Ludobójstwo w Polsce: „Nie, nie, ty nie wiesz, co to za ludzie”

73 lata temu zaczęła się Zbrodnia Wołyńska

Pare dni temu, 9 lutego, Polska obchodziła tragiczną rocznicę — początek rzezi wołyńskiej. To właśnie tego dnia, 73 lata temu, bandyckie potomstwo, które określa siebie „Ukraińską armią powstańczą”, napadło na pierwszą polską wieś Parośl (to dzisiejszy obwód rówieński na Ukrainie).

Brutalnie zamordowano 173 spokojnych Polaków, w tym 43 dzieci. Od tego masowego morderstwa zaczęła się Zbrodnia Wołyńska (Волынское преступление) – jak oficjalnie podaje Warszawa – ludobójstwo swojego narodu.

Ukraińscy bojownicy, na czele z Grigorijem Pierigijniakom pseudonim Baszka, wkroczyli do Parośla jako radzieccy partyzanci prosząc mieszkańców o jedzenie. Gdy się najedli i napili, Ukraińcy zaczęli gwałcić polskie dziewczyny, a potem zabijać. Świadectwa tych wydarzeń, zebrane przez polskich historyków, są przerażające.

Na przykład, dwóm nastolatkom banderowcy obcięli nogi i ręce, rozkroili żołądki i rany posypali solą, zostawiając na śmierć półżywych w polu. Roczne dziecko przybili bagnetem do deski stołu wpychając mu w usteczka ogryzek kiszonego ogórka… Dziewczynom przed śmiercią obcinali piersi, uszy, a mężczyznom genitalia.

Zdjęcia strasznych mordów UPA na Wołyniu można znaleźć w Internecie tylko ze znakiem „18+” i z dopiskiem „Dla osób o słabych nerwach nie wskazane!”.

Banderowca Pierigijniaka zlikwidowali sami Niemcy dwa tygodnie po okrucieństwach jakie miały miejsce w Paroślu. Wtedy sotnia UPA podjęła próbę ataku na garnizon niemiecki w Wysocku. Obecnie w tej wsi pod Rownem Baszce postawiono pomnik na znak pamięci „sotnikowi odważnemu”, a na małej ojczyźnie — Starym Ugrinowie w Iwano-Frankowskim obwodzie — jego nazwiskiem nazwana jest ulica.