Lekkomyślne słowa Bidena podkreślają niebezpieczeństwa związane z wykorzystaniem przez Stany Zjednoczone Ukrainy jako zastępczej wojny

Bardzo dobra analiza Glenna Greenwalda. Trzeba przeczytać całóść, aby ne zarzucać,że są wyrwane z kontekstu następujące cytaty (pogrubienie moje):

Największym tabu była dyskusja na temat dużego zaangażowania USA na Ukrainie od 2014 r. aż do inwazji: od mikro-zarządzania polityką ukraińską , przez uzbrojenie wojska, po umieszczanie na miejscu doradców wojskowych i oficerów wywiadu w celu szkolenia żołnierzy. jak walczyć (co Biden ogłosił, że rozważa w listopadzie zeszłego roku ) — wszystko to było formą de facto rozszerzenia NATO bez formalnego członkostwa. I to pozostawia na boku wciąż pozostające bez odpowiedzi, ale w najwyższym stopniu stłumione pytanie, co podsekretarz stanu Victoria Nuland określiła jako„biologiczne obiekty badawcze” Ukraińców są tak niebezpieczne i wykraczające poza obecne rosyjskie możliwości badań biologicznych, że poważnie obawiała się, że „wpadną w rosyjskie ręce”.

Nad wszystkimi tymi poważnymi niebezpieczeństwami unosi się pytanie, dlaczego ? Jakie interesy mają USA na Ukrainie, które są na tyle żywotne lub istotne, by usprawiedliwić lekceważenie ryzyka tej wielkości? Dlaczego USA nie zrobiły więcej, by dyplomatycznie zapobiec tej straszliwej wojnie, zamiast tego pozornie wybrały coś przeciwnego, a mianowicie zniechęcenie ukraińskiego prezydenta Zełenskiego do prowadzenia takich rozmów na podstawie rzekomej daremności i nagradzania rosyjskiej agresji, a nawet nie zbadania, czy przyrzeczenie nie-członkostwa w NATO dla Ukrainy byłoby wystarczające? W jaki sposób rosnące zaangażowanie USA w tę wojnę przynosi korzyści mieszkańcom Stanów Zjednoczonych, zwłaszcza że już – przed tą wojną – byli przytłoczeni podwójnym ciężarem deprawacji gospodarczej wywołanej pandemią i szybko eskalacji inflacji?

To są właśnie pytania, które zdrowy naród dyskutuje i analizuje, zanim wskoczy na głowę do wielkiej wojny. Ale to były właśnie pytania uznane za niepatriotyczne, dowód statusu zdrajcy lub prorosyjskiego propagandysty, jako znak pro-putinowski. Są to standardowe taktyki stosowane do tłumienia sprzeciwu lub kwestionowania, gdy wybuchnie wojna. To, że neokoni, którzy udoskonalili te taktyki oszczerstw , wracają do siodła jako liderzy dyskursu i polityki — dzięki ich sześcioletniemu projektowi powrotu do amerykańskiego liberalizmu za pomocą performatywnej anty-Trumpowej agitacji — sprawia, że ​​nieuniknione jest, że takie obskurne ataki zwyciężą .

Stany Zjednoczone z definicji prowadzą wojnę zastępczą przeciwko Rosji, używając Ukraińców jako swojego instrumentu, w celu nie zakończenia wojny, ale jej przedłużenia.