Zofia Korbońska-ur.10 maja 1915 r.

Zofia Korbońska z domu Ristau (ur. 10 maja 1915 w Warszawie, zm. 16 sierpnia 2010 w Waszyngtonie – polska działaczka niepodległościowa. Żona i zarazem najbliższa współpracowniczka Stefana Korbońskiego.
Urodziła się w Warszawie, w rodzinie Wacława i Zenobii z domu Gryf-Kwiecińskiej, prawnuczki powstańca styczniowego. Ukończyła Gimnazjum im. Marii Konopnickiej w Warszawie oraz Szkołę Nauk Politycznych w Warszawie. Od 1938 zamężna z adwokatem Stefanem Korbońskim.
W 1941 była jedną z organizatorek tajnej radiostacji Kierownictwa Walki Cywilnej. Uczestniczka powstania warszawskiego. Wspólnie z mężem aresztowana przez NKWD w czerwcu 1945, zwolniona po utworzeniu Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej. Prowadziła zakład fryzjersko-kosmetyczny na rogu ulic Chmielnej i Marszałkowskiej w Warszawie. W 1947, kiedy Stefanowi Korbońskiemu zagroziło aresztowanie ze strony komunistycznych władz, uciekła z nim do Szwecji. W listopadzie 1947 zamieszkali w Stanach Zjednoczonych, gdzie pracowała w "Głosie Ameryki" oraz działała w Kongresie Polonii Amerykańskiej. Po śmierci męża była współzałożycielką Fundacji im. Stefana Korbońskiego.
W 2000 została odznaczona Medalem Polonia Mater Nostra Est.
Zabierała głos w życiu publicznym, m.in. w obronie Instytutu Pamięci Narodowej. Była członkiem Komitetu Honorowego Obchodów 70. Rocznicy Wybuchu II Wojny Światowej oraz 20 Rocznicy Upadku Komunizmu w Europie Środkowej.
W 2006 otrzymała tytuł Honorowego Obywatela Miasta Stołecznego Warszawy. Przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego została odznaczona Krzyżem Wielkim Orderu Polonia Restituta. Na temat Zofii Korbońskiej powstał film dokumentalny W imieniu Polski (1998) w reżyserii Aliny Czerniakowskiej.
Od kilku lat chorowała na chorobę nowotworową. Zmarła 16 sierpnia 2010 w wieku 95 lat. Została pochowana 11 września w Doylestown.

Żródło-Wikipedia