Jeszcze raz o patriotyzmie

Patriotyzm oznacza umiłowanie rodzimej ziemi, duma z jej tradycji i kultury oraz spełnianie obywatelskich powinności, w tym gotowość poświęcenia się dla własnego narodu... Każdy człowiek jest naturalnie związany z miejscem, w którym przyszedł na świat i spędził lata dzieciństwa, młodości… Każdy pragnie identyfikować się z jakąś grupą ludzi – rodziną, rówieśnikami, przyjaciółmi. Ponieważ nasze korzenie naturalnie związane są z Polską, dajmy temu wyraz poprzez wierność i oddanie Ojczyźnie.

Wiem, że dziś hasło patriotyzm budzi liczne kontrowersje. Młodzi ludzie pragną czuć się obywatelami Europy, świata. Dążą do przekraczania sztucznie, ich zdaniem, wyznaczonych granic. Z jednej strony na pewno mają rację, bo przecież coraz częściej spotykamy ludzi, którzy gdzie indziej się urodzili, a inny kraj nazywają swą ojczyzną – ojczyzną z wyboru. Dlaczego? Czasem dlatego, że ukochali kulturę innego kraju, a czasem dlatego, że przyjął ich pod swoje skrzydła, zapewniając lepsze warunki życia. Czy jest to argument za tym, by rezygnować z miłości do swej naturalnej Ojczyzny? Myślę, że nie i chciałabym uświadomić Wam, iż należy szanować swój kraj. Przecież to właśnie tu przyszli na świat Wasi rodzice, dziadkowie, pradziadkowie… Jak można zapomnieć o swoich korzeniach? To właśnie historia i kultura naszego narodu stworzyła nas takimi, jakimi jesteśmy obecnie. Zasady, które wyznajemy i cenimy wpoili nam nasi rodzice, a oni otrzymali je w spadku po swoich przodkach. Jakimi bylibyśmy ludźmi, gdybyśmy odżegnali się o tych zasad? Czy przedstawiciele innego narodu mogliby nas szanować, gdybyśmy my nie umieli szanować własnego kraju i narodu naszych przodków?

Zdaję sobie sprawę z tego, że znajdą się tacy, którzy stwierdzą, iż nasza kultura stanowi cząstkę europejskiego dziedzictwa. Spójrzmy jednak na wkład naszych rodaków w dorobek ludzkości. Czy nie możemy być dumni z przynależności do narodu, z którego wywodzi się Mikołaj Kopernik, Maria Skłodowska- Curie, Fryderyk Chopin? A jeśli spojrzymy w najbliższą przeszłość naszego kraju, któż nie pochwali się, że jest rodakiem Adama Małysza, Józefa Piłsudskiego, czy Karola Bieleckiego? Nie ma też chyba Polaka, który nie cieszy się z przynależności do narodu, który wydał Karola Wojtyłę, czyli papieża Jana Pawła II, tak ukochanego na całym świecie i to nie tylko przez katolików. A idąc tym tropem, zwróćcie uwagę, jak wielkim patriotą był nasz ojciec święty. Zauważcie, że nigdy nie wstydził się swych narodowych korzenia, a to przyniosło mu tylko szacunek innych. Skoro więc wielcy tego świata nie wstydzą się Polski, dlaczego my mielibyśmy wyrzec się tak dumnej i świetnej Ojczyzny.

Mówiąc o Polsce, iż jest krajem dumnym, z pewnością nie jestem gołosłowna. Spojrzymy w przeszłość, a dojdziemy do wniosku, że nasi przodkowie zasługują na podziw. Przecież to Polska była krajem, który przeciwstawił się potędze krzyżackiej, najazdowi szwedzkiemu, wydał pogromcę Turków, którzy zagrozili całej Europie. W XX wieku to Polacy powstrzymali zakusy sowietów, przeciwstawili się faszyzmowi, a wreszcie przyczynili się do obalenia komunizmu. To w naszym kraju nie płonęły stosy wielkiej inkwizycji, a wręcz przeciwnie zasłynęliśmy jako kraj wyjątkowo tolerancyjny. W oświeceniu właśnie w Polsce powstało pierwsze ministerstwo oświaty, jakim była Komisja Edukacji Narodowej i jako pierwszy naród w Europie a 2 na świecie ustanowiliśmy postępową konstytucję. A który naród może się pochwalić, że podniósł się po tak długim niebycie, jakim były dla Polski lata zaborów- to tylko najważniejsze argumenty, które powinny przekonać każdego, że być Polakiem to brzmi dumnie!

Jeśli wśród Was są jeszcze osoby nieprzekonane, że każdy Polak powinien kultywować ideę patriotyzmu, na koniec chciałabym zwrócić uwagę, że jest to wartość ceniona od starożytności. Już epopeje Homera głoszą pochwałę miłości do rodzinnego kraju. Ateński poeta Tyrteusz zasłynął jako piewca patriotyzmu. Któż z nas nie ceni Spartan, którzy w imię miłości do Ojczyzny oddali życie w bitwie pod Termopilami. Powołam się jeszcze na słowa ojca poezji polskiej – Jana Kochanowskiego, który tak głosił w jednej ze swych pieśni:

„A jeśli komu droga otwarta do nieba,
tym, co służą ojczyźnie…”

Tak więc zachęcam Was wszystkich, bądźcie patriotami, a przyniesie Wam to chlubę i satysfakcję. Nawet jeśli los rzuci Was do innego kraju, czy to w poszukiwaniu lepszych warunków życia, czy to z innych powodów, na pewno warto szczycić się przynależnością do narodu, który zawsze należał do najbardziej postępowych nacji w Europie, walczył o swój byt i odrodził się po blisko 200 latach niewoli, a wreszcie wydał tak wielkich Polaków, jak: Mikołaj Kopernik, Maria Skłodowska – Curie, Fryderyk Chopin, czy Jan Paweł II.

Bądźmy dumni, że jesteśmy Polakami!