W krótkiej rozmowie, towarzyszącej spotkaniu w Aleksandrowie Łódzkim, pytamy red. Wojciecha Muchę o to, co czuł 10 kwietnia 2010 roku, kiedy dowiedział się o tragedii w Smoleńsku. Dziennikarz wypowiada się również o swojej nowej książce pt.: „Krew i Ziemia. O Ukraińskiej rewolucji”, która jest wynikiem jego dwunastu wizyt reporterskich na Ukrainie.  

Od rzemyczka do koniczka – także w polityce zagranicznej. Oto przemawiający w tym tygodniu w Izbie Gmin premier Jej Królewskiej Mości David Cameron zapowiedział wysłanie na Ukrainę 75 doradców wojskowych. Oczywiście Londyn dotychczas był bardziej kremlosceptyczny niż Berlin i Paryż, zwłaszcza po tzw. sprawie Litwinienki (bezkarne zatrucie na terenie Zjednoczonego Królestwa byłego agenta KGB, który przeszedł na stronę brytyjską), co pogłębiło się jeszcze w poprzednim tygodniu po naruszeniu przestrzeni powietrznej Wielkiej Brytanii przez rosyjskie bombowce.

To straszliwa teza. Ale czy celem obecnej polityki Rosji i jej konfrontacji militarnej z innymi jest tylko Ukraina, czy też również mogą nim być kraje bałtyckie, a może i Polska, a nawet NATO i cała Europa?

Pod wspólnym scentralizowanym dowództwem w DNR i ŁNR zorganizowano już de facto dwa korpusy wojsk rosyjski-terrorystycznych, łącznie około 30-33 tys. osób – podał dzisiaj na Facebooku koordynator grupy Informacyjny Sprzeciw Dmytro Tymczuk.

Jedynie 15-20 proc. posiada ukraińskie obywatelstwo, reszta to rosyjscy najemnicy.

Na okupowanych terytoriach obwodów donieckiego i ługańskiego są cztery centra szkoleniowe, w których najemnicy są szkoleni przez zawodowych rosyjskich wojskowych – informuje ukraiński ekspert wojskowy.