Panie prezydencie- zlituj się nad nami...

To nie był łatwy tydzień dla prezydenta Kaczyńskiego. Być może był on najtrudniejszy za całej kadencji, choć przecież od ponad dwóch lat jest krytykowany przez różne środowiska i media. Mimo obecności polskich żołnierzy na misjach w Iraku i Afganistanie do tej pory Lech Kaczyński bliskiego kontaktu z konfliktem zbrojnym nie miał. I należy się z tego cieszyć, bo to co wyprawiał w ostatnich dniach to paranoja.

Zaczęło się od przedstawienia raportu zdrowia przez premiera Tuska, co chyba nieźle zezłościło prezydenta. Być może pozazdrościł on szefowi rządu zdrowia, bo natychmiast chciał wszystkim pokazać, że mimo braku oficjalnych informacji na ten temat, jest on w jeszcze lepszej kondycji od swojego największego politycznego wroga w kraju. Gdy na Kaukazie wybuchła wojna między Rosją a Gruzją, prezydent natychmiast opowiedział się po stronie Gruzinów, co nikogo nie zdziwiło, poza faktem, że Kaczyński postąpiłby tak nawet w ciemno, bez żadnych argumentów i faktów płynących ze wschodu. W ciągu kilkudziesięciu godzin wysłał swoją kancelaryjną dyplomację w osobie Piotra Kownackiego do Gruzji, a po kilku dniach zdecydował, że również i on zdecyduje się na spotkanie z prezydentem Gruzji, Micheilem Szaakaszwili. Wspólnie z Kaczyńskim wybrał się minister spraw zagranicznych Radosław Sikorski, by wspólnie przekonywać do pokojowego rozwiązania konfliktu (a jak przyznał Tusk- by pilnować zbuntowanego prezydenta). Gdy próbował porozumieć się z władzami rosyjskimi i dojść do kompromisu m.in: prezydent Francji Nicolas Sarkozy podczas spotkania z Dmitrijem Miedwiediewem, Kaczyński dał popis swojej dyplomacji ostro krytykując Rosję za jej imperialistyczną politykę wymierzoną w państwa byłego bloku radzieckiego. Słowa jak najbardziej na temat, bardzo dobrze, że prezydent nie boi mówić się otwarcie o winnych napaści na niepodległy kraj, ale jak zwykle słowa zostały wypowiedziane w kiepskim momencie i o mało co nie zburzyły pracy dyplomatów.

Jak widać nasz prezydent mimo nie największej postury należy do największych twardzieli wśród wszystkich głów państw europejskich. Jednak poza walecznością osobom na tak wysokich pozycjach niezbędny jest również rozsądek i inteligencja. A tymczasem sytuacja, w której Lech Kaczyński publicznie grozi i obraża pilota samolotu, którym leciał do Gruzji jest skandaliczna. To pilot decyduje o tym gdzie wyląduje samolot, bo jego nadrzędnym zadaniem jest dolecieć bezpiecznie do celu. Prezydent jako pasażer nie ma najmniejszego prawa wtrącać się do nieswoich kompetencji, a skoro sytuacja nie pozwalała na lądowanie w stolicy Gruzji, samolot musiał zostać skierowany na lotnisko w Azerbejdżanie. O głupocie prezydenta świadczy jego zarzut w kierunku pilota, iż brakuje mu odwagi i powinien zostać zwolniony. Panie prezydencie- od odwagi nie jeden cwaniak z gorącą głową już zginął, a skoro z pana taki bojówkarz to niech założy pan hełm na głowę i weźmie do ręce karabin, by walczyć z Rosjanami. Wtedy niepotrzebne będzie jakiekolwiek wsparcie polskich sił zbrojnych na Kaukazie. A póki co wojna trwa i żadne słowa jej wojsk rosyjskich nie powstrzymają od ataków na uciekających cywilów w Gruzji.

Do tej pory zgadzałem się w niektórych kwestiach z Lechem Kaczyńskim i broniłem go przed medialną nagonką, ale po tym co wyprawia w ostatnim czasie jedynie mi go żal. Pokazuje się on światu jako zadufany w sobie kogut o mało rozgarniętym intelekcie, połączonym z ponadprzeciętną butą, co powoduje, że bije sobie brawo nawet wtedy, gdy popełni największą gafę.

PS: Rozśmieszyła mnie wypowiedź Pawła Kowala z PiS, który uważa, że w pokojowym rozwiązaniu konfliktu w Gruzji najwięcej zasługi mają amerykański sowietolog Richard Pipes oraz... nasz ukochany prezydent Kaczyński. Coraz bardziej żal mi tych politycznych piłkarzyków spod skrzydła PiS-u.