Jak w banku - bez gwarancji

http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20100302&typ=po&id=po02.txt

Banki na masową skalę dokonują operacji przelewu pieniędzy automatycznie, posługując się tylko zapisem cyfrowym, bez weryfikowania nazwy i adresu, chyba że przelew dotyczy bardzo wysokich kwot.

Banki, które uczestniczą w operacji przelewu, zobowiązane są na podstawie art. 64 prawa bankowego do sprawdzania, czy numer rachunku bankowego zgadza się z danymi posiadacza rachunku (tj. z nazwą konta), i ponoszą solidarną odpowiedzialność odszkodowawczą w wypadku, jeśli pieniądze wpłyną na rachunek niewłaściwego odbiorcy - orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 17 grudnia 2008 r. (I CSK 205/08). Sąd podkreślił, że jest to odpowiedzialność niezależna od winy banku, tj. nie może on zasłaniać się tym, że to klient wpisał fałszywy numer konta. To bank - jako instytucja zaufania publicznego - musi weryfikować dane dotyczące rachunku, i jeśli się coś nie zgadza - ma obowiązek wstrzymać operację i wyjaśnić wątpliwości. Co więcej, przepis ten, zdaniem sądu, ma charakter bezwzględnie obowiązujący, tzn. banki nie mogą zwolnić się z tej odpowiedzialności, zamieszczając w umowach z klientem postanowienia, że ten zgadza się na automatyczne przelewy bez weryfikacji rachunku. Tak ostry rygor odpowiedzialności oznacza, że Sąd Najwyższy zdecydował się podnieść poprzeczkę wymagań wobec banków. Poprzednie orzeczenie Sądu Najwyższego, z 19 marca 2004 roku (IV CKN 158/03), pozwalało bankom na wyłączenie tej odpowiedzialności w regulaminach lub umowach z klientem.