75 lat temu zmarł Michaił Bułhakow, autor "Mistrza i Małgorzaty"

75 lat temu, 10 marca 1940 roku, zmarł Michaił Bułhakow, autor "Mistrza i Małgorzaty", najpopularniejszej w Polsce powieści rosyjskiej.

Bułhakow, lekarz z wykształcenia, pierwsze opowiadanie napisał w czasie I wojny światowej, gdy wraz z żoną prowadzili prowincjonalny szpital. Opowiadanie "Morfina", opisany w nim nałóg bohatera, jego depresje, stany agresji - to własne przeżycia Bułhakowa z tego okresu. Jednak potrzeba pisania oraz nieugięte przekonanie, że pewnego dnia będzie wielkim pisarzem sprawiły, że w końcu bohater "Morfiny" przezwyciężył uzależnienie.

Po tułaczce w rewolucyjnej zawierusze Bułhakowowie osiedli w Moskwie, gdzie było trudno o pracę. Trzydziestoletni Michaił jest kolejno konferansjerem w małym teatrzyku, współpracownikiem gazety "Raboczij", reporterem i kronikarzem "Torgowo - Promyszliennogo Wiestnika". Z początkiem lat dwudziestych Bułhakowowie zostali zakwaterowani w lokalu nr 50 w kamienicy na ul. Bolszoj Sadowoj 10. To mieszkanie, utożsamiane ze słynnym mieszkaniem nr 50 z "Mistrza i Małgorzaty", stało się też inspiracją licznych opowiadań. Wiosną 1923 roku Bułhakow otrzymał stałą pracę jako redaktor "Gudoka" - organu Związku Kolejarzy. W tym okresie pisarz poznał Lubow Jewgieniewnę Biełozierską, dla której opuścił żonę.

Premiera teatralna opartej na powieści Bułhakowa "Biała gwardia" sztuki "Dni Turbinów" odbyła się w Moskwie 5 października 1926 roku. Przedstawienie entuzjastycznie przyjęte przez publiczność, zostało bezwzględnie zaatakowane przez krytykę jako niewłaściwa politycznie "pochwała Białych". W październiku 1929 roku grupa literatów - przyjaciół Bułhakowa została aresztowana i skazana na zesłanie. Po osobistej publicznej wypowiedzi Stalina na temat sztuk Bułhakowa "Dni Turbinów" schodzą z afisza. Autor stracił pracę, cierpiał na dolegliwości sercowe, zaburzenia nerwowe.