Fałszować też trzeba umieć czyli re: dyskusja o bohaterach.

Niektórzy zapominają o tym w jakich czasach żyjemy:

Jak wielkim świętym jest Święty najczęściej decyduje ten, kto zleca pisanie "Żywotów".

W Ameryce jest nawet taka inteligentna agencja centralnie pisząca historie całych narodów oraz scenariusze interesujących filmów.

Również,  a nawet przede wszystkim, dla tego wpisu:

Dyskusja o bohaterach, zwłaszcza komentarz Verity, mimochodem przypomniał mi, że był taki, kidyś niemal bohater, na szczęście kabaretowy, znany ze śmiesznej piosenki której słowa, o ironio, idealnie charakteryzują motywacje dzisiejszych naszych bochaterów.
I dlatego, i dla nauki poprzez zabawę  przytaczam w całości tekst Jonasza Kofty:

Śpiewać każdy może,
trochę lepiej, lub trochę gorzej,
ale nie oto chodzi,
jak co komu wychodzi.
Czasami człowiek musi,
inaczej się udusi,
uuu.

Lubię piosenki i różne inne dźwięki,
szczególnie jak mnie co wzruszy
rzuca mnie się na uszy.
Teraz będę już szczery,
wybrałem drogę kariery,
kariery na estradzie,
na pewno sobie poradzę.

Stoję przy mikrofonie,
niech mnie który przegoni,
różne sceny, brygady,
już nie dadzą mi rady,
bo ja się wcale nie chwalę
ja po prostu niestety mam talent.

Jak człowiek wierzy w siebie,
to cała reszta to betka,
nie ma takiej rury na świecie,
której nie można odetkać,
wejść na estradę i zostać,
cała reszta to rzecz prosta.

A ja wiem co jest grane,
dlatego tutaj zostanę,
będę śpiewał piosenki
będą klaskać panienki,
będą dawać mi kwiaty
będę teraz bogaty,
bo ja się wcale nie chwalę
ja niestety mam talent.
Jak głos wydaje z siebie
wszyscy są w siódmym niebie.

Stoję przy mikrofonie,
niech mnie który przegoni,
wszystkie sceny brygady
już nie dadzą mi rady.
Nikt mnie tutaj nie kiwnie,
bo odczuje to dziwnie
ja nikogo nie straszę,
ja talentem niestety go gaszę.
Bardzo lubię piosenki,
i różne inne dźwięki,
szczególnie jak mnie co wzruszy
rzuca mnie się na uszy.
Ja znam ładne szlagiery
pójdę drogą kariery.