Wolność to upór i poświęcenie

W myśl propagowanej przez zwolenników obecnego systemu pojmowanie istoty człowieka sprowadza się do jego niczym nieskrępowanej wolności. Ta samowola zwrócona przeciwko wszelkim naciskom społeczności na jednostkę, ingerencji w jej życie ze strony rządu, rodziny, sąsiadów stanowi rdzeń demoliberalizmu. Wolność taka, będąca egoistyczną ucieczką od ograniczeń, zobowiązań i odpowiedzialności jest w swej istocie aktem samodestrukcji człowieka. Nie bez znaczenia więc wstęp porusza kwestie liberalizmu. Wolność jest i zawsze była dla człowieka i jego narodu wartością najcenniejszą, za którą w obliczu zagrożenia gotów był ponieść każdą ofiarę. Nie dziwi więc, że zdesperowany gotów jest zawierzyć każdemu, kto obieca mu przywrócić wiarę w ideały. Destrukcyjne działania liberalizmu mają zatem z góry wyznaczone cele. Przywdziewa fałszywą maskę i wykorzystuje nasze rozproszenie.

Posługując się w sposób fałszywy wolnością oraz głosząc „szlachetne” hasła lepszego jutra dąży do zagłuszania, a w konsekwencji splugawienia biologicznych tkanek europejskich narodów, uśmiercenia instynktów i cnót stanowiących istotę duszy indoeuropejskiej. Obecnie liberalizm, będący otwarcie propagowany w białych społeczeństwach przez naszych śmiertelnych wrogów, stał się największym zagrożeniem dla istnienia naszego narodu i cywilizacji europejskiej.

To pragnienie wolności nie pozostaje głuche naszym trucicielom. W myśl maksymy „dziel i rządź” zdołali skutecznie zatomizować społeczeństwo i używając tych samych pojęć i określeń skierować gniew rozgoryczonych ludzi w niewłaściwą stronę. Rezultatem tego wydawałoby się niekontrolowanego chaosu jest erozja państwa, a ostatecznie upadek narodu. Ludzie muszą zrozumieć, że wrogiem nie jest państwo. Wrogiem jest niepatriotyczny element wykorzystujący instytucje państwa do realizacji wyznaczonych celów. Plujący na Polskość i podjudzający naród przeciwko organizacji społeczeństwa jaką jest państwo nie szczędząc wysiłków, by to ono było oskarżane o wszystkie jego nieszczęścia. Wskazanie społeczeństwu właściwej drogi stanowić będzie najtrudniejsze wyzwanie. Zbliżamy się do punktu kulminacyjnego. Nie możemy dopuścić, by rok ’89 znów się powtórzył i pogrążył nas w nowym-starym marazmie. W chaosie opinii i poglądów nie będzie to możliwe bez opracowania fundamentalnych, żelaznych zasad i dogmatów przyszłego ruchu.

Wolność to poświęcenie

Człowiek, który chce być wolny musi poświęcić się temu celowi. Nikt nie może uczynić go wolnym – musi tego dokonać sam. Ponieważ, jak zostało wspomniane na wstępie, wolność jest dla człowieka i jego narodu wartością najcenniejszą, dla realizacji tego celu i utrzymania wolności człowiek musi walczyć wszystkimi siłami. Historia uczy nas, że ludy i narody, które nie są gotowe i nie posiadają życiowej energii do tego, by bronić swojego istnienia szybko odchodzą w niepamięć, znikając z jej kart w sposób upokarzający. Cel stoi zawsze w bezpośredniej zależności od energii włożonej w jego osiągnięcie. Wolność może zatem zostać osiągnięta tylko w wyniku całkowitego poświęcenia. Osoby pozbawione odpowiedniej siły woli, odwagi, radości z pokonywania trudności na drodze do osiągnięcia swoich celów nigdy jej nie zaznają. Cisi i pokorni, ceniący sobie błogi spokój w swoim środowisku uciekają od wszelkiego wysiłku i wyzwania. Żyjąc w złudnym poczuciu samokontroli stali się tak naprawdę niewolnikami swoich pragnień i namiętności. Kłamcami są ci, którzy twierdzą, że człowiek rodzi się wolny i może robić co chce. Życie jest zmaganiem i walką – wieczną walką, a człowiek niechętny walce jest niezdolny do życia. Każdy musi wpierw stoczyć bitwę z samym sobą, by móc następnie dołączyć do narodowej wspólnoty i realizować się jako jednostka.

Wolność to obowiązek i dyscyplina

Tym się różni człowiek wolny od niewolnika, że jego życie wypełnia siła twórcza. Człowiek wolny panuje nad swoim życiem i ze spokojem patrzy w oczy wszystkiemu co go może spotkać. Co więcej, zawsze szuka nowych przygód czując radość z pokonywania kolejnych przeszkód i niebezpieczeństw. „Twarde serce włożył mi Wotan w piersi", brzmi wiersz z prastarej skandynawskiej sagi. Życie dla człowieka wolnego nie jest czymś co wymaga wyjaśnień, lecz ciągłą ekspresją. Z tej właśnie determinacji i energii, rodzi się prawdziwe pragnienie wolności. Cytując S. Brzozowskiego: „Dobrze przejść przez życie może ten tylko, co się zaprawił w twardej służbie obowiązku, zaznał głodu, niedostatku i trudów, zaglądał w oczy niebezpieczeństwu, a nade wszystko — co się przywiązał do wielkiego celu i gotów byłby w razie potrzeby głowę zań złożyć. Słusznie ktoś powiedział, że >ten, co nie wie za co mógłby umrzeć, nie wie jak ma żyć<, a ci co nie wiedzą jak żyć mają, giną nie tylko w walce, ale bez walki nawet, giną bez chwały dla siebie, bez pożytku dla ogółu. Niewolnicy własnych słabości nie mogą stać się panami swego losu, nie dopiero losów narodu…”. Dyscyplina jest cnotą żelaznego i cichego posłuszeństwa. Osłabienie dyscypliny stanowi zawsze początek upadku.

Wolność oznacza życie wypeł­nione sensem, a nie wyzwole­nie się z ograniczeń. To siła moralna i duchowa, a nie egoistyczne zachcianki. Podczas gdy inni są niewolnikami samych siebie, nie stać ich na aktywne włączenie się w społeczność, człowiek wolny czerpie przyjemność z wykonywania nałożonych na niego zadań. On bowiem wie, że prócz praw, posiada przede wszystkim obowiązki.

Tak jak olbrzymi był upadek naszego narodu, tak intensywny musi być wysiłek, by pewnego dnia przezwyciężyć ten nieszczęśliwy stan. Tylko przez ogromny wpływ narodowej siły woli możemy odtworzyć to, co w nas zaginęło. Los polskiego narodu leży w naszych rękach i tylko poprzez wspólną pracę i upór zdołamy go odbudować. Ojczyzna wyrasta z ofiary poniesionej przez jej ojców i dziadów. Przez tą samą ofiarę może trwać nieprzerwanie. Chcemy w Polsce takiej społeczności, która niewzruszona przeciwstawiać się będzie wszelkim niebezpieczeństwom. Zawsze razem, do końca strzegąc swej wolności – tej prawdziej.

junior

Więc nie miej złudzeń, że wolność nadejdzie
Bo nie rozpoznasz jej w tłumie kłamstw
Dziś w obcych rękach znalazła swe miejsce
A Ty chcesz myśleć ,że dobrze ją znasz…

HONOR

Aktyw Polnocny, WOLNI – SOCJALNI – NARODOWI
Zrodlo: http://aktyw14.net/index.php/artykuly/idea/350-wolnosc-to-upor-i-poswiecenie , 7 Styczen 2013
POLISH CLUB ONLINE, 2013.02.09