Sądy w Polsce nie kierują się moralnością - sprawa o tzw. zasiedzenie

Jestem stroną w sprawie o zasiedzenie niezabudowanej działki, która jest własnością hipoteczną dziadków, ale dzieci i wnukowie nie przeprowadzili postępowania spadkowego. Jedni przebywają za granicą, inni nie wiedzieli nawet, że jest taka działka, a inni wiedzieli, ale nie mieli impulsu, żeby się tym zająć, więc zajął się chętny na cudzą własność i wystąpił o zasiedzenie, uzasadniając to tym, że "opiekował się" działką, kosił trawę, wyrównał teren i parkował tam swoje TIR-y,  tak o dwudziestu lat. Nawet przyprowadził do sądu dwóch "świadków", którzy zeznawali, ze odśnieżał, na co sąd z niedowierzaniem zapytał" "łąkę odśnieżał?" Spadkobiercy, aby oddalić wniosek o zasiedzenie, muszą przedstawić dowody, że to co twierdzi wnioskodawca jest nieprawdą, czyli znaleźć innych "świadków", Oburzona rodzina, po zakończeniu rozprawy, nie mogła się z tym pogodzić, na co sędzia obecny jeszcze na sali stwierdził, że moralna strona tej sprawy, to jedno, a sąd musi sądzić na podstawie przedstawionych dowodów. To, że jesteśmy wnukami właścicieli i nie zgadzamy się na zasiedzenie, nie jest wystarczającym dowodem. I tak zabór cudzego mienia zostanie usankcjonowany w majestacie prawa. Działka nie jest duża i znajduje się w małym miasteczku i ma się nijak do wartości działek w Warszawie, ale jakie to znamienne dla tych czasów i obecnie obowiązujących przepisów.