Najlepsze treści blogera

  Pod koniec lat trzydziestych ubiegłego wieku Francuzi, zaczadzeni pacyfistyczną ideologią, nie widzieli żadnego powodu, by umierać za  Gdańsk. Wkrótce miało się też okazać, że nie tylko nie warto umierać za Gdańsk, ale także za sojuszniczą Warszawę. Wiele, jeżeli nie wszystko, przemawia za tym, że nieuchronnie zbliża się dzień sądny dla samego Paryża. I tak, jak w okresie międzywojennym wolę...

- Zdrastwuj Donald Donaldowicz. Nu sztoż, dzwonię o wczesnej porze, bo wiem, że jako człowiek ekstremalnie zapracowany, cenicie bardzo swój wolny czas. Nie chciałbym narazić Was na jakąś niedogodność.

- Thank You, Mr President za pańską troskę! Dzisiaj nietypowo dzwoni pan osobiście, Czyżby sekretarz Pawluczenko miał wolne?

- A gdzie tam, u nas pracuje się tak samo ciężko jak w Brukseli......

- Frau Kanzlerin, Angela...

- Ja, wer ist da?

- Das bin ich, Donald... Dein Donald - Tusk. Słuchaj Angi! Nie powinniśmy już więcej ze sobą rozmawiać... w ten sposób. Nawet nie wiesz, jakie to niebezpieczne!

- Co ty mówisz, Aldi!? Przecież właśnie sam do mnie dzwonisz. Zresztą znów dwa dni przed czasem, zakłócasz mój porządek dnia. Co się z tobą dzieje? W czym problem?

- Mam na myśli rozmowy przez...

- Hallo...Mr President! ... Mr President of the United States...?

- Yeah, who's speaking?

- Good afternoon Mr President, it's me, my name is Donald, Donald Tusk.

- What!? Kim pan jest?

- Yes, I know, świetnie pana rozumiem: zapewne był pan przekonany, że Donald może być tylko jeden...

- Soo?

- I call from Europe. Podobnie jak pan mam przyjemność mieć na imię Donald i jestem przewod...hmm......