Józef Kamycki: Możliwości pobudzenia gospodarki polskiej

Polska nie ma powodów do narzekania. Jesteśmy przez naturę zaopatrzeni szczodrze. Jednak nie ustrzegło to nas ani przed powszechną biedą, ani przed wyludnianiem się kraju. Nasze bogactwa naturalnie nie zostały przekute na życie godne, nie mówiąc już o życiu dostatnim. To, że w polskich rękach znajduje się niewiele ponad 12% gospodarki, powinno bić na trwogę. Powinno mobilizować nas do przeszukiwania faktycznych możliwości odniesienia sukcesu.

Nie ulega wątpliwości, że gospodarka nie obejdzie się bez kapitału. Jednak, gdy mówimy o źródłach pozyskania niezbędnego kapitału, zamiast wpadać w rozpacz, powinniśmy się dokładnie rozejrzeć dokoła.

Kompletnie niedocenianym w naszej myśli gospodarczej kierunkiem jest poszukiwanie form prowadzenia działalności zamieniającej pracę z „bożego przekleństwa” w radość tworzenia. Bez przedsiębiorstw pracujących z pasją możemy być tylko nędzarzami. Jeśli nasza inwencja organizatorska ograniczy się do przysłowiowego „szrotu, szmateksu, montowni i hurtowni”, to tylko to w Polsce będziemy mieli. Cudów nie ma.