeszcze pamięta takie stare filmy? Są lepsze. Nowe. Nowe są zawsze lepsze. Choć lepsze jest wrogiem dobrego i w sumie nie zawsze okazuje się lepsze. Lepsze są na pewno taśmy prawdy. Choć prawda to pojęcie...

O miłości nigdy za wiele, więc pozwolę sobie powrócić do tego tematu. Tym bardziej, że "najwazniejsza z nich to miłość". Trochę miejsca poświeciłem rozważaniom o niej w eseju poświeconym 12 cnotom: W poszukiwaniu cnoty (6). Nie wszyscy czytali (bo tekst długi), z czytających nie wszyscy chcieli coś na ten temat powiedzieć, odnieść się do...

Niektóre sprawy są właściwie przewidywalne. Coś dzieje się bankowo, następuje prawie na pewno i właściwie nie może być inaczej, łatwo to przewidzieć... jak Amen w pacierzu. Ale ja nie o tym. Bo pewne sprawy są nadal – nawet dla ludzi, którzy dużo widzieli i słyszeli, czyli tych, którzy przeżyli to i tamto – niesłychane i bulwersujące,...

Podsumowanie bywa nie mniej trudne niż analizowanie. Cóż jeszcze można dodać na temat cnót do mądrych rozważań filozofów, uczonych, świętych, do opinii znawców ludzkiej psychiki, duchowości, kondycji społeczeństwa, kultury, obyczajów, światowych trendów, doktryn, ideologii? Może tylko własną intuicję... która przecież nie wzięła się znikąd, a...

Oczywiście chwila ta musiała nadejść. Dobrnęliśmy do końca poszukiwań – przynajmniej w ramach tej, stworzonej przeze mnie, serii 12 cnót. W opublikowanych dotychczas pięciu częściach cnotliwego eseju, pojawiło się omówienie dziesięciu z nich – linki do wcześniejszych odcinków na końcu. Dziś czas na odcinek finałowy, a w nim ostatnia już para...

Święta. Pierwsze znacznie - jeśli szukasz opisu słownikowego - to: Boże Narodzenie lub Wielkanoc. Potocznie - a więc ogólnie przyjęte, powszechnie znane i używane. Wyraz święta pochodzi od słowa święty, jak mówi się (zwykle) o kimś uznanym za godnego... lub czymś uznanym za godne tej nazwy. Mianem święty chrześcijanie określają człowieka...

Powoli, acz nieubłaganie, zbliżamy się do końca ekspedycji poszukiwawczej, tropiącej ślady ludzkich cnót. W poprzednich odcinakach eseju, omówiłem osiem z listy wybranych przeze mnie dwunastu cnót, Były to: wiara, moralność, sprawiedliwość, uczciwość, mądrość, bezinteresowność, wierność oraz męstwo wraz z kilkoma im pokrewnymi. Mężnie brnę...

Czwarty odcinek z poszukiwawczej serii czas zacząć. A szukamy nie byle czego, bo sprawności, które w życiu przydać się mogą, a nawet muszą. Naturalnie można nie skorzystać. Są ludzie, którzy wolą jak jest pod górkę i da się ponarzekać. Są też tacy, którzy nie ufają Bogu, bo widzą Go z wielką lupą, szukającego ich najdrobniejszej skazy. Boją się...

Dotychczas, w pierwszych dwóch częściach tego eseju dotknąłem tematu – tak bym to ujął, bo trudno to nazwać dogłębną analizą – czterech z listy wybranych przeze mnie dwunastu cnót, niejako najważniejszych. Omówiłem dotąd kwestie: wiary, moralności, sprawiedliwości i uczciwości. Ponownie dziękuję za komentarze. Rozumiem, że zagadnienie cnót jest...

W pierwszej części mojego eseju, poświęconego cnotom, a mówiąc prawdę ich zanikowi, zająłem się dwiema z ułożonej przeze mnie listy dwunastu cnót. Były to: wiara i moralność. Dziękuję za próby podjęcia dyskusji na ten temat. Dziś kontynuuję rozważania na temat kolejnych cnót. Na początek istna kolubryna, ale dalej też jest pod górkę... Mam...

Zaprawdę nie jest to ogłoszenie towarzyskie ani reklama serwisu randkowego. Cóż pocznę, że słowo „cnota” nie jest już dziś powszechnie kojarzone z zaletą, przymiotem charakteru, pragnieniem dobra, hołdowaniem wartościom, przestrzeganiem zasad, ani z siłą moralną, która sprawia, że człowiek konsekwentnie dąży do doskonałości. Życie bez wartości...

Przepraszam za przydługi tytuł. Tylko cztery wyrazy, a tak dużo liter. Wyrazy trudne, więc zacznę od objaśnienia, żebyśmy wiedzieli, że mamy to samo na myśli, a nie – jak to zazwyczaj bywa (nie wnikam, czy intencjonalnie, czy przez przypadek, hmm...) tylko myśleli, że mówimy o tym samym. Kompromis to porozumienie osiągnięte w wyniku...

Ideał sięgnął brudu. Nie, nie, to nie o nim myślę używając słowa „ideał”. Chodzi o ten właściwy ideał. O wzór. Coś jak wzór metra z Sevres pod Paryżem. Tamten, trochę podrapany, więc jednak nie do końca doskonały, ale... jednak wzorzec. Patrzysz i widzisz: wzorzec. Metr. A potem patrzysz i widzisz: ideał. Może nie idealny, trochę...

Czy ubój rytualny może być mieszanką? W pewnym sensie może. Mieszanką niewiedzy i dobrych intencji na pewno. Niewiedzy na temat tego, czym w istocie jest ubój rytualny i po co się go stosuje oraz dobrych intencji obrońców praw zwierzątek wszelakiej maści, a ściśle rzecz biorąc wielkości. Jednak w tym wypadku – jak w wielu innych –...

Kościelna opozycja wprowadza podobno zamęt w doktrynie, szkodząc Kościołowi. To interesująca teza. Może należałoby najpierw wyjaśnić sam termin „kościelna opozycja”. Najwyraźniej jest to każdy, kto myśli logicznie i wyraża swoje wątpliwości, wskazując na ich biblijne umocowanie. Tego, kto zwraca uwagę na błędy lub próbuje wyjaśniać...

My tu gadu gadu, a chłop gruszki rwie. Tyle tylko, że to nie chłop, tylko komunistyczny młot (jakkolwiek go nazwiemy: ideologia marksistowska, marksistowsko-leninowska, NWO, gender czy LGTBe), który miażdży wszystko co spotka na drodze. I nie o gruszki chodzi, tylko o naszą wolność, fundamenty naszej demokracji, naszą przyszłość, nasz...

Biadolimy (mimo wszystko to chyba właściwe określenie), że tęczowi atakują, obrażają, pomawiają, przekraczają granice zdrowego rozsądku i prawa, demoralizują, relatywizują... itd... ale... Czy jesteśmy gotowi zrobić coś więcej? Bo to, co robimy, to za mało, aby myśleć o... no właśnie, o czym właściwie myśleć? O zwycięstwie, czyli...

Nie wiem, czy ten tekst nie powinien mieć innego tytułu. Może: „Ten się śmieje, kto się śmieje ostatni”, ale w sumie nie do końca wiadomo, kto się będzie śmiał ostatni, więc... „Głupich nie sieją, sami się rodzą”, choć i głupi czasem zje sieje (może nawet we Frąknowie). Albo jeszcze lepiej: „Szczęście kontra debilizm”, lecz to zbyt...

Co by na to powiedział matematyk? Pewnie byłby skonfundowany. Ale w naszej obecnej rzeczywistości nie z takimi paradoksami przyszło nam się mierzyć. Żyjemy w epoce wielkiego podzielenia i nikt chyba nie ma co do tego wątpliwości. Jednak nie jest to podzielenie, o którym śpiewał Janusz Yanina Iwański, tu o kochaniu „szalenie, szalenie” nie...

Dawno, dawno temu, za siedmioma górami i siedmioma rzekami... a właściwie wcale nie tak dawno, bo około 10 lat temu i nie za daleko, bo właśnie tu, wśród was, był pewien bloger, który napisał tekst „W królestwie ślepców jednooki królem”[1]. Sam przyznał, że miał to być tekst o czym innym, ale wyszło w końcu co innego. Tak się składa, że...

Wprawdzie niedziel ci u nas dostatek i niejedną przyjdzie nam jeszcze przeżyć, ale nie o to dziś chodzi. A o co? Jeśli nie wiadomo, o co chodzi, to chodzi o pieniądze. Ale skoro o pieniądze chodzi, to dlaczego wszyscy twierdzą, że nie wiadomo, o co chodzi? Coś w tym jest. Trzaskowskiemu na pewno chodzi o pieniądze, ale przede wszystkim o...

Kiedyś nie było bryków. Właściwie dlaczego nie mówię normalnie, że po prostu nie było ściąg? Bo „bryk” to takie lepsze słówko. Dlaczego lepsze? Któż to wie? Lepsze i już. Ale jakoś nigdy mi ono nie pasowało. Okazuje się, że „bryk” pochodzi od niemieckiego słowa „brücke” (most). A most, jak wiadomo, łączy. W tym wypadku łączy niewiedzącego...

Czasem w naszym życiu wydarza się coś, co nosi wszelkie znamiona incydentu, przypadku, rzeczy nieistotnej. Jednak po jakimś czasie okazuje się, że to nie była sytuacja incydentalna, że nie da się mówić o przypadku, że było to jednak coś istotnego, można by nawet rzec... fundamentalnego. A jeśli to nie przypadek i rzecz ważna, warto jej...