żeglarstwo

Naj­pierw by­łem że­gla­rzem je­zior­nym. Po­tem zo­sta­łem mor­skim. Kil­ka lat te­mu prze­kształ­ci­łem się że­gla­rza rzecz­ne­go. Czy to je­st de­gra­da­cja? Nie wiem, ale czu­ję się, jak­bym wzla­ty­wał po­nad wo­dy, choć w za­sa­dzie wgry­zam się bar­dziej pod wo­dę.

  Za­czą­łem się in­te­re­so­wać nie tyl­ko tym, co nad wo­dą, ale też tym, co pod wo­dą. Więc opró­cz pro­gnoz me­te­oro­lo­...

Mo­dli­twa i me­dy­ta­cja na to sa­mo wy­cho­dzi — to ta­kie sa­me za­bie­gi ma­gicz­ne, któ­re uka­ja­ją du­szę. Po­wta­rza­nie w kół­ko ty­ch sa­my­ch for­mu­łek po pro­stu czło­wie­ka uspo­ka­ja. Moż­na do te­go jesz­cze do­rzu­cić jo­gę czy ta­niec. To ta­ka man­tra. Waż­ny je­st mo­no­ton­ny rytm. Mó­zg czło­wie­ka po­trze­bu­je ta­ki­ch za­bie­gów, by le­piej pra­co­wać.



  Naj­do­sko­na­...

Czy­ta­li­ście „Trzech pa­nów w łód­ce (nie li­cząc psa)”? Nie­dłu­go coś ta­kie­go na­pi­szę. Na ra­zie zbie­ram ma­te­riał. Już przy ogni­ska­ch frag­men­ty te­go opo­wia­dam, więc się wszyst­ko szli­fu­je.

Mot­to: By­łem w Ry­jo, by­łem w Ba­jo, mia­łem bi­let na Ha­wa­jo, by­łem na wsi, by­łem w mie­ście, by­łem na­wet w Bu­da­pesz­cie — wszyst­ko chuj…

  Pły­wa­łem wo­kół Ka­ra­ibów, Ba­le­...

Już w naj­bliż­szy week­end od­bę­dzie się wiel­kie wy­da­rze­nie. Na to wie­lu cze­ka­ło ca­ły rok. Przy­go­tuj­cie się na peł­ne emo­cji prze­ży­cie. Spo­tka­my się w War­sza­wie, by ra­zem się ba­wić, by cie­szyć się ko­lo­ro­wą pa­ra­dą. Bądź­cie tam, aby wspól­nie stwo­rzyć nie­za­po­mnia­ne chwi­le.

  W so­bo­tę i w nie­dzie­lę 3 i 4 czerw­ca 2023 ro­ku od­bę­dą się co­rocz­ne re­ga­ty po...

Co ja­kiś czas śro­do­wi­sko że­gla­rzy obie­ga­ją do­nie­sie­nia, ja­ko­by by­ły ob­sza­ry na świe­cie (u nas do­ty­czy to głów­nie Bał­ty­ku), na któ­ry­ch sys­tem na­wi­ga­cji sa­te­li­tar­nej po­ka­zu­je błęd­ną po­zy­cję. Ostat­nio krą­żą in­for­ma­cje, ja­ko­by na­wi­ga­cja by­ła za­fał­szo­wa­na w pół­noc­nej Nor­we­gii.

Mot­to: No­bles­se-nic­kes­se ob­li­ge...

  Lu­dzie to tłu­ma­czą tym...

Na Wi­śle moż­na pły­wać. Moż­na się na­wet ści­gać. Jak wia­do­mo, tyl­ko mar­twe ry­by pły­ną z prą­dem. To je­st przy­sło­wie po­li­tycz­ne. Pły­nąć z prą­dem, to zna­czy być po­li­tycz­nym kon­for­mi­stą. A że­gla­rze nie tyl­ko po­tra­fią pły­nąć pod prąd, ale też i pod wia­tr! W tym wia­tr hi­sto­rii...

 War­sza­wia­cy wy­bra­li so­bie pre­zy­den­ta Ra­fa­ła Trza­skow­skie­go i nic na to...

Słońce powoli zmierzało ku horyzontowi, stojące upalne powietrze ustępowało wieczornej bryzie, znowu było słychać nerwowy krzyk mew i uspokajający chlupot drobnych fal rozbijających się o keję i burty cumujących łodzi.

Wolnym, charakterystycznym  krokiem, jakby szedł po rozkołysanym pokładzie, zbliżał się do swojego jachtu.  W zasadzie to nie była jego łódź, był na niej tylko bosmanem, ale jak...

Nikt nie strzegł granic lepiej od komunistów. Wokół wybrzeży rozwijały się kolczaste druty służb granicznych, a strażnicze reflektory cierpliwie przemykały pomiędzy i ponad falami. Strefa przybrzeżna była pilnowana tak, by nie przegapić na morzu śladu najmniejszej jednostki, ani kilwateru zuchwałego jachtu, który odważyłby się nabrać pełne żagle wiatru i wybrać kurs na wolność.

W najtrudniejszym...