Komentarze użytkownika

	Kiedy	Tytuł	Treść	Głosy	Do zawartości	Komentarz do
	8 lat temu	Apropos Radziłowa:	Znalazłam to na fejsie, udostępnione przez Leszka Żebrowskiego: http://www.awans.net/strony/historia/wisniewski/wisniewski1.html#top	1	A ty zmyłeś piętno antysemityzmu?
	8 lat temu	Lubię te Twoje morskie opowieści, Jazgdyni	Zasłuchałam się...Opowiadaj częściej:) Pozdrawiam	5	Jazgdyni w szponach piratów. Jak to jest
	8 lat temu	No, ja pamiętam	Ukraina również nie da o sobie zapomnieć. To pewne. Najlepszy dowód to prowokacje z wysadzeniem słupów i pograżenie Krymu w ciemnościach. Nie Syria odciągnęła uwagę Rosji od Ukrainy, ale odwrotnie miało być . I wyszło. Tylko Ukraina ma z tego tyle, co Zabłocki na mydle zarobił. Dlatego kombinuje, by znowu zwrócić na siebie uwagę. Bez tej uwagi, jak bez kasy...Kłopoty! Rewolucja wewnętrzna i nie tylko. Już dawno pisałam, że Putinowi komunistyczny Dondas nie jest potrzebny. On chce wszystko: cały były ZSRR! To tylko kwestia czasu, kiedy weźmie się za to solidnie. Kto mu zabroni?Na pewno nie Zachód, sparaliżowany multikulti. Czy Putin osiagnie cel? Mało prawdopodobne. "Ktoś inny tutaj poluje..." Pozdrawiam, Elig	3	Zapomnieliśmy już o Ukrainie
	8 lat temu	Jądro problemu	Intuicyjnie wyczuwam, że wiele z naszych najtrudniejszych kłopotów, ma związek z poniższym: http://prawapolityka.pl/2015/11/wspolpraca-polsko-ukrainska-smak-roznym-silom/	1	Do Lecha Kaczyńskiego
	8 lat temu	Nie chcę być czarnowidzem, ale muszę	Poniżej wklejam informacje na temat syryjskich chrześcijan. Jest kilka odłamów. Czy ich stosunek do katolików jest rzeczywiście tak otwarty i przyjazny, jak się tego spodziewamy? Kościół maronicki Jeden z katolickich Kościołów Wschodnich, obecny głównie w Libanie i Syrii. Jego początki związane są ze św. Maronem, syryjskim eremitą z IV/V w. oraz św. Janem Maronem, patriarchą Antiochii 685-707, dzięki któremu maronici uniezależnili się od Bizancjum. Przez wiele wieków status teologiczny tego Kościoła był niejasny - prawdopodobnie pozostawał pod wpływem błędnych opinii monoteletów [twierdzących, że w Chrystusie nie było odrębnej woli ludzkiej, lecz jedynie boska], dopiero od XII wieku rozpoczęły się ze strony maronitów starania o przywrócenie pełnej jedności z Kościołem powszechnym, zakończone pełną unią w XVI w., w dużej mierze dzięki działalności jezuity Jana Eliano. Od 1584 w Rzymie istnieje kolegium maronickie, kształcące naukowców i hierarchię kościelną. Pomimo ustawicznych dążeń Arabów i Turków do islamizacji, wspólnoty maronitów zdołały zachować niezależność etniczną i religijną. Posługuje się liturgią św. Jakuba (ryt antiocheński). Głową Kościoła maronickiego jest patriarcha rezydujący w Bkirki (k. Bejrutu). Kościół syryjsko-katolicki W XVII wieku niewielka część Kościoła syryjsko-prawosławnego podpisała unię z Rzymem, porzucając błędy monofizytyzmu i od tego czasu ten niewielki Kościół określany jest mianem syryjsko-katolickiego. W liturgii posługuje się rytem antiocheńskim i językiem syryjskim, w życiu codziennym - arabskim. Patriarcha rezydował początkowo w Aleppo, następnie w Dayr az-Zafaran, Sharfeh, Aleppo, Mardin a obecnie w Bejrucie. Kościół chaldejski Niewielka liczba wiernych Kościoła nestoriańskiego pod przywództwem patriarchy Jana Sulaki porzuciła w 1551 r. błędy Nestoriusza i podpisała unię z Rzymem. Od tego czasu zwano ich Kościołem chaldejskim. Posługuje się liturgią św. Jakuba (ryt chaldejski) Kościół grecko-prawosławny Związany z greckim prawosławnym Patriarchatem Antiochii i Całego Wschodu. Zwany także Kościołem melchickim ("melchici" - "ludzie cesarza"). Kościół podtrzymujący tradycję najstarszego patriarchatu chrześcijańskiego w Antiochii, obecnie także najważniejszy Kościół wśród chrześcijańskich Arabów i najliczniejszy Kościół chrześcijański w Syrii. Językiem oficjalnym i liturgicznym jest grecki (ryt bizantyjski), większość wiernych posługuje się jednak na codzień arabskim. Od XIV wieku rezydencją Patriarchy jest Damaszek. Podlega mu 5 metropolii w Syrii oraz 6 w Libanie, a także w Bagdadzie i kilku miastach Nowego Świata (w związku z emigracją). Kościół grecko-katolicki Powstał w 1724 poprzez przyłączenie się niewielkiej grupy wiernych Kościoła grecko-prawosławnego do unii z Rzymem. Podobnie jak grecko-prawosławny posługuje się liturgią św. Jakuba (ryt bizantyjski), w języku greckim. Patriarchat znajduje się w Antiochii. Ormiański Kościół Apostolski (prawosławny) Armenia jako pierwsze państwo (jeszcze przed Rzymem) przyjęło chrześcijaństwo jako religię państwową - ok. 300 r. Przydomek "apostolski" wywodzi się z tradycji, uważającej, że chrześcijaństwo przynieśli tam jeszcze apostołowie Bartłomiej i Tadeusz. W 506 r. Kościół ormiański odrzucił dekrety Soboru Chalcedońskiego, przyjmując błędy monofizytyzmu. W przeciągu wieków w Kościele tym dokonało się szereg podziałów, stąd dwa niezależne jurysdykcyjnie katolikaty - w Eczmiadzynie (uważany za duchową głowę wszystkich Ormian) i w Sis oraz dwa nowsze patriarchaty - w Konstantynopolu i Jerozolimie. Kościół ten posługuje się liturgią św. Jakuba we własnym, ormiańskim, rycie. Kościół syryjsko-prawosławny (monofizycki) Związany z syryjskim patriarchatem Antiochii. Chrześcijanie, którzy nie przyjęli doktryny Soboru Chalcedońskiego o istnieniu dwóch natur w Chrystusie i pozostali przy błędzie monofizytyzmu utworzyli w Antiochii swój własny patriarchat (poza oficjalnym patriarchatem, uznającym Chalcedon, zwanym od tego czasu "patriarchatem melchickim"). Kościół ten zwany jest także jakobickim od imienia Jakuba Bardaeusa, patriarchy Edessy, który w znaczący sposób przyczynił się do utworzenia jego struktur organizacyjnych. Zarówno w życiu codziennym, jak i liturgii Kościół ten posługuje się językiem syryjskim, zbliżonym do starożytnego aramejskiego, którym posługiwał się Jezus (liturgia św. Jakuba, ryt antiocheński). Patriarcha Kościoła rzadko rezydował w Antiochii, głównie zaś w Dayr az-Zafaran, a obecnie w Damaszku. Kościół nestoriański Powstał w następstwie błędu Nestoriusza, patriarchy Konstantynopola, uważającego, że w Chrystusie istnieją dwie osoby - boska i ludzka. Błąd ten został potępiony na soborach w Efezie (431) oraz w Chalcedonie (451), pewna część wiernych nie uznała jednak orzeczeń soborowych i odłączyła się od Kościoła powszechnego, tworząc własne struktury kościelne we wschodniej Syrii i Persji. Do dziś przetrwała grupa ok. 170 000 wiernych, głównie na terytorium Iraku, Iranu i Syrii. Posługuje się liturgią św. Jakuba w rycie chaldejskim (prostszy od innych rytów wschodnich). Kościół ormiańsko-katolicki Powstał w ramach Kościoła Ormiańskiego w 1740, gdy patriarchą Sis został wybrany Abraham Artzivian, który wcześniej przeszedł na katolicyzm. Po unii siedziba patriarchatu przeniesiona została do Bejrutu. Na skutek prześladowań tureckich 1915-1918 wierni rozproszyli się po sąsiadujących krajach, docierając m.in. do Syrii. Posługuje się liturgią w rycie i języku ormiańskim. Nie należy go mylić z Kościołem ormiańsko-katolickim, powstałym w 1630 r. (Unia lwowska) wśród Ormian na terenach Rzeczpospolitej, dzięki działalności abpa Mikołaja Torosowicza i zakonu teatynów. Źródła: materiały własne, Encyclopaedia Britannica M. Banaszak, Historia Kościoła katolickiego opr. mg/mg	6	Wojna cywilizacji - Przyjmijmy tylko uchodźców chrześcijańskich!
	8 lat temu	Całym swoim sercem wspieram Kresowian	Wierzę, że nadejdzie dzień, kiedy opadną wszystkie zasłony, parawany i woale. Ufam, że sprawiedliwości stanie się zadość. Chyba że Boga nie ma! [video:https://www.youtube.com/watch?v=aN5rX3zOkYg]	12	List Otwarty pisarza Stanisława Srokowskiego do Prezydenta RP Andrzeja Dudy
	8 lat temu	Roman z USA:	Gdyby było tak, jak piszesz, PiS nie podkreślałby tak silnie sensu kontynuacji polityki unijnej. Pobojowisko, o którym mówię, to skutki działań różnorodnych mafii dokazujących bezkarnie w pierwszych latach transformacji ustrojowej. Przygotowano teren pod uprawę i operacja trwa... A Unia? Ani z nią, ani bez niej, Romanie. Taki nam los zgotowano. Potrzeba zmian, czasu i fury pieniędzy, by odwrócić sytuację. Mam wielką nadzieję, ze to się uda. Pozdrawiam:)	3	Blady strach
	8 lat temu	No właśnie...	A do tego, wróble ćwierkają, że ponoć dwa miesiące temu, żydowscy właściciele lokalu z salą koncertową, odsprzedali go. I jeszcze jedno mnie nurtuje, Jacku Mruku. Ciekawe, jak to było z tym koncertem? Dlaczego wielu świadków mówi o momencie ataku, jako o "efektach specjalnych", powiązanych z występem rockowej grupy? W mediach informowano przecież, że muzycy taksówkami oddalili się z miejsca, po zakończeniu koncertu, tuż przed atakiem terrorystów? Dlaczego więc, tak wiele osób nie miało świadomości zakończenia występu? Zazwyczaj artyści nie ulatniają się ze sceny jak kamfora? Są oklaski, ukłony... Wiadomo, że koniec. Dziwne... Pozdrawiam	4	Fałszywa flaga!
	8 lat temu	Wstrząsające relacje	Obie nadzwyczajne. Inne od pozostałych, znanych mi, opowieści. Mówią o cechach wstydliwych, mało heroicznych, a przecież nadzwyczaj ludzkich. Pragnienie ocalenia własnego życia jest tu sprawą nadrzędną. Kto jest bez grzechu, niech perwszy rzuci kamień... Mój Boże! Obym nigdy nie musiała dokonywać takich wyborów!	6	Wsiadaj na miotłę i jedź za ciocią
	8 lat temu	Skąd to się wzięło?	Dratwa3, mam znajomych w Niemczech. Polacy z podwójnym obywatelstwem.On, jeszcze dziesięć lat temu narzekał na "muslimów", nazywając ich brudasami i ludźmi psującymi Niemcy. Zżymał się na ich coraz większą liczebność i rosnące wpływy. Teraz jest inaczej. Dlaczego? Jego jedyny wnuk jest czarny. Nic tak nie nauczy tolerancji i nawet akceptacji, jak silne oddzaływanie więzi rodzinnych. Na marginesie, pewnie dlatego też toleruje się rozliczne gwałty, licząc na przyspieszenie procesu multikulti. To poważna sprawa, mogąca doprowadzić do rozłamów społecznych. Głębszych od tych, które podzieliły Polskę dziesięć lat temu. Przybywa nam ciemnoskórych rodaków. Widać ich latem w parkach i na plażach. Tulą się do swoich polskich babć i dziadków. Przyjechały na wakacje do ojczyzny swoich mam. To też ich Polska. Mamy twardy orzech do zgryzienia. Pozdrawiam	4	Blady strach

Strony